Overweeg eens wat de mens allemaal denkt! Zou het niet de meest vreselijke gedachte zijn die je je kunt voorstellen als je jezelf zou moeten zeggen dat alle menselijke gedachten objectief in de wereldmaterie ingeschreven zijn en daar aldus voor eeuwig zouden zijn? Dit zou echter gebeuren als de mens niet, doordat hij herhaalde aardelevens doormaakt, in staat zou zijn de gedachten die niet zouden moeten blijven, weer te verbeteren, hetzij door het corrigeren of door het geheel uitroeien, en ze te vervangen door andere gedachten, enzovoort.
Dat is iets wat de evolutie door de verschillende aardse levens verwezenlijkt: dat de mens in staat is om werkelijk te verbeteren wat hij bij elke dood in de kosmos (Duits: Weltensubstantialität) inschrijft, en dat hij kan nastreven dat van hem uit, wanneer hij door de laatste aardse incarnatie zal zijn gegaan, alleen datgene aan de etherische wereldsubstantie in de wereld overgegeven wordt, dat nu werkelijk kan blijven bestaan.
Bron: Rudolf Steiner – GA 170 – Das Rätsel des Menschen / Die geistigen Hintergründe der menschlichen Geschichte – Dornach, 27 augustus 1916 (bladzijde 208)
Eerder geplaatst op 22 juni 2018