Kamaloka: Wie pijn zaait, zal pijn oogsten

Dat men zijn afgelopen, laatste leven na de dood in alle details terugbeleeft heeft de zin dat men nu zijn eigen handelingen waarlijk leert kennen, doordat men de uitwerkingen ervan aan zichzelf beleeft. Want nu doet zich voor de mensen bij iedere handeling de zielstoestand voor, die degene gehad heeft tegen wie de handeling gericht was. U beleeft de smarten en vreugden die u andere mensen bereid heeft van binnen uit. Niets van wat men anderen toegevoegd heeft is er dat niet in het kamaloka ( oord der begeerten, vagevuur) tot eigen belevenis wordt. Hier geldt de zin: Wat u zaait, dat zult u oogsten.

Neemt u voor dit terugwerkende beleven een voorbeeld: de vivisectie. Deze hangt nauw samen met de materialistische richting van de huidige wetenschap. Een arts uit de middeleeuwen zou het zeer dwaas zijn voorgekomen om het leven te bestuderen doordat men in een levend lichaam snijdt en het leven vernietigt. In die tijd waren nog veel mensen en in het bijzonder artsen helderziend en zij zagen derhalve door het fysieke lichaam heen. Dit waarnemingsvermogen ging echter verloren en doordat de mensen niet meer in het innerlijk van het organisme schouwen konden, begonnen ze erin te snijden en te ontleden. Wie echter vivisectie pleegt, die snijdt in levend leven. Na de dood doet zich karma, de wet van oorzaak en uitwerking, gelden. De bedoeling, die tot de vivisectie voert, komt daarbij minder in beschouwing. De vivisectiepleger heeft de gevolgen van zijn daden aan zichzelf te beleven. Alle afzonderlijke pijnen die hij de dieren aangedaan heeft, moet hij in het kamaloka nu zelf uithouden en doormaken. De wetenschappelijke bedoeling wordt pas later in het karma verweven.

Bron: Rudolf Steiner – GA 94 – Kosmogonie – Leipzig, 3 juli 1906 (bladzijde 151)

PS Er komen hierbij wel rare vragen in mij op. Hoe staat het met artsen en medisch personeel die vaak noodgedwongen aan zieken pijnlijke behandelingen moeten laten ondergaan?

En is het omgekeerde ook waar? Het genot dat men anderen geeft, beleeft men dat zelf ook na de dood? Stel bijvoorbeeld een kok die een heerlijke maaltijd bereidt waar velen van genieten. Beleeft die kok al dit genot dan na de dood?

 

Eerder geplaatst op 23 augustus 2013  (14 reacties)

 

 

Vivisectie. Als de mensen wisten wat ze deden, zouden ze het nooit doen.

Dat men zijn afgelopen, laatste leven na de dood in alle details terug beleeft heeft de zin dat men nu zijn eigen handelingen waarlijk leert kennen, doordat men de uitwerkingen ervan aan zichzelf beleeft.  Want nu doet zich voor de mensen bij iedere handeling de zielstoestand voor, die degene gehad heeft tegen wie de handeling gericht was. U beleeft de smarten en vreugden die u andere mensen bereid heeft van binnen uit. Niets van wat men anderen toegevoegd heeft is er dat niet in het kamaloka (oord der begeerten, vagevuur) tot eigen belevenis wordt. Hier geldt de zin: Wat u zaait, dat  zult u oogsten.

Neemt u voor dit terugwerkende beleven een voorbeeld: de vivisectie. Deze hangt nauw samen met de materialistische richting van de huidige wetenschap. Een arts uit de middeleeuwen zou het zeer dwaas zijn voorgekomen om het leven te bestuderen doordat men in een levend lichaam snijdt en het leven vernietigt. In die tijd waren nog veel mensen en in het bijzonder artsen helderziend en zij zagen derhalve door het fysieke lichaam heen. Dit waarnemingsvermogen ging echter verloren en doordat de mensen niet meer in het innerlijk van het organisme schouwen konden, begonnen ze erin te snijden en te ontleden. Wie echter vivisectie pleegt, die snijdt in levend leven. Na de dood doet zich karma, de wet van oorzaak en uitwerking, gelden. De bedoeling, die tot de vivisectie voert, komt daarbij minder in beschouwing. De vivisectiepleger heeft de gevolgen van zijn daden aan zichzelf te beleven. Alle afzonderlijke pijnen die hij de dieren aangedaan heeft, moet hij in het kamaloka nu zelf uithouden en doormaken. De wetenschappelijke bedoeling wordt pas later in het karma verweven.

Bron: Rudolf Steiner – GA 94 – Kosmogonie – Leipzig 3 juli 1906 (bladzijde 151)

PS   De titel is niet van Steiner, maar van mijzelf. 

Eerder geplaatst op 23 augustus 2013  (14 reacties)

Vivisectie

De huidige wetenschap is ten gevolge van haar materialisme op de vivisectie aangewezen. De anti-vivisectie stroming ontspringt aan diep morele gronden. Maar men zal in de wetenschap de afschaffing van de vivisectie niet bereiken zolang de geneeskunde niet het hogere schouwen teruggewonnen heeft.

Alleen doordat zij de helderziendheid verloren heeft, heeft de medische wetenschap haar toevlucht moeten nemen tot vivisectie. Als we opnieuw de astrale wereld teruggewonnen zullen hebben, die zich van ons teruggetrokken heeft,  zal de helderziendheid de arts in staat stellen zich op een spirituele manier in de innerlijke toestand van de zieke organen te verzinken, en de vivisectie zal als nutteloos nagelaten worden.

Bron: Rudolf Steiner – GA 94 – Kosmogonie – Parijs, 2 juni 1906 (bladzijde 65)

Eerder geplaatst op 4 februari 2017  (3 reacties)

Vivisectie

De vivisectie is voortgekomen uit de materialistische manier van denken, die iedere intuïtie vreemd is, die niet kan kijken naar de geestelijke krachten in het leven (Duits: das Getriebe des Lebens). Deze denkwijze moet het lichaam zien als een mechanisch samenspel van de afzonderlijke delen. Dan is het natuurlijk dat men naar dierexperimenten grijpt, waarbij men gelooft dat hetzelfde samenspelen plaatsvindt als bij mensen, om bepaalde pathologische processen te onderscheiden en te bestrijden. Alleen wie niets weet van het werkelijke leven, kan vivisectie bedrijven.

Er zal een tijd komen dat de mensen het leven van elk levend wezen in samenhang met het leven van het hele universum zullen doorzien. En dan zullen de mensen eerbied krijgen voor het leven. Dan zullen ze leren inzien: Ieder genomen leven, elk leed, dat een levend wezen wordt toegevoegd, werkt door de samenhang die tussen leven en leven bestaat, tot verlaging (Duits: Herabstimmung) van de edelste krachten van onze eigen menselijke natuur.

Bron: Rudolf Steiner – GA 053 – Ursprung und Ziel des Menschen – Berlijn, 25 mei 1905 (bladzijde 472-473)

Eerder geplaatst op 16 maart 2014

Vivisectie

De huidige wetenschap is ten gevolge van haar materialisme op de vivisectie aangewezen. De anti-vivisectie stroming ontspringt aan diep morele gronden. Maar men zal in de wetenschap de afschaffing van de vivisectie niet bereiken zolang de geneeskunde niet het hogere schouwen teruggewonnen heeft. Enkel doordat zij de helderziendheid verloren heeft, heeft de medische wetenschap haar toevlucht moeten nemen tot vivisectie. Als we opnieuw de astrale wereld teruggewonnen zullen hebben, die zich van ons teruggetrokken heeft,  zal de helderziendheid de arts in staat stellen zich op een spirituele manier in de innerlijke toestand van de zieke organen te verzinken, en de vivisectie zal als nutteloos nagelaten worden.

Bron: Rudolf Steiner – GA 94 – Kosmogonie – Parijs, 2 juni 1906 (bladzijde 65)

Eerder geplaatst op 23 december 2015