Niet enkel wat ogen zien en handen pakken kunnen is werkelijkheid

Het komt er op aan de geest te vinden binnen de werkelijkheid, welke de mensen omringt. Niet de werkelijkheid is geestloos, maar de mens die de geest niet vinden kan. Zoals men de elektriciteit, het licht en andere natuurkrachten niet buiten de wereld zoekt, net zomin doet men dit bij de ware antroposofische gezindheid met de geestelijke krachten. Goed begrepen is antroposofie de erkenning van zulke spirituele krachten en wetten binnen de wereld. Niet enkel wat ogen zien en handen pakken kunnen is een kracht in de wereld, maar ook wat slechts voor de ogen van de ziel toegankelijk is en wat geen instrument, wel echter de macht van de geest kan beheersen en in werkelijkheid kan omzetten, als deze daar kennis van heeft.

De techniek is erop gebaseerd dat de mens de zintuiglijk waarneembare krachten aan zijn inzicht onderwerpt; en de antroposofie kan tot een geestelijke techniek leiden die de hogere krachten in dienst van de mensheid stelt. Vanuit dit gezichtspunt zal de antroposofische gezindheid niet tot wereldvreemdheid, maar tot een actieve rol in het leven, ja tot de edelste, begripvolste praktijk leiden. Want haar toneel is niet een werkplaats waar materiële producten worden geleverd, maar het leven zelf zoals het zich tussen mens en mens afspeelt.

Bron: Rudolf Steiner – GA 034 – GRUNDLEGENDE AUFSÄTZE ZUR ANTHROPOSOPHIE UND BERICHTE aus den Zeitschriften «Luzifer» und «Lucifer – Gnosis» (bladzijde 170)

1c3b6915-3d97-469e-8135-de5d970150aa

Eerder geplaatst op 5 september 2018

Dromers en fantasten

Steeds meer en meer zal de wereld het stempel aannemen, dat men degenen die de geestelijke, de ware werkelijkheid kennen, dromers en fantasten noemt, terwijl de werkelijke dromers en fantasten degenen zijn die de geestelijke werkelijkheid tot zotternij verklaren.

Bron: Rudolf Steiner – GA 102 – Das Hereinwirken geistiger Wesenheiten in den Menschen – Berlijn, 16 mei 1908 (bladzijde 182)

_ (1)

Eerder geplaatst op 20 juli 2018

Gezond oordeelsvermogen

Hoe vaak komt het niet voor dat de mensen niet duidelijk zien wat werkelijkheid is, maar wat ze graag zouden willen zien. In hoeveel gevallen geloven de mensen iets, niet omdat ze iets begrijpen, maar omdat ze graag iets willen geloven. Of wat voor vergissingen ontstaan er niet omdat men een zaak niet grondig onderzoekt maar een overhaast oordeel vormt. Al deze oorzaken van vergissingen in het dagelijks leven kunnen bijna tot in het oneindige worden vermeerderd. Hoezeer spelen ons partijdigheid, hartstocht enzovoort, niet parten ten aanzien van ons gezonde oordeelsvermogen!

Als dergelijke vergissingen van het oordeel in het gewone leven al verstorend en noodlottig zijn: voor de gezondheid van de bovenzinnelijke ervaringen zijn ze het grootst denkbare gevaar. Niet een algemene regel kan de esoterische leerling als gids in hogere werelden krijgen, maar alleen de aanwijzing om voor zijn gezonde onderscheidingsvermogen, voor zijn vrij, onafhankelijk oordeel al het mogelijke te doen.

Bron: Rudolf Steiner – GA 12 – Die Stufen der höheren Erkenntnis (bladzijde 71)

11b9b9ec-2137-420e-a504-462936b59ace

Eerder geplaatst op 27 maart 2018

Zelfzucht / Onzelfzuchtigheid

Ligt in deze uitspraak dat men occulte krachten niet in dienst mag stellen van het persoonlijk egoïsme, op een bepaalde manier niet een onmogelijke eis voor de mens van deze tijd? Deze vraag moeten wij allereerst beantwoorden. Natuurlijk stellen diegenen die dat zeggen als eerste gebod op: gij moogt niet egoïstisch zijn! – Vanzelfsprekend, dat is een hoogste gebod. Maar voor wie met de werkelijkheid denkt, komt het er niet op aan dat zulke geboden opgesteld worden, maar of dergelijke geboden wel kunnen nageleefd worden. En wie gelooft dat het gebod om niet egoïstisch te zijn, door de mens van deze tijd zo zonder meer kan nageleefd worden, die geeft zich aan een grote illusie over. Diegene die het als zijn plicht beschouwt om illusies te ontmaskeren, die moet ook de illusie teniet doen dat een dergelijk gebod gemakkelijk zou kunnen worden nageleefd. Misschien treedt er ergens een mens naar voren en zegt: ik wil in de wereld actief zijn op een totaal onzelfzuchtige wijze!

Als nu iemand zegt dat hij op een onzelfzuchtige manier in de wereld wil actief zijn, dan is dat een zeer, zeer mooi ideaal. Maar als we dan wat verder vragen: waarom wil je zo onzelfzuchtig zijn, waarom leg je jezelf dit gebod op? – dan hoort men merkwaardige antwoorden, bvb.: door onzelfzuchtig te zijn kom ik langzamerhand tot een hoger niveau van volkomenheid; ik kan niet verdragen een waardeloze mens te zijn; ik wil een mens zijn die van betekenis is voor de wereld. – Als men dit gevoel zou analyseren, dan zou men erachter komen dat achter het motief om onzelfzuchtig te zijn dikwijls het ongelooflijkste egoïsme steekt, dikwijls een veel groter egoïsme dan hetgeen men aantreft bij mensen die helemaal niet onzelfzuchtig willen zijn, maar die eenvoudigweg hun zelfzuchtige instincten volgen. Volgt u de gedachtegang maar, u zult zien hoeveel zelfzucht er in de drang naar onzelfzuchtigheid steekt.

Bron: Rudolf Steiner – GA 101 – Mythen und Sagen Okkulte Zeichen und Symbole – Berlijn, 21 oktober 1907 (bladzijde 118-119)

egoistisch

Eerder geplaatst op 26 maart 2018  (1 reactie)

Tegenstrijdigheden

De werkelijkheid bestaat uit tegenstrijdigheden. We begrijpen de werkelijkheid niet, wanneer we niet de tegenstrijdigheden in de wereld zien.

Bron (Duits): Rudolf Steiner – GA 293 – Allgemeine Menschenkunde als Grundlage der Pädagogik – Stuttgart, 29 augustus 1919 (bladzijde 124)

Vertaling: Marijke Buursink, overgenomen uit Antroposofische menskunde (bladzijde 113)

_ (1)

Eerder  geplaatst  op 8 oktober 2015  (8 reacties)