Hoe paradoxaal het ook mag klinken, het is waar, en u zult dit duidelijk kunnen vinden in bepaalde cycli, waar u het in detail beschreven kunt vinden: de doden, zij die in geest en ziel leven in het interval tussen de dood en een nieuwe geboorte, denken over de aarde op dezelfde manier als de mensen op aarde denken over de hemel.
Voor mensen die in de hemel leven, is de aarde het hiernamaals, voor hen is de aarde het waardevolle waar zij hun blik naar richten. Zij spreken over de aarde zoals wij over de hemel spreken. Het is het land van hun verlangen, het land waarnaar ze willen terugkeren in een nieuwe belichaming, het land waarnaar ze streven. En men krijgt een onjuist gevoel van hoe de doden leven als men dit niet in het oog houdt.
Bron: Rudolf Steiner – GA 170 – Das Rätsel des Menschen / Die geistigen Hintergründe der menschlichen Geschichte – Dornach, 31 juli 1916 (blz. 41)
https://odysseetheater.org/GA/Buecher/GA_170.pdf#view=Fit
Vertaald door DeepL en mij