Wie zich trots op de borst slaat, omdat hij denkt meer te weten dan anderen, kan nooit ziener worden.
Bron: Rudolf Steiner – GA 034 – GRUNDLEGENDE AUFSÄTZE ZUR ANTHROPOSOPHIE UND BERICHTE aus den Zeitschriften «Luzifer» und «Lucifer – Gnosis» (bladzijde 549)
Eerder geplaatst op 27 april 2012
Wel een dwaler en een dwaallicht.
Een dwaler en dwaallicht die zich een goede en uitstekende ziener en visionair acht.
Mooi kinderlied. Aan Goethes Het sprookje van de groene slang en de schone lelie nemen op humoristische wijze twee dwaallichten deel. Op deze wegpagina staat een tekstweergave van het verdichtsel.
Een uitgebreide toneeluitvoering van het sprookje, duur 1 uur en 24 minuten, uitgevoerd in de Engelse taal, valt hier te bekijken: The Green Snake and the Beautiful Lily.
En een toelichting op het sprookje van Willem Frederik Veltman valt hier te lezen:
Toelichtingen op het sprookje van Goethe over de groene slang en de schone lelie door Willem Frederik Veltman.
De toneeluitvoering blijkt een marionettenspel. toch kijk ik er met genoegen naar. Het gesproken Engels is helder en krachtig. (Hoezeer houd ik van die taal.) Het sprookje is in allerlei volksculturen doorgedrongen. Zo is het bijvoorbeeld ook in het Koreaans vertolkt:
Hier een in het Engels gesproken voordracht van Rudolf Steiner over Schillers esthetische brieven en Goethes sprookje:
Overigens is het onzin om te beweren dat dit typisch vrije school liederen zouden zijn, mijn lagere schooltijd heb ik doorgebracht op niet vrije school en daar werden ook deze liedjes gezongen en gespeeld…
Trots is iets wat ik ken en als ik het van mezelf zie, dan niet oordelen, alleen maar naar kijken. Je werpt licht op een karaktereigenschap, die daardoor gaat veranderen.