Vermoeidheid / Concentratie / Meditatie

Een gezonde staat van vermoeidheid hoeft ons er niet van te weerhouden met grote wilsinspanning de concentratie en meditatie uit te voeren. Integendeel. De natuur neemt ons dan een deel van de taak af, omdat ze dan de externe zintuiglijke organen afstompt en hun ontvankelijkheid voor de zintuiglijke wereld vermindert. Het doel is immers zonder fysieke ogen te zien, zonder fysieke oren te horen, zonder fysieke hersenen te denken. Juist als we moe zijn kunnen we ons wezen verlichten en verwarmen met de heldere gedachten van de meditatie.

Bron: Rudolf Steiner – GA 266b – Aus  den  Inhalten der  esoterischen  Stunden – Gedächtnisaufzeichnung- en von Teilnehmern – Band  II: 1910  – 1912 – Keulen, 9 mei 1912 (bladzijde 371)

Eerder geplaatst op 6 april 2020  (5 reacties)

Moraliteit/Concentratie/Meditatie

De aanwijzingen die worden gegeven voor het cultiveren van de morele gevoelens, zowel als de aanwijzingen die worden gegeven voor de concentratie van het denken, voor meditatie, alle streven uiteindelijk naar het ene doel: de geestelijke structuur waardoor het etherlichaam en het fysieke lichaam van de mens zijn verbonden, los te maken; zodat het etherlichaam niet meer zo vast als het ons van nature gegeven is, met het fysieke lichaam verbonden blijft. Alle oefeningen zijn gericht op deze opheffing, deze losmaking van het etherlichaam. […]

De inspanningen in geconcentreerd denken, zoals nu daarvoor de aanwijzingen worden gegeven, en zoals ze ook door de Rozenkruisers werden gegeven, de inspanningen van de meditaties, de zuivering van morele gevoelens, dat alles bewerkt uiteindelijk, wat men in het boek De weg tot inzicht in hogere werelden kan nalezen, dat het etherlichaam zelfstandig wordt, zoals het in dit boek beschreven is. Zodat men ertoe komt, – zoals we onze ogen om te zien, onze handen om te grijpen gebruiken en zo meer -, het etherlichaam met zijn organen te gebruiken, om dan echter niet in de fysieke wereld, maar in de geestelijke wereld te zien. De manier waarop we ons  innerlijk leven in de hand nemen werkt aan het losmaken, het zelfstandig maken van het etherische lichaam.

Bron: Rudolf Steiner – GA 131 – Von Jesus zu Christus – Karlsruhe, 6 oktober 1911 (bladzijde 65-66)

Eerder geplaatst op 24 december 2018  (1 reactie)

Over meditatie en slaperigheid

Het belangrijkste kenmerk van het gewone denken is dat elke activering van het denken het zenuwstelsel beïnvloedt, met name de hersenen; het vernietigt iets in de hersenen. Iedere alledaagse gedachte betekent een klein afbraakproces, in de cellen van het brein. Om deze reden is de slaap noodzakelijk voor ons, zodat dit vernietigingsproces weer kan worden hersteld. Tijdens de slaap herstellen we wat in ons zenuwgestel gedurende de dag door het denken afgebroken werd. Dat wat we bewust waarnemen in een gewone gedachte, is in feite een afbraakproces dat in ons zenuwstelsel plaatsvindt.

Nu proberen we de meditatie te ontwikkelen, doordat we ons bijvoorbeeld aan de volgende beschouwing overgeven: De wijsheid leeft in het licht. Dit idee kan niet afkomstig zijn van zintuiglijke indrukken, omdat het voor de uiterlijke zintuigen niet het geval is dat de wijsheid in het licht leeft. In dit geval houden we door de meditatie de gedachte zo ver terug dat hij zich niet met de hersenen verbindt. Als we op deze wijze een innerlijke denkactiviteit ontwikkelen, die niet met de hersenen is verbonden, dan zullen we door de werkingen van een dergelijke meditatie op onze ziel voelen dat we op de goede weg zijn.

Doordat we bij het meditatieve denken geen afbraakproces in ons zenuwgestel oproepen, maakt dit meditatieve denken ons nooit slaperig – al wordt het ook nog zo lang voortgezet -, wat ons gewone denken gemakkelijk doen kan. Het is waar dat vaak juist het tegenovergestelde gebeurt, als men mediteert, want de mensen beklagen zich vaak dat ze bij de meditatie meteen inslapen. Maar dat komt doordat de meditatie nog niet volkomen is. Het is heel natuurlijk dat we bij de meditatie in eerste instantie de wijze van denken gebruiken waaraan we anders altijd gewend waren. Slechts langzamerhand wennen we eraan om met het uiterlijke denken op te houden. Als we dit punt bereikt hebben, dan zal het meditatieve denken ons niet meer slaperig maken, en zo zullen we weten dat we op de goede weg zijn.

Bron: Rudolf Steiner – GA 152 – Vorstufen zum Mysterium von Golgatha – Londen, 1 mei 1913 (bladzijde 25-26)

Eerder geplaatst op 21 oktober 2017  (6 reacties)

lightbulb with creative light source represent wisdom and idea

Vermoeidheid / Concentratie / Meditatie

Een gezonde staat van vermoeidheid hoeft ons er niet van te weerhouden met grote wilsinspanning de concentratie en meditatie uit te voeren. Integendeel. De natuur neemt ons dan een deel van de taak af, omdat ze dan de externe zintuiglijke organen afstompt en hun ontvankelijkheid voor de zintuiglijke wereld vermindert. Het doel is immers zonder fysieke ogen te zien, zonder fysieke oren te horen, zonder fysieke hersenen te denken. Juist als we moe zijn kunnen we ons wezen verlichten en verwarmen met de heldere gedachten van de meditatie.

Bron: Rudolf Steiner – GA 266b – Aus  den Inhalten der esoterischen Stunden – Gedächtnisaufzeichnungen von Teilnehmern – Band  II: 1910 – 1912 – Keulen, 9 mei 1912 (bladzijde 371)

Monnikleven/Praktisch leven

We zouden graag de stemming van het mediteren over ons gehele leven uitbreiden. Dat gaat echter niet, omdat we dan onbruikbaar voor het fysieke leven worden. Neemt een mens het voorrecht op zich om zijn huidige leven geheel aan de meditatie te wijden, dus een klooster- of monnikleven te leiden, dan wordt hij in het volgende leven des te meer voor de taak gesteld in het praktische leven, ondanks wellicht versterkte spirituele krachten, actief te zijn.

Bron: Rudolf Steiner – GA 266b – Aus den Inhalten der esoterischen Stunden – Band II: 1910-1912 – Berlijn, 26 januari 1912 (bladzijde 312)

Eerder geplaatst op 26 augustus 2015  (8 reacties)