Mijn pupil kon het gymnasium aflopen, waarbij ik hem tot de ‘Unterprima’ begeleidde, daarna had hij mij niet meer nodig. Na het eindexamen ging hij medicijnen studeren, hij werd arts en is als zodanig in de wereldoorlog omgekomen. De moeder, die door mijn werken met haar zorgenkind, dat ze innig lief had, in een trouwe vriendschap met mij verbonden was, stierf korte tijd later. De vader overleed reeds eerder.
Een groot deel van mijn jeugd is met deze taak vergroeid. Vele jaren ging ik ’s zomers met de familie naar de Attersee in Salzkammergut, waardoor ik de heerlijke natuur van de Oostenrijkse Alpen leerde kennen. Langzamerhand kon ik de privélessen, die ik eerst nog had aangehouden bij mijn pedagogische taak, aan anderen overdragen, waardoor ik weer tijd kreeg voor mijn eigen studie.
Voor ik bij deze familie kwam had ik in mijn leven weinig gelegenheid gehad om deel te nemen aan kinderspelen. Mijn ‘tijd van spelen’ kwam voor mij pas na mijn twintigste jaar. Maar ik moest ook leren hóe men speelt, daar ik zelf spelleider moest zijn. Ik vond dit heerlijk en ik meen zelfs dat ik tenslotte in mijn leven niet minder heb gespeeld dan andere mensen. Alleen heb ik datgene wat men anders vóór zijn tiende jaar in dit opzicht doet, tussen mijn drie- en mijn achtentwintigste jaar ingehaald.
Bron: Rudolf Steiner – GA 28 – MEIN LEBENSGANG (bladzijde 107-108)
Overgenomen uit MIJN LEVENSWEG (bladzijde 71-72) – Vertaling W.A.C. Labberté
Eerder geplaatst op 28 mei 2018
Spelen in het leven is dus heel belangrijk. Je fantasie, het kunstzinnige, wordt gestimuleerd door het kunnen spelen. Ook de humor, het kunnen lachen om jezelf en tenslotte ook verbonden met de ernst, de precisie en de concentratie. Mensen genezen wanneer ze hun kind weer terugvinden in het weer kunnen spelen. Alleen maar zoeken door middel van kennis en wijheid, verwordt tot een droge kost en zonder enige warmte als het deze kwaliteit mist. Bijzonder citaat van Steiner, dat toont hoe belangrijk dat ook voor hem was en kennelijk is men nooit te oud om het te leren.
Zeker waar, Maria-Leonie. Tegelijkertijd: ook met taal en zelfs gedachten kan worden gespeeld, niet enkel alleen maar ook samen met andere mensen.
Vraag: welke spelvormen beoefende Steiner in zijn twennerjaren? Zo hield hij bijvoorbeeld ook van schaken.
Was vanmiddag even in de Openbare Bibliotheek Rotterdam om wat te lenen en werd er aangenaam verrast. In de ontvangsthal kon er door de bezoekers en het personeel binnen een ruime stoelenkring op muziek worden gedanst. Een evenement dat Het Danspaleis op zich had genomen. Gezeten op mijn rollator in de kring heb ik ervan genoten. Vooral ouderen maakten er van gebruik en het was een goede sfeer. Kon niet meedansen vanwege mijn gesteldheid, maar deinde wel mee. Heb altijd van dansen gehouden en kan danskunst van anderen – om te zien – zeker ook waarderen. Plus de muziek die door je heengaat natuurlijk.
Er valt zoveel moois in die bibliotheek te lenen. Nam onder andere de cassette (23 DVD-video’s) Kijken in de ziel – Van psychiaters tot religieuze leiders. Die bekende tv serie van Coen Verbraak die representanten van verschillende beroepsgroepen diepte-interviews afnam.
Nam onder andere de cassette (23 DVD-video’s) … mee naar huis.
Zo’n vijftien jaar terug werd ik ook al zo aangenaam verrast in die bibliotheek. Toen ik er toen op een dag binnenliep zag ik dat er op verscheidene etages en ook weer in de ontvangsthal allerlei zangkoren uit diverse landen optraden. Bij één bleef ik in het bijzonder staan luisteren. Het was een koor van vrouwen uit Engeland. Zo prachtig. Niet alleen hun koorzang, maar ook zijzelf. Een paar dagen later inspireerde het me tot het schrijven van een bijpassend gedicht, getiteld Polyhymnia (één van de zeven muzen). Hij staat helaas niet in mijn boekwerkje Boven water. Zal een keer kijken of ik hem nog ergens anders uit kan opduikelen. Een mobiele harddisk bijvoorbeeld.
Pardon, één van de negen muzen.
Je kunstzinnige ziel wordt geraakt John! Liefde en schoonheid, vergat ik nog te vermelden nu ik jou reacties lees plus ook nog de intentie je te verdiepen in de ziel.
Een mens wil dat leven, een leven echt (be)leven, en het leven kennen en begrijpen hand in hand gaan.
En daarmee vervulling van goedheid (met liefde), schoonheid en waarheid.
Door Plato eens geformuleerd als drie waardige menselijke idealen, die niet losstaan van elkaar.
Hier een paar mooie citaten van uitspraken van Plato: Citaten van Plato.