Er is geen slechtere frase dan deze

Er is geen slechtere frase dan deze: ‘Men hoeft slechts in zichzelf naar binnen te kijken.’ Daar vindt men echter alleen maar het lagere zelf. Men moet met liefde buiten zich zoeken en men zal vinden. Ik heb mensen gekend die zeiden: ‘Wat heb ik nodig? Ik heb helemaal niets nodig, want ik ben Atma (ziel).’ – En hoewel ze dan ook voortdurend ‘Atma, ik ben Atma’ zeggen, brengen ze het zich niet in het bewustzijn, omdat ze van Atma niet meer weten dan dat het woord vier letters heeft. Dat in zichzelf zien leidt slechts tot afsluiting.

We zijn niets dan een deel van de wereld. De vinger is alleen vinger doordat hij aan het lichaam blijft; scheidt u hem van het organisme, dan is hij niet meer vinger. De vinger scheidt zich niet van het organisme; maar de mens is zo “slim” om te geloven dat hij zich van de aarde zou kunnen losmaken, hoewel men hem slechts een paar kilometer boven de aarde hoeft te brengen, en hij vergaat. […] Het is de grootste vergissing de god in zichzelf te willen vinden. Van zichzelf loskomen door het zich verdiepen in alle details van de wereld, dat is het juiste. Wie zich toelegt op liefde en deemoed, vindt de godzaligheid, terwijl hij die god in zichzelf zoekt, verhardt.

Bron: Rudolf Steiner – GA 98 – Natur- und Geistwesen- ihr Wirken in unserer sichtbaren Welt – Wenen, 7 november 1907 (bladzijde 38-39)

Eerder geplaatst op 3 september 2014

Veel van wat over medelijden wordt gezegd, is alleen maar frase

Veel van datgene wat over medelijden wordt gezegd, is alleen maar frase. In werkelijkheid is medelijden iets waarbij de mens van zichzelf loskomt, binnentreedt in een ander wezen, het leed van de ander voelt met het gevoel van het andere wezen. Door het meevoelen met de ander vergeet de mens zijn eigen ik en leeft helemaal in de ander.

(…) Medelijden is een van de twee dingen, waardoor de mens buiten zichzelf komt zónder het bewustzijn te verliezen; het geweten is het andere. Dit spreekt tot in ons binnenste. De mens onderwerpt zich aan een stem, waarvan het spreken tot in zijn ik dringt. Daarmee onderwerpt de mens zijn zelf aan aan iets dat groter is dan zijn eigen zelf.

Medelijden en geweten zijn de krachten die de mens ontwikkelt. En het bewustzijn zal op basis van de vormen die medelijden en geweten thans hebben aangenomen, iets ontwikkelen wat anders alleen via een abnormale bewustzijnstoestand zou kunnen worden bereikt: het geestelijk schouwen.

De mens zal in de 20ste eeuw door inzicht in datgene wat medelijden en geweten in de mensenziel teweegbrengen, reeds in zijn gewone bewustzijn tot een direct beleven komen.

(…) De mens zal tegen zichzelf zeggen: Zoals mij iets ketent aan de uiterlijke materie, zo verschijnt anderzijds in mijn ziel een stralende helper die mij boven mijzelf kan uittillen.

Bron: Rudolf Steiner – GA 214 – Das Geheimnis der Trinität. Der Mensch und sein Verhältnis zur Geisteswelt im Wandel der Zeiten. – Oxford, 27 augustus 1922

(Nederlandse vertaling uit: Over de wederkomst van Christus. Hans W. Schroeder. Uitgeverij Christofoor)

Dit citaat heb ik overgenomen van https://www.antrovista.com/verdieping/citaat-van-de-dag.html (verzorgd door Renée Zeylmans http://www.reneezeylmans.nl/ )

P.S. Gewoonlijk zet ik er ook altijd een link en bladzijdenummer bij naar de Duitstalige Gesamtausgabe, maar dit citaat kon ik in het Duits niet terugvinden.

Er is geen slechtere frase dan deze

Er is geen slechtere frase dan deze: ‘Men hoeft slechts in zichzelf naar binnen te kijken.’ Daar vindt men echter alleen maar het lagere zelf. Men moet met liefde buiten zich zoeken en men zal vinden. Ik heb mensen gekend die zeiden: ‘Wat heb ik nodig? Ik heb helemaal niets nodig, want ik ben Atma (ziel).’ – En hoewel ze dan ook voortdurend ‘Atma, ik ben Atma’ zeggen, brengen ze het zich niet in het bewustzijn, omdat ze van Atma niet meer weten dan dat het woord vier letters heeft. Dat in zichzelf zien leidt slechts tot afsluiting. Wij zijn niets dan een deel van de wereld. De vinger is alleen vinger doordat hij aan het lichaam blijft; scheidt u hem van het organisme, dan is hij niet meer vinger. De vinger scheidt zich niet van het organisme; maar de mens is zo “slim” om te geloven dat hij zich van de aarde zou kunnen losmaken, hoewel men hem slechts een paar kilometer boven de aarde hoeft te brengen, en hij vergaat. […] Het is de grootste vergissing de god in zichzelf te willen vinden. Van zichzelf loskomen door het zich verdiepen in alle details van de wereld, dat is het juiste. Wie zich toelegt op liefde en deemoed, vindt de godzaligheid, terwijl hij die god in zichzelf zoekt, verhardt.

Bron: Rudolf Steiner – GA 98 – Natur- und Geistwesen- ihr Wirken in unserer sichtbaren Welt – Wenen 7 november 1907 (bladzijde 38-39)

 Eerder geplaatst op 21 juni 2012

Het is van geen nut om deugd, onzelfzuchtigheid, vrijheid te preken  

Degenen die het meeste bogen op hun onbaatzuchtigheid, zijn de minst onzelfzuchtigen, zoals degenen die bij elke derde zin het woord ‘waar’ in de mond nemen gewoonlijk de meest onwaarachtigen zijn. […] Ten eerste gaat het erom dieper en dieper in de werkelijke waarheden en inzichten van de geesteswetenschap door te dringen, en niet zulke idealen zich voor te nemen als: Jij zult je Ik overwinnen. – Met een dergelijke frase is het helemaal niets gedaan. Er is niets mee gedaan, als hier bijvoorbeeld een kachel staat en ik zeg tegen hem: Jij moet een brave kachel zijn, jij moet de kamer warm maken. – U kunt hem aaien en liefdevol behandelen, maar daarmee is het niets gedaan. Die kachel blijft koud. Pas als u de kachel hout geeft, zal hij warm worden. Evenzo baat het ook helemaal niets om in de wereld deugd, onzelfzuchtigheid, vrijheid te preken. Het juiste is: de mensen brandstof te geven: en de brandstof zijn de spirituele waarheden.

Bron: Rudolf Steiner – GA 56 – Die Erkenntnis der Seele und des Geistes – Berlijn 12 december 1907 (bladzijde 148)

 Eerder geplaatst op 29 februari 2012.