In veel kringen die zich vandaag de dag bijzonder mystiek verheven voelen, leeft niets anders dan de mystiek die innerlijke oppervlakkigheid is. Met deze oppervlakkigheid van de ziel dringt men niet door in de eeuwige mysteries van het leven. Hierin dringt men slechts door als men het geduld ervoor heeft om de in de ziel sluimerende krachten werkelijk te wekken of op zijn minst zich met zijn denken in te laten met wat de in de ziel sluimerende krachten van trap tot trap vinden kunnen.
Alleen in de overwinning van de oppervlakkigheid van het hart, in de overwinning van deze oppervlakkige mystiek ligt de mogelijkheid om de krachten van de ziel te vinden, die op de hier eerder aangeduide juiste manier omhoog leiden van het tijdelijke, van het vergankelijke naar het eeuwige, naar het onvergankelijke. Dat echter, op zodanige wijze begrepen, is dan werkelijk in staat vruchtbaar te werken op de meest verschillende gebieden van het hedendaagse leven.
Bron: Rudolf Steiner – GA 77b – Kunst und Anthroposophie/Der Goetheanum -Impuls – Dornach, 21 augustus 1921 (bladzijde 24-25)
Eerder geplaatst op 23 november 2017
Goetheanum in Dornach
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Inderdaad heel moeilijk om je boven die oppervlakkigheid te verheffen. Al onze zintuigen en onze manier van denken is zo sterk materieel beïnvloed, dat we nauwelijks anders kunnen dan ons invoelingsvermogen ook daarop te baseren. Zelfs Steiner heeft een aantal keren gezegd dat hij het moeilijk vond om de juiste begrippen en woorden te vinden die zijn inlevings-waarnemeningen in de geestelijke wereld concreet konden uitdrukken. Daarom zei hij dan ook dat wij zelf ons invoelingsvermogen moesten inzetten om datgene wat hij uitdrukte te kunnen inzien / invoelen.