Nood, ellende en leed zijn niets anders dan een gevolg van het egoïsme (6 – slot)

Stel u voor dat iemand een geneesmiddel zou uitvinden en er meteen patent op zou aanvragen. Wat laat hij daarmee zien? Hij toont daarmee dat hij meteen aan eigenbelang denkt en helemaal niet door liefde tot deze schepping van het geneesmiddel geleid werd, dat hij helemaal niet van liefde voor de hele mensheid vervuld is. Want als de gezondheid van de mensen voor hem het belangrijkste zou zijn, dan zou hij blij zijn als ook anderen het geneesmiddel zouden produceren om de mensheid te dienen. Ja, hij zou er juist op gebrand zijn dat bekend zou worden wat voor ingrediënten het medicijn bevat en hoe het geproduceerd wordt. En nog wat anders zou optreden: dat hij overtuigd zou zijn dat zijn geneesmiddel, met zijn gezindheid tot stand gebracht, het betere middel is.

En hier hebben wij een belangrijke zin bereikt, die in de geesteswetenschap een grote rol speelt: Er moeten middelen worden gegeven waardoor de ziel veredeld wordt. Wie het denken aanwendt om een heilzame vooruitgang te bereiken, die moet voor alles de kracht van het denken erop richten dat de mensenzielen veredeld worden.

Bron: Rudolf Steiner – GA 266a –Aus den Inhalten der esoterischen Stunden – Hamburg, 3 maart 1906 (bladzijde 130)

Eerder geplaatst op 5 augustus 2018

Op het resultaat komt het aan

Niemand zou moeten zeggen: Ik sta vast op de bodem van de oude leringen, en mij voldoen deze. Wat zal ik mij bekommeren om de twijfelaars! – Er bestaat niets egoïstischer en geen onchristelijker oordeel dan dit. Want wat vandaag de dag nog mogelijk is: dat een aantal mensen nog teruggehouden wordt op de basis van de oude religies, dat zal in een niet al te verre toekomst niet meer mogelijk zijn. […] 

Wie denken kan, weet dat de geesteswetenschap er is om de meest brandende vragen te beantwoorden en dat ze daadwerkelijk in staat is op alle vragen een antwoord te geven. Men kan in feite alles bewijzen en alles bestrijden, maar daar komt het niet op aan: over een geneesmiddel kan men niet strijden, het komt uitsluitend op het resultaat aan dat men er mee heeft. En precies zo is het met de geesteswetenschap. De mensheid heeft de spiritualiteit nodig als een remedie, en alleen als deze remedie instroomt, kan de gezondmaking van de mensheid plaatsvinden. Ze is een ontwikkelingsfactor en levenschenkster voor onze cultuur.

Bron: Rudolf Steiner – GA 100 – Menschheitsentwickelung und Christus-Erkenntnis / Theosophie und Rosenkreuzertum – Kassel, 16 juni 1907 (bladzijde 22-23)

Eerder geplaatst op 30 juli 2017  (2 reacties)

Alles wat op de ene manier vergif is, is op de andere manier geneesmiddel

Alles wat op de ene manier vergif is, is op de andere manier geneesmiddel. Men zou kunnen zeggen, dat alles zowel vergif als geneesmiddel is. Natuurlijk, als u een paar emmers water achter elkaar opdrinkt, dan werkt dat als vergif; als u het in de juiste hoeveelheid drinkt, is het een voedingsmiddel en als men het in merkwaardig kleine hoeveelheden toedient, kan het zelfs een geneesmiddel zijn. Water heeft in het algemeen een sterke geneeskracht door allerlei methoden, die men aanwendt. Men kan dus van de gewoonste stoffen zeggen, dat wat vergif is ook geneesmiddel kan zijn. Daarom moet men de werking kennen die zo’n stof heeft, ook op het menselijk lichaam.

Bron: Rudolf Steiner – GA 348 – Über Gesundheit und Krankheit – Dornach, 13 januari 1923 (bladzijde 250)

Vertaling A. Goedheer-De Keizer (Overgenomen uit Gezondheid en Ziekte – bladzijde 225  – Uitgeverij Vrij Geestesleven – 1977) 

Zie ook: Wat is een vergif

Eerder geplaatst op 26 juli 2017  (3 reacties)

De werkelijke remedie

Wat zal de werkelijke remedie zijn voor veel van dergelijke fenomenen waarmee de psychoanalyticus tegenwoordig te maken krijgt? – De verspreiding van de kennis van de geestelijke wereld. Dat is het algemene geneesmiddel, de algemene therapie, niet deze individuele behandeling, die men aan enkelingen besteedt (Duits: das man einem einzelnen angedeihen lässt). U ziet, het leven eist van ons dat men het idee loslaat: ‘Hier hebben we ons alleen aan het fysieke leven te wijden; we zullen wel zien, als men door de poort van de dood is gegaan, in welke wereld men dan komt.’ 

Want ook dit geldt: net zo als ons leven hier belangrijk is voor het leven, waarin we binnengaan tussen dood en nieuwe geboorte, zo is op zijn beurt het leven van de zielen tussen dood en nieuwe geboorte belangrijk voor de zielen hier. […] Met veel banden hangen de doden aan de levenden. […] Want het leven van de mensen onder elkaar hier op aarde zal zich in de toekomst alleen juist afspelen, als de mensen hier op aarde de juiste verhouding tot de geestelijke wereld realiseren.

Bron: Rudolf Steiner – GA 178 – Individuelle Geistwesen und ihr Wirken in der Seele des Menschen – Dornach, 13 november 1917 (bladzijde 114-115)

Eerder geplaatst op 30 januari 2018

Genezende krachten/Ziekmakende krachten/Moraliteit

De kennis van genezende krachten is onlosmakelijk van de kennis van ziekmakende krachten, men kan niet het ene zonder het andere verkrijgen (Duits: vermitteln). Er kan niemand ter wereld de heilzame krachten leren kennen zonder de kennis te verkrijgen van de ziekmakende krachten. Daarom zult u inzien wat voor een rol het speelt en hoe ernstig het aankomt op de noodzakelijke morele gezindheid van de mensen. Want wie een mens geestelijk genezen kan, kan een mens ook geestelijk ziek maken, en wel in dezelfde graad. Daarom kunnen zulke waarheden van de goden vanzelfsprekend pas meegedeeld (Duits: übermittelt) worden, als een zodanige trap van moraliteit is bereikt dat het geneesmiddel niet in vergif veranderd kan worden.

Bron: Rudolf Steiner – GA 173 – Zeitgeschichtliche Betrachtungen – Das Karma der Unwahrhaftigkeit – Dornach, 24 december 1916 (bladzijde 254-255)

Eerder geplaatst op 28 februari 2015