Het gaan door een opeenvolging van incarnaties is van belang voor de algehele ontwikkeling van het mensenwezen. In het verleden is dit mensenwezen door opeenvolgende levens geschreden; het schrijdt voort en parallel daarmee gaat ook de aarde in haar ontwikkeling vooruit. Eens zal het ogenblik komen, waarop de aarde het eindpunt van haar loopbaan zal hebben bereikt; dan moet de planeet Aarde, als stoffelijk wezen ontvallen aan de mensenzielen, zoals het menselijk lichaam bij de dood ontvalt aan de geest, wanneer de menselijke ziel, om verder te leven, binnentreedt in het rijk van de geest, waarin zij tussen de dood en een nieuwe geboorte thuis behoort. Zo moet het de mens als hoogste ideaal toeschijnen om eens, bij de dood van de aarde, het zover te hebben gebracht, dat hij van alle ontwikkelingsmogelijkheden, die het leven op aarde hem bood, de vruchten geplukt heeft.
Bron: Rudolf Steiner – De geestelijke leiding van mens en mensheid (bladzijde 22-23)
Vertaling: Fr. Hardam van Omme en P. Henny-van Suchtelen – Uitgeverij Vrij Geestesleven, Zeist.
Duitstalig: Rudolf Steiner – GA 15 – Die geistige Führung des Menschen und der Menschheit: I. Kapitel – Kopenhagen, 6 juni 1911 (bladzijde 20)
De grote Rudolf Steiner Citatensite 