Christendom

Het christendom is een beschouwing die in alles een openbaring van het goddelijke ziet. In al het stoffelijke hebben wij een illusie, als we het niet als een uitdrukking van het goddelijke zien. Verloochenen we de buitenwereld, dan verloochenen we het goddelijke; negeren we de materie, waarin God zich geopenbaard heeft, dan negeren we God.

Bron: Rudolf Steiner – GA 095 – Vor dem Tore der Theosophie – Stuttgart, 4 september 1906 (bladzijde 139)

Overgenomen uit het Lexicon van Urs Schwendener

 

Power Heart – Art of Carol Herzer

Eerder geplaatst op 26 december 2014  (21 reacties)

Ontvankelijkheid voor de buitenwereld

De mens is maar al te licht geneigd om, wanneer hij zich aan een bepaalde zielsactiviteit wijdt, in eenzijdigheid te vervallen. Hij kan bijvoorbeeld, wanneer hij merkt welk profijt zijn innerlijke bezinning en het verwijlen bij de eigen voorstellingswereld hem brengt, daar zo sterk toe neigen dat hij zich voor de indrukken uit de buitenwereld steeds meer afsluit. Dat leidt echter tot uitdroging en verschraling van het innerlijk leven. Het verst brengt de mens het die naast het vermogen zich in zijn innerlijk terug te trekken ook een open ontvankelijkheid bewaart voor alle indrukken uit de buitenwereld. En we hoeven daarbij niet slechts aan de zogenaamde hoogtepunten van het leven te denken; ieder mens kan in iedere situatie – ook binnen nog zo armzalige vier muren – genoeg beleven, wanneer hij daarvoor maar ontvankelijk blijft. We hoeven niet naar ervaringen op zoek te gaan; ze zijn overal te vinden.

Bron: Rudolf Steiner – GA 13 – DIE GEHEIMWISSENSCHAFT IM UMRISS (bladzijde 362-363)

Nederlandstalige bron: De wetenschap van de geheimen der ziel / Inzicht in hogere werelden (Over de inwijding of initiatie) – (blz. 264)

Vertaald door Wijnand Mees

Rudolf Steiner / Werken en voordrachten

© 1998 Stichting Rudolf Steiner Vertalingen

Tweede druk 2004 / Derde druk 2011 / Vierde druk 2019 

Afwisseling in de verschillende incarnaties (1 van 2)

Zoals iemand – we hebben dat vaak benadrukt – in de loop van zijn incarnaties van geslacht wisselt, zodat hij in de regel afwisselend man en vrouw is, zo volgt in de regel op een meer gelovige incarnatie een meer verstandelijke, vervolgens weer een meer gelovige, enzovoort. Er zijn natuurlijk uitzonderingen, zoals ook meerdere mannelijke of vrouwelijke incarnaties op elkaar kunnen volgen, maar meestal bevruchten deze dingen elkaar en vullen ze elkaar aan.

Er zijn echter nog andere menselijke krachten die elkaar op deze manier aanvullen, bijvoorbeeld de beide zielsvermogens die we kunnen aanduiden als liefde en innerlijke kracht, waardoor een mens zelfgevoel heeft, innerlijke harmonie, waardoor we in onszelf verankerd zijn en weten wat ons te doen staat in het leven. Ook in dit opzicht zorgt het karma voor een afwisseling in de verschillende incarnaties, zodat een mens in de ene incarnatie meer met een toegewijde liefde voor zijn omgeving wordt uitgerust, met een neiging zichzelf te vergeten en op te gaan in zijn omgeving, terwijl die persoon zich in de volgende incarnatie weer meer geroepen voelt om zich niet in de buitenwereld te verliezen, maar innerlijk sterk te worden, zodat hij zijn kracht gebruikt om zelf verder te komen. Natuurlijk mag dit laatste niet in liefdeloosheid ontaarden, net zomin als het eerste mag ontaarden in een volledig opgeven van het eigen zelf. Deze twee dingen horen dus ook bij elkaar. 

Wordt vervolgd

Bron: Rudolf Steiner – GA 135 – Wiederverkörperung und Karma und ihre Bedeutung für die Kultur der Gegenwart – Stuttgart, 21 februari 1912 (blz. 97-98)

Nederlandse uitgave: Werkingen van het karma (blz. 304-305). 

Vertaald door Anton de Rijk en Hans Schenkels met een nawoord van Hans Peter van Manen. 

Stichting Rudolf Steiner Vertalingen. Tweede druk 2004

Het lot vormt zich vanuit twee stromen

Het lot vormt zich vanuit twee stromen die in het mensenleven tot een eenheid samenvloeien; de ene ontspringt aan de drang van de ziel van binnen uit; de andere treedt de mens vanuit de buitenwereld tegemoet.

Overgenomen uit een boekje dat lang geleden werd uitgegeven door Freie Hochschule für Geisteswissenschaft, Dornach. Vertaling Frans Carlgren

Innerlijke wereld / Uiterlijke wereld

Er zijn spirituele bewegingen die de mensen van de uiterlijke wereld wegvoeren (hinwegweisen); men zou het hoger zelf alleen in zichzelf moeten zoeken. Dit standpunt kan nooit tot een werkelijke kennis voeren; [….] Alleen in de gerichtheid (Hinkehr) op de wereld, die ons omringt, vinden we ons hoger zelf. We moeten de God zoeken in de onzichtbare werelden en in alle uiterlijke wezens, feiten en gebeurtenissen. Als iemand ons zegt: Verloochen de uiterlijke wereld, de uiterlijke materie schenkt ons niets -, dan ontkent zo iemand de goddelijke wereld; en er is voor grote perspectieven niets ergers als het zich afkeren van de zichtbare wereld. Juist de verdieping in de buitenwereld voert naar hogere kennis.

Bron: Rudolf Steiner – GA 054 – Die Welträtsel und die Anthroposophie – Berlijn, 19 april 1906 (bladzijde 467)

Eerder geplaats op 12 augustus 2017  (11 reacties)