Tegenwoordig is de mens van mening dat gedachten iets zijn dat hij met zijn hersenen creëert. Dit is ongeveer net zo slim als wanneer iemand die een glas water drinkt, gelooft dat het water uit zijn tong komt en niet van buitenaf wordt opgenomen. In werkelijkheid zijn gedachten iets levendigs, actieve krachten die overal aan het werk zijn, en we halen ze alleen uit de wereld.
Ons organische systeem is slechts het vat waarin we met ons Ik de gedachten binnen brengen. Maar de vergissing dat we de gedachten zelf hebben gecreëerd, dat we ze niet uit de wereld hebben gehaald, deze vergissing kan men alleen tijdens het leven op aarde tussen geboorte en dood begaan.
Zolang men in het vooraardse bestaan is, weet men dat de wereld van de gedachten alles om zich heen vult, zoals de lucht in het bestaan tussen geboorte en dood. We weten dat we de gedachtekrachten als het ware inademen en weer uitademen, dat ze iets levendigs en productiefs zijn. Het is van het allergrootste belang dat we ons ervan bewust worden dat de gedachtekrachten in het vooraardse leven iets heel anders zijn dan in het aardse bestaan.
Rudolf Steiner – GA 224 – Anthroposophie – der Weg zu einem vertieften Verständnis des Ostermysteriums – Praag, 29 april 1923 (blz. 127)
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Ik vraag mij af Ridzerd…..hoe zit het dan met mensen die bezeten zijn, of geplaagd door stemmen in hun hoofd? Zal wel niet zo makkelijk te beantwoorden zijn al heb ik zelf daar wel ideeën over.
Die zijn zogezegd ont-aard, hebben een verstoorde verbinding met hun eigen lichaam waardoor er oneigenlijke, vervreemdende gedachten ontvangen worden. Dat is een onveilige situatie.
Ben ‘ik’ dan niet meer dan een middel om de gedachtenwereld op ons ‘materie/ontwikkelingsniveau’ tot bewustzijn te brengen? Is dat wat vrijheid is? De mate waarin je kunt kiezen om je zo dienstbaar aan de wereld te maken dat er gebeuren kan wat bedoeld is? Waar bestaat de menselijke vrijheid dan eigenlijk uit? Niet uit iets creëren dat zelfs in de geestelijke wereld nog niet bestaat? Ik bedoel écht creëren. Gewoon uit pure vreugde. Kunnen wij dan als mens alleen maar een kopie tot stand brengen van wat er al bestaat maar wat nog tot zijn moet komen op ons werkelijkheids niveau? Dit is voor mij altijd een worstelvraag.
Dat bepaalde bomen nu weer zo prachtig in bloei staan, geeft toch ook vreugde? Dan denken we toch ook niet ach kijk weer een zelfde kopie als vorige jaren?
Het kopiëren van zaken is een sterke Ahrimanische bezigheid.
kijk, bijvoorbeeld jouw hele eigen vraagstelling, alles wat je hebt getypt. is je eigen collage uit de gedachten die ons omringen.
Een collage die weergeeft wat er in jou omgaat. En omdat iedereen uniek is, en ieder moment ook uniek is, creëer je ieder moment iets wat nog niet bestaat.
of een stukje tekst, iedere keer dat je het opnieuw leest, denk je weer iets anders, of verder, etc
@cornelia54
Als je het vergelijkt met het alfabet, of taal.
Iedere letter is een gedachte, een beeld.
Alleen JIJ bent degene die de woorden kiest.
Omdat je over iets wil denken, of iets uitdrukken of overbrengen.
Dat wat je wil, of kiest komt uit je eigen verlangen of zijn voort.
Het is niet waar dat je alleen een middel zou zijn.
Je bepaalt ten aller tijden zelf wat je denkt.
Ivm het scheppen uit het Niets .
Christus creërde het opstandingslichaam uit het Niets . En het opstandingslichaam ontstond vanuit het fantoomlichaam Dit noemde Steiner een reële gedachte in de buitenwereld. Dit kan ook vanaf nu de mens doen .
Want wie uit de tijd schept , schept slechts voor de tijd , en wat op deze wijze ontstaat zal met het ophouden van de tijd tot Niets worden …
Wie uit het Niets schept , schept uit de krachten van de eeuwigheid , en daarbij onstaat dan een nieuwe schepping , die niet aan de wetten van de tijd , maar aan de wetten van de” eeuwigheid “ is onderworpen .
Ik heb het van Hugo de Jonge weleens gedacht, dat er af en toe wat anders in hem gekropen was.
en ook bij Ursula von der Leyen.
Bezetenheid is niet iets dat door iedereen zomaar opgemerkt wordt.
Inderdaad niet gemakkelijk te beantwoorden, Leonie. Ik denk dat wat Stroes heeft geschreven wel aardig in de buurt komt. Er bestaan boosaardige onzichtbare wezens die toegang verschaffen tot het hoofd van de mensen. Dat ze die toegang kunnen verkrijgen hangt samen met luciferische en/of ahrimanische verleidingen in vorige levens. Vermoed ik maar eerlijk gezegd snap ik er ook geen hout van. 🥲
als een apparaat geen aardedraad heeft kan er teveel spanning op komen te staan.
Dan doet ie het wel, maar degene die het apparaat aanraakt staat dan onder stroom.
Onaardige gedachten zijn ook meestal ontvangen in een licht ontaarde toestand. Emoties en triggers (dus niet de gezonde gevoelens) werken vaak ontaardend en maken onaardig.
Dat geldt voor iedereen denk ik…
Ik vind dit zo moeilijk om een gevoelsbegrip, een levend beeld van te krijgen. Omdat het hier voor mij dan net lijkt alsof ik zelf dus niets nieuws kan creëren. Alles is er al. Ik heb het gevoel dat dat mij degradeert tot een soort radio inderdaad. Ik ‘speel af’ wat er is zonder daar zelf enige actie aan toe te kunnen voegen. Dat kan toch niet zo bedoeld zijn.
Als je -radio vervangt met -antenne, beschrijft het meer hoe je zelf bepalend bent voor de gedachten die door je heengaan. Dus hoe je eigen frequentie, trillingssnelheid, bepaalt op welke gedachten je komt.
Je merkt het ook, dat de verschillende toestanden waarin je zelf kunt verkeren, bepalend zijn voor de gedachten die je hebt. Als je gesport hebt bijvoorbeeld, goed doorbloed bent geweest, kun je vaak heel helder denken.
Onze eigen toestand is best bepalend voor de gedachten de we krijgen.
Mooi gezien . die antenne zou je kunnen zeggen staat dan voor de wil tot het begaan van een ware wilsdaad , die ontstaat door het ‘ enthoesiasme’ dat heden zo vaak ontbreekt bij de mensen omdat ze zo passief leven leiden mede door de aangereikte huidige technologie . het komt erop aan een echte wilsdaad te creeren , daarvoor zijn Serafijnen krachten nodig , dit is zielewarmte die moet worden omgezet in echte fysieke warmte ….warm lopen voor iets heet dat .
De mens kan wel degelijk creeren , als je weet dat jij met ” lichaam en ziel” balanceert tussen het voor-geboortelijke leven en het leven na de dood .Daarom balanceert het gevoel tussen antipathie en sympathie .
Het eigen ik gebruikt dit leven om het voorgeboortelijke te bewerken /om te zetten in iets dat wij dan als de gevormde wilskiem in ons meedragen naar het volgende leven .
Voor mij is er een verschil tussen het voortborduren op een gedachte van (Cornelia54) ‘radio— (Stroes) antenne —(Henri)etc.’
Of terug gaan naar de oorsprong in dit geval ‘ het citaat’ welke gedachte, vraag zie( Maria-Leonie) ontspruiten daaruit?
Wat bedoel je precies? Ben je nu aan het bepalen of onze gedachten passend zijn bij dit citaat? Zijn wij niet meer vrij in ons denken of in onze expressie of zoiets?
(kan natuurlijk zijn dat ik je commentaar totáál verkeerd interpreteer)
Als je de Filosofie van de Vrijheid leest kom je er ook achter dat je niet denkt.. maar dat het denkt door jou.
Dat kan best zijn.
En de 4 delige spreuk waarin staat “ Het denkt in Mij “ Daarbij is HET het Werelddenken .
het Werelddenken zijn hoge scheppende wezens of krachten , door deze goddelijk geestelijke krachten werd in een ver verleden op de Oude maan de spraakorganen gevormd , toen was het denken nog niet in het lichaam aanwezig zoals nu , maar wel nog in de zielewereld .
Volgens mij komt iedere gedachte voort uit een gevoel. Het gevoel is volgens mij als de antenne van de ontvangst. En je eigen IK is de tuner, degene die bepaalt op welke zender de radio, die in deze metafoor de hele persoon voorstelt, zich afstemt.
De gedachte komt niet voort uit het gevoel zelf , maar het gevoel bepaalt of datgene wat uit het voorgeboortelijke komt , en dat is een uit deze voorgeboorte komende voorstellingswereld , die bij het denken ,of een kenproces of kennis in wording , dus doordat het gevoel – welk tussen het denken en willen ligt -daarin wordt bepaalt door de twee krachten , antipathie of de sympathie , ofdat het de kant opgaat die door middel van de antipathiekracht het binnengekomene terugkaatst naar de voorstellingswereld ,en dan gaat het naar het geheugen en kan het een begrip worden . Gaat het naar de andere kant op , dus naar de wilskant , dan wordt het door de sympatische kracht via de fantasie tot een imaginatie , wel een gewone imaginatie die een beeld vormt in ons zoals als je naar iets kijkt , bijv naar een bloem en dat geeft dan een wilskiem , die onmiddelijk gesmoord wordt in haar kiem , want anders zouden wij onze voortellingen opslokken , en daar ligt het geheim in van het bloed dat niet geestelijk mag verstuiven ,en dit gebeurt dor in en uitademing . Dit kan wel een beetje ingewikkeld lijken , doch zo staat het beschreven in het boek ‘Antroposofische menskunde ‘van Steiner .
sorry ik pak het niet helemaal wat je beschrijft.
Ik bedoelde zelf ook niet dat we gedachten fabriceren met ons gevoel, maar meer dat we voelende wezens zijn en ons veel meer verhouden tot deze wereld met ons voelen dan we denken. Veel meer gedachten zijn geprikkeld of uitgenodigd door ons onderbewuste dan we zelf denken. Zoiets bedoelde ik.
Wat bij mij opkomt als ik deze reacties lees is dit: wij zijn energie in een materieel lichaam, het gevoel wat wij hebben wordt mn veroorzaakt door onze zintuigen. Bv tekort aan voeding – honger – emotie tekort, ik mis iets. Er wordt iets in beweging gezet, e-motie, een zoekactie naar voedsel. Je ziet in de dierenwereld hoe creatief zij met het probleem, de uitdaging, omgaan.
Dat is dan materieel. Je frequentie wordt afgestemd op het in balans komen en je gaat eten. Emotie dankbaarheid, tevredenheid. Frequentie gaat omhoog.
Bv angst door dreiging van ziekte of oorlog. Is emotie met lage frequentie. Kan niet 1-2-3 opgelost worden. Gedachten met een lage frequentie trekken wij nu aan, door onze afstemming op een lage frequentie (angst). Piekeren, paniekgedachten ‘overvallen’ ons. Door onze aandacht, onze afstemming te richten op een hogere frequentie, bv meditatie op naar binnen gaan en ons met de ‘moeder’aarde en ‘vader’ centrale zon verbinden, of onze aandacht richten op iets waar we dankbaar voor zijn, bv onze kinderen of onze veilige woonplek, of gewoon iets nuttigs of moois te doen, creeren wij zelf een ander gevoel. We merken dat we onszelf weer rustig kunnen maken door die universele verbinding. Iedereen is uniek, en iedereen is ook deel van het universum en daarmee verbonden. Je creativiteit gebruik je om iets te creeren. Eten bereiden, in de tuin werken, iets moois maken, een ander helpen, alles wat je doet of bedenkt om iets te verbeteren is creativiteit en brengt je frequentie omhoog. Want je voelt je daarna beter. Dan trek je ook weer gedachten aan met hogere frequentie. Iedereen heeft unieke gaven waarmee hij of zij een toegevoegde waarde geeft aan het geheel. Dat is voor mij creativiteit. Hoe je met jouw individuele actie of gedrag of oefening of gedachte/focus/meditatie de frequentie verhoogt.