Als we de geesteswetenschap bestuderen, krijgen we hulp uit de geestelijke wereld. Het zijn niet alleen de dingen die we leren, de inzichten, het zijn de wezens uit de hogere hiërarchieën zelf, die ons helpen als wij weet van hen hebben.
Bron: Rudolf Steiner – GA 168 – Die Verbindung zwischen Lebenden und Toten – Zürich, 10 oktober 1916 (bladzijde 112)
Vertaling: Annerie Marx, overgenomen uit Eenzaamheid en vervreemding
Eerder geplaatst op 10 maart 2018
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
En daarbij worden we flink op de proef gesteld.
Maar dat is goed. Want als je de proeven niet doorstaat kan je de verantwoordelijkheden ook niet aan die de inzichten met zich meebrengen.
“Hulp” betekent niet altijd dat je bepaalde dingen in de schoot geworpen krijgt. Soms is hulp ook een uitdaging die je op je bord krijgt. Echte hulp bestaat erin iemand vooruit te helpen, desnoods met een trap tegen de kont.
Iets zegt me dat de mensheid nu een trap tegen de kont aan het krijgen is, in very slow motion.
In de tijd dat ik hulpverlener was heb ik geleerd mijn handjes op mijn rug te houden en niks te doen. Ook al zag ik het leed bij de ander. Totdat er een hulpvraag gesteld werd, pas dan kon ik aan de gang met resultaat. Mensen die niet gemotiveerd zijn om hulp te ontvangen krijg je met een schop onder hun klont ook niet aan de gang.
Daar komt bij dat je karmisch gezien ook nog veel op je dak krijgt als je ongevraagd hulp gaat bieden…
Deze weg is door Bastiaan Baan mooi beschreven in zijn boek “Oude en nieuwe mysteriën” : van beproeving tot inwijding.
Reeds bij de Ouden oa de Kelten werden die proeven in 3 ingedeeld , de vuurproef , de waterproef en de luchtproef .
Daar schrijft hij oa , dat het helaas maar al te vaak gebeurt dat iemand door de beproevingen zo verbittert ,dat hij geen leven meer heeft of dat men de hindernissen zo erg als lastige storigen ervaren kan dat men ze het liefst uit de weg gaat omdat ze je het leven zuur maken maw. vuurproef wordt tot een zuurproef.Zo steken twee levensgrote gevaren de kop op nl hoogmoed en ijdelheid .
Daar waar bij de vuurproef de sluier wegvalt van de uiterlijke zintuiglijke waarnemingen , vandaar wordt deze ook een ‘geestelijk verbandingsproces ‘en vuurproef genoemd . De waterproef sluit mooi aan bij vorige citaat over de onzekerheden
Bij de waterproef vallen de zogen uiterlijke zekerheden die ons handelen van buitenaf bepalen helemaal weg , en men verliest de grond onder de voeten en er breekt paniek uit . Het komt er dan op aan niets anders dan de eigen innerlijke noodzaak te volgen op zulke ogenblikken en zo eigen zelfbeheersing te ontwikkelen zodat het hoofd boven het water gehouden wordt . De laatste , de luchtproef houdt dan in dat men zo ver is gekomen dat men in plotse erbarmelijke situaties ogenblikkelijk een besluit kan nemen en aldus de volstrekte tegenwoordigheid van geest .