Dit is het wat een oneindige verwarring en oneindige chaos aanricht

De mogelijkheid om concreet te spreken over de verhouding van het geestelijke tot het fysiek-zintuiglijke heeft de mensheid zich geheel afgewend. De mensheid zou tegenwoordig graag alles – als ik de triviale uitdrukking gebruiken mag – over één kam scheren. De mensheid zou het liefst theorieën uitvinden volgens welke men de mensen over de gehele wereld op gelijke wijze gelukkig maken kan. De socialist van tegenwoordig denkt dat bepaalde ideeën de juiste zijn voor het mensenleven, de juiste zijn voor Engeland, voor Amerika, voor Rusland, voor Azië; als alle hun staten zo inrichten, als het socialisme het wil, dan komt vanzelfsprekend het geluk dat de mens van tegenwoordig zich op aarde in zijn dromen voorstelt. Zo denkt de mens.

Dit alles zijn abstracties, het zijn allemaal onwerkelijke begrippen en ideeën; niet weten dat zich op het ene gebied op aarde vanuit een bepaald volk zich het ene voorbereid, op een ander gebied op aarde het andere voorbereid, niet de mogelijkheid hebben om het grote verschil tussen het Westen en het Oosten te begrijpen: dat is het wat een oneindige verwarring en oneindige chaos aanrichten moet. Want alleen wanneer de mens de mogelijkheid heeft om een brug te slaan van zijn ziel naar de objectieve feiten kan hij op een gunstige manier meewerken aan de vormgeving van het bestaan op aarde.

Bron: Rudolf Steiner – GA 178 – Individuelle Geistwesen und ihr Wirken in der Seele des Menschen – Zürich, 13 November 1917 (bladzijde 104)

Eerder geplaatst op 13 maart 2017 (3 reacties)

Socialisme

Zeker, men streeft socialisme na, maar vanuit louter antisociale drijfveren en instincten. Dat moet men niet misverstaan, dat we eigenlijk vandaag de dag om de reden socialisme nastreven dat de mensen zo antisociaal in hun zielenontwikkeling en hun zielenhouding zijn geworden. Zou het sociale voelen vanzelfsprekender zijn, dan zouden niet zo veel socialistische programma’s hoeven te bestaan; die zijn in zekere zin enkel door de reactie op het antisociale voelen en beleven van de mensen opgeroepen.

Bron: Rudolf Steiner – GA 193 – Der innere Aspekt des sozialen Rätsels – Berlijn, 12 September 1919 (bladzijde 105)

Eerder geplaatst op 7 maart 2015  (9 reacties)

De socialistische illusie

Wie in staat is te zien, wie de werkelijkheid kan doorzien, die weet dat de wereld op het aardse plan nooit perfect kan zijn. Wie echter materialistisch denkt, maakt zich de illusie dat op het fysieke plan iets volmaakts bereikt zou moeten worden. Daaruit komen dan alle illusies voort, waarvan één vooral zeer karakteristiek is: de socialistische illusie van de huidige tijd.

Illusies maken zich tegenwoordig immers inmiddels mensen van allerlei meningsnuances, alle partijschakeringen. Ook de mensen van een liberale levensbeschouwing, liberale levensopvatting hebben zich een bepaalde organisatie op het fysieke vlak geconstrueerd en hebben gedacht, dat als ze deze organisatie kunnen realiseren, dan zal het een paradijs op aarde zijn. 

De socialisten denken aan helemaal niets anders, dan hoe men de wereld op het aardse plan zou moeten inrichten, opdat alles op aarde hier goed zou zijn, opdat ieder een bijzonder aangenaam bestaan, zoals men het zich voorstelt, heeft, ieder op gelijke wijze en ga zo maar door. En wanneer deze mensen beginnen zich de toekomstige vormgeving op het fysieke vlak voor te stellen, dan is het altijd een zeer prachtige, paradijselijke wereld.

Bron: Rudolf Steiner – GA 177 – Die spirituellen Hintergründe der äußeren Welt – Dornach, 1 oktober 1917 (bladzijde 45)

Eerder geplaatst op 30 juli 2016  (1 reactie)

Socialisme

Zeker, men streeft socialisme na, maar vanuit louter antisociale drijfveren en instincten. Dat moet men niet misverstaan, dat we eigenlijk vandaag de dag om de reden socialisme nastreven, dat de mensen zo antisociaal in hun zielenontwikkeling en hun zielenhouding zijn geworden. Zou het sociale voelen vanzelfsprekender zijn, dan zouden niet zo veel socialistische programma’s hoeven te bestaan; die zijn in zekere zin alleen door de reactie op het antisociale voelen en beleven van de mensen opgeroepen.

Bron: Rudolf Steiner – GA 193 – Der innere Aspekt des sozialen Rätsels – Berlijn, 12 september 1919 (bladzijde 105)

Eerder geplaatst op 7 maart 2015

In feite eist de mens juist het meest, wat hem het allermeest ontbreekt

We gaan vandaag de dag van mens tot mens aan elkaar voorbij en hebben onder invloed van de moderne opvoeding niet het vermogen verkregen om onze medemensen innerlijk te begrijpen, de vaardigheid met een soort helderziend medegevoel, zoals het in vele oudere culturen aanwezig was, te zien in wat in de mensenziel leeft. We stellen veel eisen voor het leven op, maar we gaan in de regel van mens tot mens aan elkaar voorbij. […]

In feite eist de mens altijd juist het meeste, wat hem het allermeeste ontbreekt, en de luide roep om socialisme verkondigt eigenlijk voor de oren die onbevooroordeeld kunnen luisteren, dat we onsociale mensen geworden zijn, dat we elkaar niet begrijpen, dat we niet in staat zijn een sociale samenleving te vormen.

Bron: Rudolf Steiner – GA 79 – Die Wirklichkeit der höheren Welten – Kristiania (Oslo), 2 november 1921 (bladzijde 180-181)

Eerder geplaatst op 29 augustus 2014