Gemakkelijk (2 van 2)

Nee, het is niet weggenomen uit het karma, maar wat  ervan kan worden weggenomen, is wat we als gevolg van de menselijke zwakheid, door de luciferische verleiding, niet zelf kunnen doen (Duits: nicht selbst dringen können): van de aarde-ontwikkeling. En dat is wat Christus doet. Dit lijden wordt van ons weggenomen met de verlossing van zonden: dat we voor eeuwig een objectieve schuld hebben toegebracht aan de gehele evolutie van de aarde. […]

En wie de diepe betekenis begrijpt van de Christus met betrekking tot zonde en schuld, die zou het zo willen zeggen: Er moest, omdat de mens in de loop van het bestaan van de aarde zijn schuld niet voor de hele aarde kan inlossen, moest er een kosmisch wezen neerdalen, opdat het toch mogelijk gemaakt is dat de schuld aan de aarde zal worden uitgewist.

Bron: Rudolf Steiner – GA 155 – CHRISTUS UND DIE MENSCHLICHE SEELE – Norrköping, 15 juli 1914 (bladzijde 190-191)

Eerder geplaatst op 17 oktober 2018

Gemakkelijk (1 van 2)

Men moet werkelijk eigenlijk maar weinig christelijke gezindheid  hebben als men het christendom interpreteert, zoals velen dat doen, die geloven zichzelf ware christenen te mogen noemen, en anderen, bijvoorbeeld antroposofische christenen, verketteren. Men moet dan niet veel christelijk gevoel hebben. Misschien kan het geoorloofd zijn om te vragen: Is het echt christelijk om te denken dat ik alles mag doen en dat Christus eigenlijk alleen maar in de wereld is gekomen om mij van dit alles te verlossen, om mij mijn zonden te vergeven, zodat ik met mijn karma, met mijn zonden niets meer te doen heb? Ik denk dat een ander woord meer van toepassing is op een dergelijke denkwijze dan het woord “christelijk”; misschien is het woord “gemakkelijk” beter dan het woord “christelijk”. Het zou wel gemakkelijk zijn als iemand alles, wat hij in in de wereld heeft misdaan, alleen maar zou hoeven te betreuren en alles daardoor voor zijn hele latere karma zou zijn weggenomen. 

Wordt vervolgd

Bron: Rudolf Steiner – GA 155 – CHRISTUS UND DIE MENSCHLICHE SEELE – Norrköping, 15 juli 1914 (bladzijde 190)

Eerder gepaatst op 16 oktober 2018 (5 reacties)

Moraal prediken (1 van 2)

Een filosoof, de zeker ook in noordelijke landen niet onbekende Schopenhauer, heeft naast het vele foutieve dat zijn filosofie bevat, een zeer juiste zin uitgesproken met betrekking tot de principes van moraliteit, namelijk: ‘Moraal prediken is gemakkelijk, moraal vestigen (Duits: begründen) is moeilijk.’ Zeer waar is deze uitspraak, want er bestaat eigenlijk nauwelijks iets gemakkelijkers dan op een manier die de meest algemene principes van menselijk voelen en ervaren benadert, uit te spreken wat een mens doen of laten moet, opdat hij een goed mens zal zijn.

Weliswaar voelt menigeen zich zelfs beledigd als beweerd wordt, dat het gemakkelijk is. Maar het is gemakkelijk en wie het leven, wie de wereld kent, zal ook niet betwijfelen dat over nauwelijks iets zo veel gesproken wordt als over de juiste grondbeginselen van het morele handelen. En in het bijzonder is één ding ook waar, dat men in feite de allergrootste instemming bij zijn medemensen vindt als men over deze algemene principes van moreel handelen spreekt. Het voelt om zo te zeggen zo aangenaam voor de luisterende gemoederen dat men zonder meer kan instemmen met wat de spreker zegt, als hij de meest algemene principes van moreel gedrag naar voren brengt.

Wordt vervolgd

Bron: Rudolf Steiner – GA 155 – Christus und die menschliche Seele: Theosophische Moral – Norrköping, 28 mei 1912 (bladzijde 69-70)

Eerder geplaatst op 12 december 2017  (14 reacties)

Arthur Schopenhauer

Geboren: 22 februari 1788, Gdańsk, Polen

Overleden: 21 september 1860, Vrije stad Frankfort

Ketters

Velen geloven zich echte Christenen te mogen noemen en de anderen, bijvoorbeeld antroposofische christenen, ketters. Men moet daartoe weinig christelijk gevoel hebben. Het mag misschien wel geoorloofd zijn om te vragen: Is het dan werkelijk christelijk om te denken dat ik alles doen kan en dat Christus alleen in de wereld is gekomen, om dat alles van mij weg te nemen, om mij mijn zonden te vergeven, zodat ik met mijn karma, met mijn zonden niets meer van doen heb? 

Ik denk dat op zo’n manier van denken een ander woord meer van toepassing is dan het woord “christelijk”; misschien zou het woord “gemakkelijk” beter zijn dan het woord “christelijk”. Gemakkelijk zou het in ieder geval zijn als men alleen berouw zou moeten hebben, en dat daardoor alles, wat men in de wereld misdaan heeft, uitgewist zou zijn voor zijn gehele latere karma.

Bron: Rudolf Steiner – GA 155 – CHRISTUS UND DIE MENSCHLICHE SEELE – Norrköping, 15 juli 1914 (bladzijde 190)

Eerder geplaatst op 6 januari 2017 (1 reacties)

Gemakkelijk (2 – Slot)

Nee, het is niet weggenomen uit het karma, maar wat  ervan kan worden weggenomen, is wat we als gevolg van de menselijke zwakheid, door de luciferische verleiding, niet zelf kunnen doen (Duits: nicht selbst dringen können): van de aarde-ontwikkeling. En dat is wat Christus doet. Dit lijden wordt van ons weggenomen met de verlossing van zonden: dat we voor eeuwig een objectieve schuld hebben toegebracht aan de gehele evolutie van de aarde. […]

En wie de diepe betekenis begrijpt van de Christus met betrekking tot zonde en schuld, die zou het zo willen zeggen: Er moest, omdat de mens in de loop van het bestaan van de aarde zijn schuld niet voor de hele aarde kan inlossen, moest er een kosmisch wezen neerdalen, opdat het toch mogelijk gemaakt is dat de schuld aan de aarde zal worden uitgewist.

Bron: Rudolf Steiner – GA 155 – CHRISTUS UND DIE MENSCHLICHE SEELE – Norrköping, 15 juli 1914 (bladzijde 190-191)