Bestudeert u wat Goethe als knaap geschreven heeft en hoe weinig grondig hij spraakkunst en nog veel minder hij spelling beheerste toen hij reeds tamelijk volwassen was, en dan zult u zich een ander oordeel vormen dan het oordeel dat men zich nu vormt wanneer men een jongen of meisje ziet dat reeds dertien jaar is en nog niet eens zonder fouten kan schrijven. In plaats van altijd maar te betreuren dat ze niet zonder fouten kunnen schrijven en voortdurend te vragen: wat moeten we toch doen om ze zonder fouten te leren schrijven? – zou het veel gunstiger zijn om eens na te denken: waar steken toch de eigenlijke, de werkelijke vermogens als ze niet in de orthografie zitten? – en dan op zoek te gaan naar dat gebied waar de werkelijke vermogens schuilen, om dan op een of andere manier de brug te vinden om dan eventueel nog datgene in die kinderen te brengen wat in die kinderen nog moet gebracht worden.
Bron: Rudolf Steiner – GA 301 – Die Erneuerung der pädagogisch-didaktischen Kunst durch Geisteswissenschaft – Fragenbeantwortung zum ersten Vortrag – Basel, 20 April 1920 (blz. 235)
Johann Wolfgang von Goethe (1749 – 1832)
Eerder geplaatst op 13 december 2011 (4 reacties)
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Net zoals netjes schilderen, zingen of schrijven oninteressant is als dat het enige is dat iemand te bieden heeft. Zou er om moeten gaan of iemand iets interessants tot uiting brengt of niet. Maar volgens mij zijn de meeste mensen alleen maar onder de indruk als iemand alles volgens de regels doet.
Zo zijn veel mensen ook pas onder de indruk als je heel veel antroposofie bestudeerd hebt, en allerlei boeken kunt opnoemen en aanhalen.