Niet het zich blind maken voor het slechte baat ons, maar de begripvolle tolerantie. Het duidelijkst drukt de derde spreuk in Licht op de weg uit wat hierover te zeggen is: “Voordat de stem van de goddelijke wezens kan spreken, moet u het verwonden afleren.” Dat betekent, wezens van een hogere wereld spreken alleen tot de mensen, wanneer onze woorden het liefdeloze krenken, de berisping, die tot pijn en verdriet leidt, geheel afgewend hebben en alleen nog in dienst van het liefdevolle omvatten van de hele wereld gesproken worden. En met de “woorden” zijn hier ook de onuitgesproken woorden, enkel de gedachten bedoeld. In het aandoen van pijn en smart ligt waarop het aankomt. De spirituele, hogere wezens spreken niet van buitenaf tot ons, ze gebruiken als middel om zich voor ons verstaanbaar te maken, onze eigen woorden en gedachten. De toon van hun stem dringt tot ons door en gaat van daaruit door deze woorden en gedachten naar buiten in de wereld. En alleen wanneer hij deze weg open en zonder belemmering vindt, wordt hij voor ons hoorbaar.
Wordt vervolgd
Bron: Rudolf Steiner- GA 34 – GRUNDLEGENDE AUFSÄTZE ZUR ANTHROPOSOPHIE UND BERICHTE aus den Zeitschriften «Luzifer» und «Lucifer – Gnosis» – juni 1905 (bladzijde 389)
Eerder geplaatst op 14 juni 2018 (1 reactie)
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Subtiel en intiem vijfluik. Uit begripvolle tolerantie in plaats van vitzucht spreekt een enorme kracht.
Roerend mee eens!!!
Zo waar.
Tja…
Het zit denk ik heel ingewikkeld in elkaar. Ik weet over een voormalig priester uit de Christengemeenschap dat als diegene in een auto achter het stuur zat, alle overige verkeersdeelnemers bij elkaar gevloekt werden..
Toch werd deze priester uiteindelijk bewindsdrager..
Haha, grappig Haike. Maar inderdaad, er zitten veel haken en ogen aan deze vijfluik. Want eigenlijk gaat het niet eens zozeer om het zich onthouden van kritiek. Het gaat om het niet veroorzalen van smart en om het begrijpen van de oorzaken van datgene waar men kritiek op heeft. Maar ja, dat us een moeilijke zaak. Eens goed vloeken wil dan wel eens wat opluchten. 😀
Ja het is complex, en ik heb zeker de wijsheid niet in pacht. Maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat dat goede vloeken niet zonder gevolgen blijft. Of je nou priester bent of niet, das dan denk ik nog van ondergeschikt belang.
Zeker zit het ingewikkeld in elkaar. Niet voor niets vertoont menig mens – elk mens is een mens in wording – somtijds of veelvuldig tegenstrijdig gedrag. Hieronder laat ik uit de voordracht waarop ik met mijn bijdrage van gisteren al wees vandaag in dat verband het volgende tekstdeel volgen: uit de tiende voordracht (slotvoordracht) van Steiners voordrachtenreeks Het evangelie naar Lucas – Esoterische achtergronden.
Rudolf Steiner
GA 114
Tiende voordracht
Bazel, 26 september 1909
Bladzijde 226
” […] De mens is een tweevoudig wezen. Wat hij tot nu toe aan bewustzijn heeft ontwikkeld, is helemaal doordrenkt met het verleden, met de luciferische krachten. Alleen daar waar onbewuste invloeden in de mens werken, hebben wij te maken met wat heden ten dage als maagdelijk deel in de mens binnenstroomt. Dit is als het ware een laatste overblijfsel van de ontwikkelingsstadia van saturnus, zon en maan, toen er nog geen luciferische krachten werkzaam waren. Maar dit kan zich niet met de mens verbinden zonder hetgeen de mens in zichzelf door het
Christusbeginsel kan ontwikkelen. […] ”
Dit tekstdeel valt niet goed te begrijpen zonder de desbetreffende voordracht in zijn geheel te lezen. Zoals bekend kan die voordrachtenreeks, waarvan die 10e voordracht een bestanddeel is, op aanvraag (bestelling) als pdf-document gratis per mail worden toegezonden door Stichting Uitgeverij Rudolf Steiner Vertalingen.
Het is ook mooi dat Steiner dezelfde kennis in een ietwat andere context weer naar voren brengt. Waant Maan en verleden, en Zon en toekomst van de mens, kom je ook weer tegen als je begint aan Karmaonderzoek 1, en zo zullen er nog wel meer plekken zijn waar ik geen weet van heb omdat ik daar nog niet aan toe gekomen ben.. 🙃
Ridzerd, het gaat zeker mede om goed hanteren en goed omgaan met kritiek en eventueel gezamenlijk in beeld gaan krijgen wat nastrevenswaardige verbeterpunten zijn – zonder elkaars leven daarbij onmogelijk te maken.
Die haken en ogen, je kunt zeggen relevante nadere bijzonderheden, komen in beeld bij de literatuur waarnaar ik verwijs.
Zie nogmaals dit deelcitaat van gisteren:
Rudolf Steiner:
” […] Onthouding van kritiek betekent volstrekt niet, dat men onverschillig aan het slechte, verkeerde enzovoort voorbijgaat en alles laat zoals het is. Men moet alleen proberen het slechte in dezelfde mate vanuit zijn oorzaken te begrijpen, zoals men het goede begrijpt. Door het begrijpen van de oorzaken zal men zich zelfs het beste toerusten voor het werken aan de verbetering. […] ”