Het komt er niet alleen op aan of een zaak waar is, maar dat de waarheden die we in ons leven tegenkomen, altijd eenzijdige waarheden zijn, en als we niet de andere toevoegen die ze pas tot een volle waarheid maken, dan raken we menigmaal juist met onze waarheden het allermeest op een dwaalspoor. Want dat is het ergste niet, dat de mens zich vergist als hij iets zegt wat niet juist is; dan zet de wereld zijn hoofd wel weer op het goede spoor (Duits: da setzt ihm die Welt schon den Kopf zurecht). Als hij echter een eenzijdige waarheid als een absolute aanziet en als hij daarbij blijft, dan laat hij zich door de waarheid misleiden. […] Altijd komt het bij waarheden erop aan, dat men ze niet alleen van de ene kant bekijkt, maar ook van de andere. En de meeste filosofieën lijden aan de fout – niet dat ze iets onjuist zeggen, vele kunnen niet weerlegd worden, omdat ze gewoon de waarheid zeggen -, dat ze eenzijdige waarheden zeggen, die alleen van één kant gezien worden en niet ook van de andere.
Bron: Rudolf Steiner – GA 119 – Makrokosmos und Mikrokosmos – Wenen, 26 maart 1910 (bladzijde 169)
Eerder geplaatst op 22 november 2014
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Deze rake uitspraak past goed in het geheel dat de waardevolle voordrachtenreeks Macrokosmos en microkosmos (Rudolf Steiner; GA 119; Stichting Rudolf Steiner Vertalingen, 2014) biedt. Een voordrachtenreeks welke ik met recht en reden ik naar voren haalde in de laatste alinea van het blog Realy Only Fantasy? (Cahier, 21 juni 2019). Een veelzijdige kijk op menselijke ontwikkelingswegen, subtiel beschreven, biedt zeker ook de voordracht Het wezen van de mens, gehouden te Rome op 11 april 1910; GA 118, bladzijde 196 t/m 105.
Het moet natuurlijk zijn …bladzijde 196 t/m 205.