Tegenwoordig is de mens van mening dat gedachten iets zijn dat hij met zijn hersenen creëert. Dit is ongeveer net zo slim als wanneer iemand die een glas water drinkt, gelooft dat het water uit zijn tong komt en niet van buitenaf wordt opgenomen. In werkelijkheid zijn gedachten iets levendigs, actieve krachten die overal aan het werk zijn, en we halen ze alleen uit de wereld.
Ons organische systeem is slechts het vat waarin we met ons Ik de gedachten binnen brengen. Maar de vergissing dat we de gedachten zelf hebben gecreëerd, dat we ze niet uit de wereld hebben gehaald, deze vergissing kan men alleen tijdens het leven op aarde tussen geboorte en dood begaan.
Zolang men in het vooraardse bestaan is, weet men dat de wereld van de gedachten alles om zich heen vult, zoals de lucht in het bestaan tussen geboorte en dood. We weten dat we de gedachtekrachten als het ware inademen en weer uitademen, dat ze iets levendigs en productiefs zijn. Het is van het allergrootste belang dat we ons ervan bewust worden dat de gedachtekrachten in het vooraardse leven iets heel anders zijn dan in het aardse bestaan.
Rudolf Steiner – GA 224 – Anthroposophie – der Weg zu einem vertieften Verständnis des Ostermysteriums – Praag, 29 april 1923 (blz. 127)
De grote Rudolf Steiner Citatensite 