Hoe weinig heeft een mens het in de hand om zijn gedachten steeds weer te verdrijven. Dikwijls volgen de gedachten – vooral de onaangename – een mens dagenlang. Hij kan ze niet uitbannen. Het wordt evenwel nog veel moeilijker als wij ons er aan gewend hebben om ons op gedachten te concentreren. Een gedachteninhoud, waarop wij ons geconcentreerd hebben, begint ons tenslotte vast te houden en wij moeten alle moeite opbrengen om hem weer los te laten.
Geestelijke grondslagen voor de opvoedkunst – GA 305 – Oxford 20 augustus 1922
Dit bericht plaatste ik eerder op 22 januari 2011.
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Ik herken dat wel bij mezelf, maar het unieke van het denken is, (zoals Steiner dat ook beschrijft in de filosofie van de vrijheid) dat je met je denken kan denken over je eigen gedachte/denken. Dat kan met geen enkel ander proces. Als ik dat doe, kan ik een vervelende gedachte veel makkelijker loslaten.
Dit is mijn leven lang al het geval….en dan het spiegelen van je denken en je gedragingen op mensen.
Hele gesprekken en daden….. spiegel ik, door mijn beredeneringen na te lopen en ook de reactie van de andere mens op mij!
Ik ben altijd op zoek naar het wezenlijke en de waarheid van de dingen en dat als kind al.
Het maakt je als kind behoorlijk vroeg ernstig en vaak ook zwaar .
het is wel aardig om als je op een verjaardagsfeestje aanwezig bent te kijken hoe associatief het kringgesprek (als dat er al is) eigenlijk is,maar helaas ook te zien op studieavonden over bijvoorbeeld een antroposofisch onderwerp
Ook zij die zich “Antroposoof wensen te noemen, zijn mensen, en voor hen gelden dezelfde wetten als voor alle anderen mensen; namelijk vat krijgen op je eigen gedachten door te gaan oefenen zodat je uit associatieve denken kan blijven… 😊
http://www.dynamisch.nu/feno/7denkoefening.html
Uiteraard Haike, met dat verschil dat ik jouw wijze raad wel op die studieavond maar niet op het verjaardagsfeestje zou willen voorlezen;)
Ikke wijs?? Als ik dat cholerische temperament van mij onder de knie heb gekregen, praat ik graag met je verder….😊
een karakter is nog weer een beetje moeilijker aan te passen dan je gedachtenleven, dus dan praten we vermoedelijk in een volgend leven weer verder 🙂 ikzelf ben eigenlijk wel tevreden met mijn melancholie, als ik dan eens zelfmeelij heb, dan beleef ik er ergens ook nog plezier aan..
Kijk,… Dát noem ik nou nog eens wijs…. gewoon accepteren dat het zo is, als het is. Als ik mezelf wat betreft mijn choleriek ook zo ver kan krijgen..
Maar af en toe vliegen de vonken tussen mezelf en mijn choleriek er vanaf. Ik zou niet durven zeggen of er een temperament is wat het moeilijkste is, maar ik vind mijn eigen choleriek knap lastig..
Maar goed, laten we het dan maar houden op die volgende incarnatie. Maar voor het zover is, hebben we daarboven het er eerst nog wel ff over hoe we dat moeten aanpakken…😊
Voor daarboven hoef je niet te wachten op na de dood, kun je nu direct in de slaap al me gaan beginnen (;-)
Das waar…