De mens gelooft dat hij een persoonlijkheid is, die afgescheiden is van de rest van de wereld. Al een enkele overdenking zou hem kunnen leren dat hij zelfs in het fysieke geen zelfstandig wezen is. Bedenk eens dat als in deze ruimte de temperatuur 200 graden hoger zou zijn als nu, dan zouden we allen hier niet kunnen bestaan, zoals we nu bestaan.
Zodra de omstandigheden buiten ons veranderen, zijn de voorwaarden voor ons lichamelijk bestaan er niet meer. We zijn enkel de voortzetting van de buitenwereld en volstrekt ondenkbaar als afgezonderde wezens. Dat is nog meer het geval in de zielen- en geestenwereld. We zien dat de mens, als zelf beschouwd, slechts een illusie is, dat hij een deel van de algemene goddelijke geesteswereld is.
Bron: Rudolf Steiner – GA 53 – Ursprung und Ziel des Menschen – Berlijn, 12 maart 1905 (bladzijde 269)
Eerder geplaatst op 11 juli 2017 (5 reacties)
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Op aarde zijn we natuurlijk wel afgezonderde wezens, die hun eigen ontwikkelingsweg gaan en van elkaar kunnen leren. Ons lichaam is de voortzetting van de buitenwereld, maar onze individualiteit niet!
Als de fysieke omstandigheden op aarde anders waren geweest was de mens door de evolutie ook lichamelijk anders geworden, maar met dezelfde ontwikkelingspotentie en -doelstelling als nu. Het is blijkbaar een werkzame manier om je als geestelijk wezen uiteindelijk tot wezens van de liefde te kunnen ontwikkelen. Steiner geeft zelf ook aan dat er individualiteiten zijn die hier niet toe in staat blijken te zijn en daardoor niet verder kunnen incarneren.
Mijn eigen ontwikkelingsweg kan ik niet doorlopen zonder dat een ander daarbij betrokken is, dat doe ik dus niet in mijn eentje. En volgens mij zijn er nu al fysieke verschillen op dezelfde aarde dat sommigen mensen ze zich niet, of heel anders ontwikkelen dan een aantal anderen.
Is liefde iets wat je in jezelf moet ontwikkelen? Of is het een universele kracht waarvoor een ieder die daar voor opstaat ze kan ontvangen?
Clara Wijnbergh vertelde mij ooit het verhaal dat ze samen met een vriendin in Dornach was, en ze naar de Mensheidsrepresentant gingen, en terwijl ze in die ruimte weer die trapjes afliepen haar vriendin een stem hoorde roepen: “Wie verlost mij”. Een stem die ze toeschreef aan Ahriman..
Een heel bijzonder verhaal, Haike. Jammer dat Claartje Wijnbergh overleden is, anders konden we er nog naar vragen.
Doet me mede denken aan een niet onbelangrijke kunstzinnig verbeelde notie van Richard Wagner, welke werd gewaardeerd en onderschreven door Rudolf Steiner: Verlos de verlosser!. Erlösung dem Erlöser! Daarmee wordt gedoeld op Christus, precies uitgedrukt: op de relatie en interactie tussen mens(heid) en Christus.
Bronnen
❶
Libretto van Richard Wagners opera Parsifal (Duits – Engels)
Slotwoorden van het libretto:
Höchsten Heiles Wunder!
Erlösung dem Erlöser!
❷
Richard Wagner und die Mystik
Rudolf Steiner; 28 maart 1907 te Berlijn (GA 55)
Richard Wagner im Lichte der Geisteswissenschaf (Drie achtereenvolgende voordrachten)
Rudolf Steiner; 28 maart en 5 en 12 mei te Berlijn (GA 92)
Muziek en film: Parsifal, Akte 3, Finale
Mijn korte gedicht Open wond (trauma), waarop ik eerder wees op deze citatensite, is geënt op bovenstaande basisthematiek; je mag zeggen dit basisgegeven. Het lijden van Anfortas, wat is uw lijden Anfortas(?), en de verlossingsdaad van Parsifal.
En volgens Steiner is de diepere grond van Anfortas’ lijden: zelfzucht.
Nog preciezer uitgedrukt:
” Doet me mede denken aan een niet onbelangrijke kunstzinnig verbeelde notie van Richard Wagner, welke werd gewaardeerd en onderschreven door Rudolf Steiner: Verlos de verlosser!. Erlösung dem Erlöser! Daarmee wordt gedoeld op Christus, precies uitgedrukt: (1) op de relatie en interactie tussen mens(heid) en Christus, (2) intermenselijke interacties en (3) interacties van mensen met nog andere zinnelijke en bovenzinnelijke bestaansrijken en de wezens die daarin en vandaaruit werkzaam zijn.
Rudolf Steiner over de desbetreffende notie aan het slotdeel van zijn voordracht:
Richard Wagner und die Mystik
Rudolf Steiner:
” Ein Erlöser hat die Menschheit erlöst. Richard Wagner fügt aber noch das andere Wort hinzu: Wann ist der Erlöser erlöst? Er ist erlöst, wenn er in jedem Menschenherzen wohnt. So wie er in jedes Menschenherz heruntergestiegen ist, so muß jedes Menschenherz hinaufsteigen. Und auch davon fühlte Richard Wagner etwas, als er aus dem Glaubensmotiv heraus das mystische Fühlen der Menschheit in das schöne Wort im Parsifal ausklingen ließ:
«Höchsten Heiles Wunder:
Erlösung dem Erlöser!»,
dieses Wort, das ihn so recht verschwistert und vermählt zeigt mit dem höchsten Ideale, das sich der Mensch setzen kann: sich zu nähern derjenigen Macht, die in der Welt lebt und zu uns herunter will. Wenn wir ihrer würdig werden wollen, dann bringen wir, was aus Richard Wagners Parsifal am Schlusse heraustönt: Erlösung dem Erlöser. […] “
N.B.
Michael Debus werd gegrepen door dit thema en schreef er een speciaal boek over:
Parsifal – Mythos des modernen Menschen
Hinführung zu Richard Wagners Bühnenweihfestpiel
Verlag am Goetheanum, 2014
Inhoudsopgave
En wat betreft een aspect dat Haike aan de orde stelt, anekdote Clara Wijnbergh met betrekking tot Ahriman, zie bijvoorbeeld hoofdstuk 5, paragraaf 1, uit het genoemde boek van Debus: Klingsors Reich – Erstarrung im Unerlösten.
Denk dat ik het boek ga kopen bij ABC Boekenservice (boekhandel van John Hogervorst):
Parsifal – Mythos des modernen Menschen
Michael Debus’ boek Parsifal – Mythos des modernen Menschen liet op zich wachten, maar afgelopen week kreeg ik het binnen. Vandaag lees ik uit dat boek om te beginnen Wagners geschreven oerversie van de Parsifal vertelling, welke vele jaren later door Wagner werd omgezet tot een libretto. Heel goed van Debus dat hij deze basisversie tot uitgangspunt heeft genomen en de lezer voorstelt om eerst die Wagner tekst te lezen. Op 62-jarige leeftijd is me dit meer dan welkom. Het biedt me waardevolle nadere inzichten.
Overigens valt het me op de naam Parsifal of Parzifal nog niet is opgenomen in een titel van een steinercitaat alhier. Dat hoeft natuurlijk ook niet. Maar het thema op zich is in ieder geval belangwekkend genoeg.