Kinderlijke wetenschap

Critici die alleen maar willen bouwen op de natuurwetenschap zeggen vandaag nog dat wat deze geesteswetenschap, die vanuit de antroposofie werkt, te zeggen heeft over ziekte en genezingsprocessen, kinderlijk is. – Nu, dit is heel begrijpelijk voor mensen die alleen maar willen denken en werken vanuit de zintuiglijke wetenschap. Maar het moet toch gezegd worden dat deze mensen geen idee hebben van de ware omstandigheden wanneer ze de dingen ‘kinderlijk’ noemen, en dat wat de wetenschap van de zintuigen anatomisch, pathologisch en therapeutisch voortbrengt, slechts een onderbouw is voor wat de geestelijke waarneming als resultaat geeft voor de geneeskunde. 

En ik wil het niet in een denigrerende zin, maar alleen in relatie tot sommige critici zeggen: Als iets in menig opzicht kinderlijk is, dan is het de medische wetenschap die zich alleen op het fysiek-zintuiglijke wil funderen, waarbij ik niet het kinderlijke wil misprijzen, maar er alleen naar verwijzen hoe het kan worden aangevuld met wat voortkomt uit een geestelijke kennis met betrekking tot de totale mens.

Als u dit bedenkt, zult u inzien hoe men tot in de details moet gaan als men de activiteiten van het etherische, het astrale organisme en het Ik van de mens in het fysieke leven wil doorzien.

Bron: Rudolf Steiner – GA 215 – Die Philosophie, Kosmologie und Religion in der Anthroposophie – Dornach, 15 september 1922 (bladzijde 170)

Eerder geplaatst op  11 juni 2019

Tegenstrevende krachten (1 van 2)

De oorzaak van lijden, ziekte en ook van de dood, is hierin te vinden, dat behalve de wezens, die de mens in rechte lijn willen verder ontwikkelen, er ook luciferische en ahrimanische wezens werken, die steeds de rechtlijnig voorwaartsschrijdende ontwikkeling doorkruisen. In hetgeen de mens bij de geboorte in het bestaan meebrengt, ligt iets dat beter is, dan wat hij er in zijn latere leven van maken kan. 

In de eerste kinderjaren hebben de luciferische en ahrimanische krachten nog weinig invloed op het mensenwezen, ze zijn in hoofdzaak werkzaam in wat de mens door zijn bewuste leven uit zichzelf maakt. Zou hij langer dan de eerste kinderjaren het wijsheidsvolle deel van zijn wezen in volle kracht in zich dragen, dan zou hij de werking daarvan niet kunnen verdragen, omdat de tegenstrevende luciferische en ahrimanische krachten verzwakkend werken. De mens heeft in de fysieke wereld een zodanig organisme, dat hij de onmiddellijke krachten van de geestelijke wereld, die in de eerste kinderjaren aan hem werken, slechts kan verdragen zolang hij als het ware kinderlijk week en plastisch is. Hij zou ten onder gaan, wanneer de krachten die ten grondslag liggen aan de oriëntering in de ruimte, de vorming van het strottenhoofd en de hersenen ook op latere leeftijd nog rechtstreeks werkzaam bleven.

Wordt vervolgd

Bron: Rudolf Steiner – De geestelijke leiding van mens en mensheid (bladzijde 21-22)

Vertaling: Fr. Hardam van Omme en P. Henny-van Suchtelen – Uitgeverij Vrij Geestesleven, Zeist.

Duitstalig: Rudolf Steiner – GA 15 – Die geistige Führung des Menschen und der Menschheit: I. Kapitel – Kopenhagen, 6 juni 1911 (bladzijde 18-19)

Eerder geplaatst op 8 mei 2019 (3 reacties)

Spirituele gedachten zijn gezondmakend

Over deze dingen  denkt men altijd verkeerd. Iemand die de invloed van spirituele gedachten begrijpt, kan u zeggen: ‘Bepaalde gedachten maken u gezond’. De betrokken persoon wordt echter toch op een bepaald moment door deze of gene ziekte getroffen. – Ja, dat we vandaag de dag niet kunnen herstellen van alle ziektes door louter gedachteninvloed, dat is een oud erfdeel. Maar kun je zeggen welke ziekte je zou hebben gehad als je die gedachten niet had gehad? 

Zou je kunnen zeggen dat je leven in dezelfde gezondheid zou zijn verlopen  als je die gedachten niet had gehad? In het geval van bijvoorbeeld een mens die zich beziggehouden heeft met de antroposofisch georiënteerde geesteswetenschap en 45 jaar oud geworden is, zou u het bewijs leveren kunnen dat hij zonder deze gedachten niet op de leeftijd van 42 of 40 jaar overleden zou zijn? De mens denkt altijd van de verkeerde kant als hij zich op deze gedachten richt.

Bron: Rudolf Steiner – GA 187 – Wie kann die Menschheit den Christus wiederfinden? / Das dreifache Schattendasein unserer Zeit und das neue Christus-Licht – Bazel, 22 december 1918 (bladzijde 23)

Eerder geplaatst op 27 juli 2018

Te veel slaap

Als iemand zijn slaap willekeurig zou verlengen, zoals sommige gepensioneerden kunnen doen, dan zouden ze te veel slapen. Dit is geen tegenwerping tegen veel slaap. Juist omdat geestelijk werk veel afbreekt aan de fysieke organisatie, heeft de geestelijke werker veel slaap nodig. Maar te veel slaap geeft te veel nieuwe levenskracht, die dan woekert, zodat de mens barst van levenskracht. Zo’n overwoekerende levenskracht is tegelijk ziekte, het leidt onmiskenbaar tot ziekte.

Bron: Rudolf Steiner – GA 154 – Wie erwirbt man sich Verständnis für die  geistige Welt? – Praag, 17 april 1914 (blz. 127)

Wijsheid en schoonheid geboren uit lijden en pijn

Een briljant man, Fabre d’Olivet, maakte een juiste vergelijking toen hij wilde laten zien hoe het hoogste, edelste, puurste in de menselijke natuur voortkomt uit pijn. Hij zei dat het ontstaan van wijsheid en schoonheid uit lijden vergelijkbaar is met een proces in de natuur, met de geboorte van de waardevolle en mooie parel. Want de parel wordt geboren uit de ziekte van de oester, uit de vernietiging in de pareloester. Zoals de schoonheid van de parel wordt geboren uit ziekte en lijden, zo worden kennis, edele menselijkheid en gezuiverd menselijk gevoel geboren uit lijden en pijn.

We kunnen dus in overeenstemming met de oude Griekse dichter Aeschylos zeggen: Uit lijden ontstaat leren; uit leren, kennis. En net als bij veel andere dingen kunnen we van pijn zeggen dat we het alleen hebben begrepen als we het niet alleen op zichzelf kennen, maar ook in wat eruit voortvloeit. Zoals zoveel andere dingen, kennen we ook de pijn alleen aan de vruchten ervan.

Bron: Rudolf Steiner – GA 55 – Die  Erkenntnis  des  Übersinnlichen in  unserer  Zeit  und  deren Bedeutung  für  das  heutige  Leben – Berlijn, 8 november 1906 (blz. 90)

Fabre d’Olivet (1767-1825)