Wanneer een mens zelfmoord pleegt, heeft hij zijn Ik met het fysieke lichaam vereenzelvigd. Daardoor ontstaat nadien des te heviger de begeerte naar het fysieke lichaam. Hij komt zichzelf dan voor als een uitgeholde boom, als iemand die zijn Ik verloren heeft. Hij heeft dan een voortdurende dorst naar zichzelf.
Bron: Rudolf Steiner – GA 93a – Grundelemente der Esoterik – Berlijn, 7 oktober 1905 (bladzijde 95-96)
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Ik heb ook wel gehoord dat sommigen, die zelfmoord pleegden, er werkelijk aan toe waren te sterven. Om het lichaam los te laten dus deze verlangens terug te keren niet meer zullen hebben.
Ik vind dit een onbegrijpelijk citaat, waar ik kop nog staart aan kan vastknopen . . . . Het lijkt mij dat het IK zich juist met het fysieke lichaam vereenzelvigt als werkelijk alle materieel-medische middelen worden aangewend om het fysieke lichaam in leven te houden.
Een zelfmoordenaar denkt in de regel dat hij met de dood van het lichaam van alles af is. Hij stelt zich helemaal niet voor dat er een geest en een ziel is die verder leven en evengoed nog kunnen lijden. Hij vereenzelvigt zich dus met zijn lichaam.
Zie ook anthrowiki.at , trefwoord ‘Selbstmord’
ter aanvulling:
Van alle gevoelens die een mens tijdens zijn leven heeft, is vooral het eigenlijke levensgevoel belangrijk, de levensvreugde, het gevoel van te bestaan, van in een fysiek lichaam te zitten. Daarom is het één van de grootste ontberingen om geen fysiek lichaam meer te hebben. Daardoor verstaan we het verschrikkelijk lot en de ontzettende kwellingen van de ongelukkigen die door zelfmoord het leven verlaten. Bij een natuurlijke dood gebeurt de scheiding van de drie wezensdelen tamelijk gemakkelijk. Zelfs bij een hartstilstand of een andere snelle manier van sterven is deze scheiding van de hogere wezensdelen in werkelijkheid reeds lang voorbereid. Ze scheiden gemakkelijk en men voelt het ontbreken van een fysiek lichaam maar als een klein gemis. Maar bij een gewelddadige plotselinge scheiding van het lichaam, zoals bij een zelfmoordenaar, bij wie nog alles gezond is en vast samenhangt, daar treedt onmiddellijk na de dood en sterk gemis van dit fysiek lichaam op dat een vreselijk lijden veroorzaakt. Het is een verschrikkelijk lot ! De zelfmoordenaar voelt zich uitgehold en begint een afgrijselijke zoektocht naar het fysieke lichaam dat zo plots verdwenen is. Niets laat zich daarmee vergelijken.
Velen zullen nu zeggen: wie het leven moe is, die verlangt toch niet naar het leven, anders had hij het zich toch niet benomen. Dat is een begoocheling, want juist de zelfmoordenaar hangt te zeer aan het leven. Het is maar omdat het leven hem de genoegens die hij gewoon is, niet meer biedt, omdat het leven hem misschien door veranderde omstandigheden veel ontzegt, dat hij in de dood gaat, en daarom is voor hem het gemis van een lichaam onbeschrijfelijk groot. GA95
bei Selbstmord vernichtet man „fruchtbare Kräfte des Ätherleibes durch …Entschlüsse“, die aus einer „Bewußtseinsmaja“ heraus gefaßt werden.
-(17.11.1913, Berlin) — 1/199ff. 266-66
Die materialistisch gesinnte Menschheit wird immer mehr Mut in technischen Errungenschaften (= prestaties) entwickeln, aber feig sein in spirituellen Dingen. Künftig werden die Menschen den Tod ständig neben sich fühlen, was zu Depressionen, Seelenverödung, Selbstmordepidemien usw. führen wird, wenn nicht der Christus-Impuls aufgenommen wird, wodurch sich das Bild des Todes in das des Christus wandeln kann (I. — M.)
De kerken moeten daar iets van geweten hebben,daar ze de regel hadden dat zelfmoordenaars niet in gewijde grond begraven mochten worden. Of ze daarmee de zelfmoordenaar hielpen of zijn lot alleen maar zwaarder maakten is dan de vraag.
Ik vind dat Steiner in dit citaat aan de verantwoordelijkheid van het Ik voorbij gaat. Het Ik der mens is verantwoordelijk voor alles wat op aarde leeft. Dat iemand zelfmoord pleegt, wil niet zeggen dat hij/zij zich met zijn/haar eigen lichaam vereenzelvigd hebben, neem de IS strijders maar als huidig voorbeeld of vroeger de kruisvaarders. Twee van mijn broers hebben zelfmoord gepleegd en bepaald niet omdat ze zich hun ik hadden verbonden met hun eigen fysieke lichaam, maar omdat ze hun ik verbonden hadden met alles wat op aarde leeft en zich via de geest geen verantwoordelijkheid konden vinden ten opzichte van hun aanwezigheid op aarde.
Beide waren in militaire dienst geweest en beide waren ze enorm sociaal betrokken.
Ik begrijp niet dat Steiner dit durft te zeggen.
Tot zover
Groetjes Walter
O Walter H. Hoe komt het toch dat jouw uitspraken steeds veel meer zeggen over jouzelf dan over dat wat van Steiner gerefereerd/geciteerd word?
Ik kan er wel iets mee.het perspectief is vernauwd…