Karma is geen kwestie van eigen schuld, dikke bult

In het leven van ieder mens treden voortdurend gebeurtenissen op die met zijn verdienste of schuld in het verleden niets te maken hebben. Zulke gebeurtenissen vinden hun karmische compensatie (Duits: Ausgleich) in de toekomst. Wat mij nu schuldeloos treft, daarvoor zal ik in de toekomst schadeloos worden gesteld. Dit ene is juist: niets blijft zonder karmische vereffening. Of echter een belevenis van de mens de werking van zijn karmisch verleden of de oorzaak van een toekomstig karma is: dat moet in elk afzonderlijk geval vastgesteld worden. En dat kan niet door het aan de fysieke wereld gewende verstand, maar uitsluitend door de occulte ervaring en waarneming worden beslist.

Bron: Rudolf Steiner – GA 34 – LUCIFER- GNOSIS – juli 1904 (bladzijde 363)

Eerder geplaatst op 29 december 2014

Gemakkelijk (2 – Slot)

Nee, het is niet weggenomen uit het karma, maar wat  ervan kan worden weggenomen, is wat we als gevolg van de menselijke zwakheid, door de luciferische verleiding, niet zelf kunnen doen (Duits: nicht selbst dringen können): van de aarde-ontwikkeling. En dat is wat Christus doet. Dit lijden wordt van ons weggenomen met de verlossing van zonden: dat we voor eeuwig een objectieve schuld hebben toegebracht aan de gehele evolutie van de aarde. […]

En wie de diepe betekenis begrijpt van de Christus met betrekking tot zonde en schuld, die zou het zo willen zeggen: Er moest, omdat de mens in de loop van het bestaan van de aarde zijn schuld niet voor de hele aarde kan inlossen, moest er een kosmisch wezen neerdalen, opdat het toch mogelijk gemaakt is dat de schuld aan de aarde zal worden uitgewist.

Bron: Rudolf Steiner – GA 155 – CHRISTUS UND DIE MENSCHLICHE SEELE – Norrköping, 15 juli 1914 (bladzijde 190-191)

Scheiding van de geslachten/Karma

Pas in de Lemurische tijd (zie uitleg onder deze tekst) trad de scheiding van de geslachten op. Daardoor werd ook pas de incarnatie mogelijk, het in bezit nemen van een lichaam, zoals het voordien niet was. Vroeger ontstond een wezen uit een ander. Met de scheiding van de geslachten in het midden van de Lemurische tijd trad geboorte en dood op en daarmee was ook de mogelijkheid van de werking van karma gekomen. De mens kon een schuld op zich laden. Alles, wat we als “menselijk” kennen, is toen ontstaan.

Bron: Rudolf Steiner – GA 89 – Bewußtsein/Leben/Form – Berlijn, 9 juni 1904 (bladzijde 116)

Volgens de antroposofie verloopt de aardeontwikkeling in zeven tijdperken van elk duizenden jaren. We zijn nu in het vijfde aardetijdperk, dat begonnen is na de ondergang van het vierde aardetijdperk, genaamd Atlantis, in het jaar 7227 v.Chr. Het derde aardetijdperk heette Lemurië, het tweede Hyperborea en het eerste Polaris. Het zesde aardetijdperk zal beginnen na de ondergang van ons huidige aardetijdperk in het jaar 7893.

Eerder geplaatst op 15 mei 2017

Bestaat toeval? (2 – slot)

De fout die hier gemaakt wordt, is dat velen zich de karmische samenhangen te eenvoudig voorstellen. Ze gaan er bijvoorbeeld vanuit: als deze mens door een vallende dakpan beschadigd wordt, dan moet hij deze beschadiging karmisch verdiend hebben. Dit is echter beslist niet noodzakelijk. In het leven van ieder mens treden voortdurend gebeurtenissen op die met zijn verdienste of zijn schuld in het verleden helemaal niets te maken hebben. Dergelijke gebeurtenissen vinden hun karmische vereffening in de toekomst. Wat mij nu onschuldig overkomt, daarvoor word ik in de toekomst gecompenseerd. Dit ene is juist: niets blijft zonder karmische compensatie. Of echter een belevenis van een mens het gevolg is van zijn karmische verleden of de oorzaak van een karmische toekomst is: dat moet afzonderlijk vastgesteld worden. En dat kan niet met het aan de fysieke wereld gewende verstand, maar alleen door de occulte ervaring en waarneming beslist worden.

Bron: Rudolf Steiner – GA 34 – LUCIFER- GNOSIS 1903-1908/GRUNDLEGENDE AUFSÄTZE ZUR ANTHROPOSOPHIE UND BERICHTE – juli 1904 (bladzijde 363)

Eerder geplaatst op 22 januari 2017 

Scheiding van de geslachten/Karma

Pas in de Lemurische tijd (zie uitleg onder deze tekst) trad de scheiding van de geslachten op. Daardoor werd ook pas de incarnatie mogelijk, het in bezit nemen van een lichaam, zoals het voordien niet was. Vroeger ontstond een wezen uit een ander. Met de scheiding van de geslachten in het midden van de Lemurische tijd trad geboorte en dood op en daarmee was ook de mogelijkheid van de werking van karma gekomen. De mens kon een schuld op zich laden. Alles, wat we als “menselijk” kennen, is toen ontstaan.

Bron: Rudolf Steiner – GA 89 – Bewußtsein/Leben/Form – Berlijn, 9 juni 1904 (bladzijde 116)

Volgens de antroposofie verloopt de aardeontwikkeling in zeven tijdperken van elk duizenden jaren. We zijn nu in het vijfde aardetijdperk, dat begonnen is na de ondergang van het vierde aardetijdperk, genaamd Atlantis, in het jaar 7227 v.Chr. Het derde aardetijdperk heette Lemurië, het tweede Hyperborea en het eerste Polaris. Het zesde aardetijdperk zal beginnen na de ondergang van ons huidige tijdperk in het jaar 7893.