De duivel is het wezen dat in de toekomst de drager van de cultuur zal zijn en moet zijn. Het is een bittere, maar belangrijke waarheid, dat zich in de loop van de cultuur in de toekomst destructieve krachten moeten mengen. In het bijzonder – en daarover zal ik morgen spreken – zullen zich destructieve krachten, als de zaak niet op een verstandige manier wordt geleid, in alle opvoeding mengen, vooral in de opvoeding van kinderen. Maar ook in het hele sociale samenleven van mensen zullen zich steeds meer en meer vanwege de algemene cultuur, vanwege de gewoonten, vanwege de emoties van de mensen, destructieve krachten mengen, krachten die boven alles de verhoudingen tussen de mensen steeds meer zullen vernietigen.
De mens zou ernaar moeten streven het woord van Christus te realiseren: “Waar twee of drie verenigd zijn in Mijn naam, daar ben Ik in hun midden.” Maar de technische, commerciële cultuur maakt dit niet tot waarheid, maar het andere: Waar twee of meer in mijn naam ruziemaken en vechten en elkaar bestrijden, daar ben ik in hun midden. – En dat zal steeds meer in het sociale leven binnenkomen en hierdoor is er in het algemeen de moeilijkheid om waarheden in te voeren die de mensen vandaag de dag samenbrengen.
Bron: Rudolf Steiner – GA177 – Die spirituellen Hintergründe der äußeren Welt – Dornach, 6 oktober 1917 (bladzijde 78)
Eerder geplaatst op 21 september 2019 (12 reacties)
Ik moet nu ooeens denken aan het nieuw uitgebrachte boekje van Mieke Mosmuller! Leer voelen!
Ja dat nieuwe boek van Mieke Mosmuller en haar inleidende voordracht over die nieuwe boekuitgave van haar kan inderdaad in relatie worden gedacht met dit Steiner citaat. In het bijzonder met de slotalinea van het citaat.
Rudolf Steiner:
” De mens zou ernaar moeten streven het woord van Christus te realiseren: ‘Waar twee of drie verenigd zijn in Mijn naam, daar ben Ik in hun midden.’ Maar de technische, commerciële cultuur maakt dit niet tot waarheid, maar het andere: Waar twee of meer in mijn naam ruziemaken en vechten en elkaar bestrijden, daar ben ik in hun midden. – En dat zal steeds meer in het sociale leven binnenkomen en hierdoor is er in het algemeen de moeilijkheid om waarheden in te voeren die de mensen vandaag de dag samenbrengen. ”
Dat boek van Mosmuller ontving ik eergisteren in mijn brievenbus en ik schreef er gisteren alvast het volgende stukje over:
John Wervenbos:
Van Mieke Mosmuller is weer een nieuw boek verschenen: Leer voelen! Hoe verhoudt menselijk voelen zich tot waarheid en onwaarheid? Zeker in de 21e eeuw botsen en strijden mensen om ‘ware en onware waarheidsbelevingen’. We kennen allemaal recente voorbeelden – dagelijks stapelen die zich verder op – van pijnlijke en verregaande twist over urgente kwesties die ons allen raken. Zo kan het toeschijnen dat er sprake is of sprake zal zijn van een uiteindelijke ‘strijd van allen tegen allen’, in eigen gelederen of ver daarbuiten. Raken mens en mensheid steeds meer met elkaar en zichzelf in tegenspraak? Rebels of volgzaam wordt er veel verketterd… Maar leeft er onder het persoonlijke gevoelsleven, een bonte caleidoscoop van sympathieën en antipathieën, in ieder mens ergens toch een leerzame en betrouwbare vorm van waarheidsbeleving die echt met een deelbare werkelijkheid correspondeert? Bestaat er zoiets als waarheidszin of is dat een loos begrip en uitdrukking van een ijdel en tevergeefs verlangen? Op dat sociale, filosofische en menskundige vraagstuk wordt in dit boek met oefeningen en terreinverkenningen concreet ingegaan.
Hierover hield Mieke Mosmuller een korte voordracht in videovorm. Hieronder haar inleiding, synopsis, en daaronder haar voordracht.
Mieke Mosmuller, inleiding:
” Met de waarheid valt niet te spotten, niet te spelen, je kunt de waarheid niet anders maken dan zij is. De waarheid heeft met beleving te doen – in die beleving meen je te weten of iets waar is, of iets niet waar is of dat je het niet kunt beoordelen. Waar kunnen we dit waarheidsbeleven vinden? Dit beleven leeft in het voelen. Waarheidsgevoel is er vanzelf. Je hoeft alleen te leren hoe je je voor de beleving van de waarheid kunt openstellen. Van intuïtie naar sterk waarheidsbeleven: het ware voelen kun je leren! ”
Hier haar inleidende en toelichtende voordracht in videovorm:
Á propos, ik kocht twee exemplaren. Eén voor mezelf en één voor wie ik er misschien blij mee kan maken, cadeau kan doen. Mijn e-mailadres is: j.wervenbos@bewustzijnsziel.nl Mocht iemand geïnteresseerd zijn, het is helemaal gratis, gewoon een gift, portokosten breng ik ook niet in rekening, stuur me dan je postadres. Let wel: Heb er maar één te vergeven. Geld groeit niet op mijn rug.
Ik zou wel willen maar idien iemand anders dat heel graag zou willen? Dan sta ik mijn plaats af🙏
Je bent de enige die tot en met hedenavond gereageerd heeft, Maria-Leonie. Ik stuur het boek je dinsdag toe.
Ter aanvulling nog een mooi artikel!
https://wordpress.com/read/feeds/98073609
Het artikel wat ik wilde delen lukt niet op een bepaalde manier. Ben niet zo goed in deze dingen. Plaatst dus maar de hele tekst voor diegene die geïnteresseerd zijn.
Interpretatie
AUGUST 6, 2021 / LEAVE A COMMENT
Twee mensen, die dezelfde zin lezen en er iets totaal anders uithalen.
Interpretatie. Onze wereld is gebouwd op cultuur. Op normen en waarden, die niet gedefinieerd zijn door de complete mensheid, maar die verschillen per land, streek of soms zelfs straat of huis. Kamer zelfs misschien. Normen en waarden die dus op punten verschillen, sterk verschillen. Een voorbeeld: Twee geloven op een kussen, daar slaapt beslist de duivel tussen, of zoiets. Ik geloof daar niet in, maar het geeft heel goed het verschil in cultuur aan. Valt geloof trouwens onder de noemer cultuur? Het valt niet onder natuur, dus ja, ik denk het wel.
Er is een boek, een dik boek. Het bevat verhalen van lang geleden. Er zijn verschillende varianten van het boek, verschillende waarheden. Soort van wie van de drie, zo je wilt, wil de echte opstaan? Al is deze zin voor sommigen misschien als vloeken in de kerk. Verschillende geloven, gestoeld op grotendeels hetzelfde boek. Dezelfde hoofdpersonen, al dragen ze misschien een andere naam. Fictie of werkelijkheid? Of misschien zelfs een tussenweg? Misschien, of wellicht, is het geschrevene gebaseerd op een waargebeurd verhaal. Misschien, of wellicht, zelfs met wat dichterlijke vrijheid, zoals vaker gebeurt in verhalen? De vraag rijst of de vertaling of vertelling dan exact dat (be)schrijft wat er stond. Misschien zijn er woorden verdwaald of verloren geraakt in de, daar is hij weer, interpretatie? Misschien gebeurt dat keer op keer, steeds opnieuw.
Wanneer ik een verhaal vertel aan mijn vriendin, ziet zij mijn gezicht, hoort ze mijn stem. Mijn gezicht is vrij expressief en geeft kleur aan mijn verhaal. Ben ik enthousiast of verdrietig, klinkt mijn stem hard of juist zacht en ingetogen. Ben ik blij, boos, furieus. Het is in een geschreven stuk niet terug te vinden en zo wordt het dus overgelaten aan de interpretatie. Met het risico dat de intentie verdwijnt in de geschreven letters. De zin blijft de zin, al wordt hij daarmee soms juist onzin.
Zo veel verschillende mensen, zo veel verschillende meningen, zo veel verschillende interpretaties. Of het nu gaat om het geloof, om hoe de wereld eruit zou moeten zien. Over de ideale toekomst. De verschillen zijn soms mooi, soms ook niet. Het zijn verschillende visies, variaties. Ingekleurd met eigen ervaringen. Verschillen in vormen, beelden en geluiden. Het een is niet altijd beter dan het ander. De verschillen zijn slechts dat laatste, anders. Allemaal afhankelijk van de interpretatie.
Goed stuk Maria-Leonie. Dank je voor het delen. Het is geschreven door een bijzondere vrouw, Martine Reesink (1972), blogger van het weblog: Welkom in de wereld van een kneus – Lotgevallen van een EDS-er.
Voor de duidelijkheid….ik heb geen chronische ziekte! Maar haar blog is een van die zeldzame die ik persoonlijk interessant vind.
Hoe bedoel je : “nee ik heb geen chronische ziekte” ?
Misschien kun je de link aanklikken en lezen dat het hier om iemand gaat met een vreselijke chronische ziekte. Dat ik lid ben van deze site om deze mens zeer bijzonder is en dus zelf….godzijdank dat niet heb. Vandaar de opmerking.
Bij de plaatsing op 21 september 2019 zijn interessante reacties geplaatst.
Ridzerd zelf schreef o.a.: “Maar kortweg gezegd komt het erop neer dat de mens door de tegenwerking van de duivel veel sterkere krachten zal en moet verwerven dan de mens zou krijgen als deze tegenwerking er niet zou zijn. De mens moet dus in vrijheid tot het goede komen. Als er geen keuzemogelijkheid zou zijn tussen goed en kwaad, zou vrijheid ook niet bestaan.”
Beter dan kiezen tussen goed en kwaad is goed en kwaad verlaten. Er is een veld waar goed noch kwaad aanwezig is. Daarom heb ik mijn bedenkingen tegen zoiets als ‘de duivel’. Ik weet niks af van ‘de duivel’. Liefde is wat er is en dat is goed noch kwaad.
Dank je voor deze reminder, Bernard.
Als ik er bij destructiviteit vanuit ga dat het expres gaat, of er een plan achter zit, vorm ik hele andere gedachten dan wanneer ik me er in probeer te verplaatsen; echt probeer te begrijpen waar het vandaan komt.
Het plan van Ahriman , namelijk de Ahrimanische onsterfelijkheid te realiseren is wel duidelijk en was nog nimmer zo duidelijk als nu de laatste jaren , omwille van de sinistere en snode plannen van het WEF en alles wat daaromheen hangt zowel op politiek als volksgezondheids vlak en mede het transhumanisme .Het economische menstype waarvoor Steiner zo hard waarschuwde en de mechanische mens die daaruit zal ontstaan en nu werkelijk ‘in wording ‘ is , waarbij in wording een hele andere betekenis krijgt door Ahriman’s plannen . De mens die Ahrimans ware gelaat niet erkent , ziet het niet en is blind . En velen zullen daarin meegaan en het niet inzien en ook antroposfen .Zoals Steiner in dezelfde voordr zegt als hij een schrijfster aanhaalt die dat instinctief aanvoelde : dat het voor de huidige mensheid eigenlijk van het grootste belang is om de duivel te leren kennen.Waarom weet zij niet , maar instinctief voelt zij wel dat het noodzakelijk is .God zullen de mensen heus wel leren kennen , als ze eerst maar weten dat de duivel tussen hen rondloopt .
De mensheid staat vanaf nu werkelijk aan de rand van de afgrond op het punt zichzelf totaal te vernietigen , zo zag Steiner het ook .
Ik weet niet hoe het zit.
Ik kan net als iedereen alleen vertellen hoe ik alles interpreteer.
En als ik jouw comment lees, dan vind ik het heel beeldend, net of Ahriman een personage is.
Tot dusver kan ik het kwaad of destructie alleen leren begrijpen vanuit mijn menselijk interpreteren. Dus ‘Ahriman kan ik niet leren begrijpen, maar de mens wel. En het zijn ook mensen die de technologie bedienen, en de pers, en de banken, alles. Het zijn mensen in situaties, en die situaties hebben een achtergrond.
Ik geloof er heilig in dat als we de mens beter leren kennen, dat we ‘de Duivel’ dan bevrijden.
@B
Ja, het zijn mensen , en Ahriman zal ook nog als een mens moeten reïncarneren , heel waarschijnlijk vanaf nu tot 2200 wanneer het tijdperk van aartsengel Oriphiel begint . Hij incorporeert in mensen en inspireert mensen die hij maar al te graag beetneemt zonder dat zij er zich werkelijk bewust van zijn , van het kwaad dat ze aanrichten . So slim en sluw is ie …en heeeel erg intelligent .!
Ik respecteer je interpretatie, maar ik denk dat het begrijpen van de mens de manier is om destructiviteit om te zetten naar constructiviteit.
En dus niet het externaliseren van het kwaad als zijnde een Duivel die los van de mens opereert.
De vraag is eigenlijk wat is de oorsprong van al het leven. Dat is de hoogste macht en zal het ook altijd blijven. De rest is materie.
@ B
Alles kwam voort uit de Logos het scheppende wereldwoord
Er is niets los van de mens , ook Ahriman niet
ken Uzelve stond te Delphi orakel in de poort geschreven :
Tat Tvam Asi
Tat Tvam Asi Meaning and Definition Tat Tvam Asi is most often translated as: “I am that.” This means that when you look at objects in the world, whether in the form of relationships with others or the physical objects and circumstances around you, you understand that everything you observe is an extension of yourself.
https://www.bing.com/search?q=tat+tvam+asi&cvid=d707e1d8b6fa42bc8ba684a38ed89f73&aqs=edge.1.69i57j0l8.8968j0j4&FORM=ANAB01&PC=SCOOBE
Het woord. Taal. Communiceren. Verbinden.
Woorden, worden, weten, scheppen, bewustworden, zichtbaar maken, manifesteren.
Het is wel dat gebied waar sinds 2020 de grootste oorlog heerst. Waar ziektes binnenkomen via verwarring en leugens.
Maar vooral, via getallen. Bijna twee jaar iedere dag getallen, en dan getallen zonder percentageduiding.
En beelden.
Getallen gecombineerd met beelden van doemscenario’s. Marketing-stijl.
Ik bespeurde vrijwel direct een zakelijke mentaliteit, een pr-actige campagne in de hele p(l)andemie-aanpak.
Dus een bedrijfsleven dat beslag heeft gelegd op bestuurssystemen. Daarboven de banken. En daarboven de eigenaren van die banken. Iedere schakel een eigen belang, een structuur van eten of gegeten worden. Alles wordt ook gewoon verteld. Niks is geheim. Maar het is een soort rebus, je moet de ware woorden ontdekken in cijfers en beelden.
Nu ik ben gek op puzzelen dus ik vermaak me nog wel even.
En de statistiek zit daar voor een overgroot deel ook tussen ,het zogen statistische denken , statistiek kan je doen voor een grote massa als je deze over 1 kam scheert als een bende ik-lozen maar elke mens is een eigen ik en valt daar buiten , bijgevolg waardeloos …
Zolees ik vandaag weer het zoveelste waardeloze bericht ergens :
“…Volgens de meest recente cijfers van het Braziliaanse ministerie van Volksgezondheid werden er donderdag 41.273 nieuwe coronagevallen geregistreerd. Twee weken eerder lag dat cijfer nog op 10.415. Epidemiologen spreken reeds over een vierde coronagolf nu de winter er aankomt.”
Henri
Dat zijn van die momenten waarop ik kan lachen en huilen tegelijk.
Henri
Ik kan me het minst goed verplaatsen in mensen die het totaalplaatje weigeren te bekijken. Die daar eigenlijk wel slim genoeg voor zijn maar die het gewoon niet doen.
dus de logica betaamt dat ik dat deel in mezelf nog niet ontdekt heb.
Nou , dan zal ik.maar zeggen, dat het mij toekomt. Fijn John, dank je!