Levenswijsheid/Levenspraktijk

Door te kijken naar wat hier wordt beschreven, is het gemakkelijk in te zien dat het werkelijk niet om iets gaat dat slechts theoretisch is, maar iets wat de hele mens raakt, want ik heb vandaag juist die inzichten naar voren gebracht die direct op de mens zelf betrekking hebben. 

Zeker, niet iedereen kan een spiritueel onderzoeker zijn, net zomin als iedereen chemicus of astronoom kan zijn. Maar met het gezonde verstand is volstrekt te begrijpen wat astronomie, chemie, fysica leren. Net zo is met het gezonde mensenverstand te begrijpen wat de geestelijke onderzoeker uit de diepten van de menselijke ziel naar boven haalt, als men alleen maar niet de dingen voor zichzelf dichtmetselt door wetenschappelijke vooroordelen. Dan echter, als het omhooggehaald en tot levenswijsheid wordt, dan wordt het ook levenspraktijk.

En ik wil, omdat ik er niet van houd in algemene abstracties te spreken, aan de hand van concrete voorbeelden laten zien hoe deze dingen tot levenspraktijk worden, als ze in de mensen stromen doordat hij zich doordringt met de inzichten van de antroposofische geesteswetenschap.

Bron: Rudolf Steiner – GA 255b – Die Anthroposophie und ihre Gegner – Stuttgart, 4 januari 1921 (bladzijde 279)

Eerder geplaatst op 11 november 2018

5197b799528cf7041597e6511e263876

Marie Steiner von Sivers (1867-1948)

Advertentie

9 gedachtes over “Levenswijsheid/Levenspraktijk

  1. Bernard

    Ik vind dit een waardevol citaat! Echter het begrip dat je jezelf ‘dichtmetselt door wetenschappelijke vooroordelen’ lijkt mij misplaatst. Wetenschap is niet gebaseerd op vooroordelen, maar wel op uitsluitend fysieke kenmerken, die voor iedere wetenschapper te verifiëren zijn. Dat zijn dus beperkte kenmerken, maar beslist géén vooroordelen.

    1. henri

      De vooroordelen van de wetenschap zijn dat ze de ziel uitsluit , en tevens ook de etherkrachten zoals het etherisch lichaam bij de mens ontkent en daardoor kan zij ook niets verklaren , want … het bestaat niet . Nochthans werd dit aangetoont met een kristallisatieproef .….. maar lang de andere kant zich toch wel wil moeien met het levende ,organische waar ze dan ook maar zou moeten buitenblijven , zoals de evolutie theorie of de oerknal , het uitspansel van het heelal , etc etc en andere verklaringen uit micro en macrkosmos .Nogal ijdel he . Eigelijk mag zij zich uitsluitend bezighouden met de mechanica en deanorganische materie , en alles waar levende wezens bij horen niet …want die hebben een ziel .

    2. Haike

      Wetenschappers zijn mensen, en mensen hebben vooroordelen, of doen aanname’s over een ander of een situatie, en nemen dan niet de moeite om hun eigen aanname te controleren op de juistheid ervan. De meeste mensen gaan er vanuit dat de aanname die ze doen klakkeloos zonder een controle daarvan, de juiste is.
      Als je objectief zaken wilt bekijken dien je wel een inspanningsverplichting met jezelf aan te gaan, en de moeite nemen om je aanname te controleren . Laat je het achterwege loop je al gauw de kans dat je een scheve schaats rijdt.
      Een groot probleem in de huidige tijd is b.v. dat veel mensen denken dat ze vanachter hun scherm de ander wel kunnen beoordelen. Die ander hebben ze nog nooit in levende lijve gezien of gesproken. Maar aan de hand van een aantal teksten denken ze te menen met wie ze te maken hebben.

      Wetenschap heeft aangetoond dat het nog steeds de lichaamstaal is die 70% van de onderlinge communicatie tussen mensen vertegenwoordigt, de overige 30% wordt vertegenwoordigd door de stem.
      Dat mis je dus ook op een forum als dit voor de volle 100%. en ondanks het feit dat ik dit een geweldig forum vind is dat wel gewoon een feit. Heb je dat niet in je bewustzijn, kun je dus behoorlijk de bocht uitvliegen.
      Dat geldt dus ook voor wetenschappers, want nogmaals; dat zijn ook mensen met emotie’s, en dus ook voor de wetenschap an sich

      Zoals Leen Mees destijds al tegen me zei: Je mag best op het standpunt staan dat je denkt: “Ik geloof je niet”. Maar zei hij er dan achteraan, “Neem dan wel de moeite om me ook niet niet te geloven. En die moeite wordt vaak achterwege gelaten, omdat men er niet aan denkt dat het een noodzaak is om tot een goed objectief resultaat te komen.

      Als je denkt dat je die moeite kunt achterwege laten, of dat het allemaal wel van zelf gaat, is dat een naïeve manier van denken.

  2. henri

    R Steiner : “ Het inzicht dat middels de intuitie gegeven wordt is precies zo wetenschappelijk als het bewezen inzicht “( door de anorganische wetenschap verkregen middels de zintuiglijke waarneming )

    Nog belangrijk ivm vooroordelen door de wetenschap :

    Omdat de wetenschap een deel van de verschijnselen in de wereld niet kan verklaren en bewijzen volgens de door haar haar gehanteerde “ bewijzende methodes” , al is het evidence based , is zij genoodzaakt datgene wat ze niet kan af te doen als “ Geloof “ en dit in tegenstelinng tot “Kennis” .

    Maar …er was ooit een waar genie , nl Goethe , die dat allemaal wist en onderzocht heeft en ook tal van heel belangrijke ontdekkingen deed ,. Hij vondt het oerfenomeen en het oertype van soorten in de levende verschiijnselen van bijv planten en dieren en deelde ze in in “ Types “ . Deze Types komen overeen met de ( natuur)wetten in de bewijzende wetenschap . Dit ging via ‘invallen ‘ of intuities waarbij de geest op hoger niveau actief te werk gaat , welke methode ‘intuitief denken en waarnemen heet ( Anschauende Urteilskraft ) Dit heet onderzoekende wetenschap .

    De bewijzende wetenschap erkende de ontdekkingen van Goethe nauwelijks ,laat staan Goethe zelf … en enkele werden na grondig onderzoek dan toch maar erkend via hun methoden .Ook de kosmos mag gezien worden als een afzonderlijk organisme in een bepaalde vorm van het Type .

    1. Haike

      Dat is ook zo iets. De huidige wetenschappers gaan er ook vanuit dat de manier van meten, onderzoeken, bewijzen, de enige juiste is, en dat dat de enige juiste manier is. Ook dat is een aanname die ze niet hebben gecontroleerd.

  3. Dat doet me denken aan toeval, toevallig veel nieuwe vondsten/uitvindingen zijn gevonden of juist door serendipiteit, iets zoeken en zo per toeval het nieuwe ontdekken.
    Bijvoorbeeld in de dagelijkse praktijk, kleine dingetjes.
    Ik zoek me twee slagen in de rondte naar een rol plakband, even sta ik voor me uit te kijken En ziedaar onder de uitrustende hand ligt de rol.
    Dat is geen uitvinding meer iets wat we allemaal kennen.
    Als dat wat de uitvinder toevalt onderzocht zou worden naar de herkomst van de toegevallen idee/ uitvinding, Dan ja misschien dan komen we een stap richting vooroordeelvrije wetenschap.

    Onderstaand wat toeval:

    https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Serendipiteit

    Dan via antrowiki nog wat inzichten over het toeval, vooral het laatste deel is belangwekkend:

    https://anthrowiki.at/Zufall

    🌠🌬🔥💡🧷🎓

    .

  4. Een belangrijk punt voor mij , is dat iets niet vanzelf ontstaat of gebeurt.
    Er is altijd een eigen activiteit voorafgaand aan het toeval, of hoe het genoemd wordt.
    Anders begrijp ik het niet.
    De eigen actie is het scharnier waar op gereageerd kan worden.
    Aan ons om de inspirator te danken en te herkennen.

    1. henri

      Hier staat het tegendeel ( bijde lik die ik gaf )

      Synchroniciteit betekent dat er meerdere gebeurtenissen met elkaar verbonden lijken te zijn, waardoor er een positieve of verrassende uitkomst ontstaat. Er heeft geen causaal verband plaatsgevonden tussen deze gebeurtenissen, dus het lijkt op toeval. Jung zag het – naast causaal verband – als een andere manier om dingen te verklaren, waardoor het ‘meer als gewoon toeval’ is.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s