Hoogmoed / Evangeliën

Steeds vaker horen we mensen zeggen, dat we ons moeten verdiepen in de eenvoudige ongekunsteldheid van het evangelie, en dat we bijvoorbeeld de betekenis van het Mysterie van Golgotha niet moeten zoeken langs de ingewikkelde weg van de geesteswetenschap. Zij die beweren op een bescheiden manier in de evangeliën te zoeken, zijn juist de hoogmoedigsten – want in hun hoogmoed verachten ze het oprechte zoeken met behulp van geesteswetenschappelijke kennis. Zo hoogmoedig zijn ze, dat ze zich inbeelden de hoogste kennis van de geestelijke wereld te kunnen vergaren zonder zich in te spannen – alleen door zich op naïeve wijze met de evangeliën bezig te houden.

Bron: Rudolf Steiner – GA 193 – Der innere Aspekt des sozialen Rätsels/Luziferische Vergangenheit und ahrimanische Zukunft – Bern, 4 november 1919 (bladzijde 192-193)

Vertaling: H. Beran-Muller van Brakel, overgenomen uit Luciferisch verleden, Ahrimanische toekomst

MARIE VON SIVERS EN RUDOLF  STEINER

Eerder geplaatst op 13 maart 2018

Christusimpuls: Niet de leer, maar de kracht

Ik heb vaak benadrukt dat het bij Christus niet erop aankomt wat hij leerde, maar wat er door hem gebeurd is. De oude grondleggers van religie waren, om zo te zeggen, leraren, maar de Christus heeft voornamelijk gewerkt doordat hij zijn eigen kracht door het mysterie van Golgotha in de mensheid heeft binnen laten zinken (Duits: hineingesenkt hat). Dit is voor veel mensen tegenwoordig nog buitengewoon moeilijk te begrijpen. Daarom spreken ze alleen over Christus als een grote wereldleraar, wat gewoon onzin is voor degenen die de volledige betekenis van Christus echt begrijpen.

Bron: Rudolf Steiner – GA 154 – Wie  erwirbt  man  sich  Verständnis für  die  geistige  Welt? – Berlijn, 18 april 1914 (bladzijde 18)

Zie ook: Boeddha / Christus

Eerder geplaatst op 29 februari 2020  (4 reacties)

Daarom worden de meeste theologen zo woedend op de antroposofie

Niets valt de mensen vandaag de dag zwaarder dan wanneer men hen zegt: ‘Als je in de toekomst je verbinding met de geest wilt handhaven dan moet je er wat voor doen.’ – De meeste mensen zouden graag willen dat het Mysterie van Golgotha zou zijn geschied zonder dat ze zelf hiervoor iets zouden moeten doen (Duits: damit sie nur ja nichts zu tun haben zu ihrer Angelegenheit), zodat ze door Christus van hun zonden verlost worden en zonder hun eigen toedoen in de hemel kunnen komen.

En daarom worden de meeste theologen zo woedend op de antroposofie, omdat het vanzelfsprekend van antroposofische zijde nooit toegegeven kan worden dat de mens niets hoeft te doen om zijn verbinding met de geest in stand te houden, dat het helemaal zonder zijn toedoen ook in de toekomst van de aarde-ontwikkeling zou kunnen plaatsvinden.

Bron: Rudolf Steiner – GA 183 – Die Wissenschaft vom Werden des Menschen – Dornach, 2 september 1918 (bladzijde 180)

Eerder geplaatst op 15 april 2018

Misverstand

Als gezegd wordt dat het mysterie van Golgotha niet als een unieke gebeurtenis in de evolutie van de mensheid mag worden beschouwd omdat andere religies dit feit niet zouden kunnen erkennen, getuigt van een volledig misverstand. Laten we het volgende overwegen. Tegenwoordig hebben we de heilige religieuze boeken van India en een moderne westerse wereldopvatting. Tegenwoordig onderwijzen we in het Westen het Copernicaanse systeem, en niemand zou suggereren dat we de Copernicaanse theorie niet zouden moeten onderwijzen omdat het niet in de heilige boeken van India staat! Om dezelfde reden kan niemand bezwaar maken tegen de leer van het mysterie van Golgotha, omdat deze niet in de religieuze geschriften van de oude hindoes te vinden is.

Bron: Rudolf Steiner – GA 140 – Okkulte Untersuchungen über das Leben zwischen Tod und neuer Geburt – Milaan, 26 oktober 1912

Wat men ervaart, bewijst men niet, maar wat men niet ervaart, dat bewijst men

In de twaalfde eeuw bedenkt Anselmus, de aartsbisschop van Canterbury het zogenaamde godsbewijs; dat wil zeggen: deze man voelde zich geroepen de godheid te “bewijzen”. Wat bewijst men dan op zo’n manier? Dat wat men weet of dat wat men niet weet? Als bijvoorbeeld in mijn tuin gestolen wordt en ik kan vanuit het raam de dief zien, hoe hij het feit van de diefstal pleegt, dan heb ik het niet nodig om te bewijzen, dat het deze mens was die gestolen heeft. Ik probeer het alleen dan te bewijzen als ik hem niet ken.

Het feit dat men probeert God te bewijzen is er een bewijs voor dat men hem niet meer kent, niet meer ervaart. Want wat men ervaart, bewijst men niet, maar wat men niet ervaart, dat bewijst men. En zo ging het met het gebrek aan begrip eigenlijk steeds verder en verder, en vandaag de dag staan we in dit opzicht op een merkwaardig punt.

Vaak is ook op deze plaats naar voren gebracht welke oneindige misverstanden zich in de laatste eeuwen hebben opgestapeld tegenover het begrijpen van het Mysterie van Golgotha, wat de Christus Jezus is. Tot aan het huidige tijdperk, waar zelfs van theologische kant de Christus Jezus niet alleen gedegradeerd, gereduceerd is tot een wel uitzonderlijke leraar, maar zelfs ook van theologische kant in zijn existentie volledig verloochend wordt.

Bron: Rudolf Steiner – GA 148 – Aus der Akasha-Forschung/Das Fünfte Evangelium – Berlijn, 21 oktober 1913 (bladzijde 113)

Eerder geplaatst op 16 augustus 2017  (1 reactie)