Als we bijvoorbeeld een heel moeilijk boek bestuderen, dan komt het er minder op aan de inhoud te begrijpen dan dat we op de gedachtelijnen van de auteur ingaan en meedenken leren. Daarom zou men ook geen boek te moeilijk moeten vinden; dat zou slechts betekenen dat men te gemakzuchtig is in het denken. De beste boeken zijn juist de boeken, die men steeds weer opnieuw bestuderen moet, die men niet meteen begrijpt, die men zin voor zin overdenken moet.
Bron: Rudolf Steiner – GA 95 – Vor dem Tore der Theosophie – Stuttgart, 4 september 1906 (bladzijde 140)
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Vind dit eigenlijk een beetje onzin. Ik ga geen moeilijke boeken lezen, die ik zin voor zin moet overdenken. Dat kost mij zoveel herseninspanningen en geen ontspanning, die ik zo ontbeer…
Irene Huijg
Loop je nou niet op de zaken vooruit? Als je het nog niet geprobeerd hebt, / aangegaan bent, hoe weet je dan nu al wat het je wel of niet oplevert?
Ik denk dat het hier juist om ‘de oefening’ gaat : Het oefenen in het volgen van de gedachtegang van de auteur. Of wij instemmen met de inhoud van zijn gedachten is weerom een nieuwe oefening die wij betrekken op onszelf : niks eraan vinden of verbaasd zijn over een andere visie…
Inderdaad , boeken waar ik de eerste maal niets van begreep zijn nu volkomen begrijpbaar geworden, door steeds te herlezen en in gedachten te laten verzinken , tot de laatste zin aan toe . De antroposofie lezen is een organisch denken (gemetamorfoseerde denken ) en lezen , niet een intellectueel denken . Dat zegt Steiner zelf over zijn boeken , dat je ze anders niet begrijpen zal .
Dit is op wijzeouders herblogd.