Tussen de dood en een nieuwe geboorte leert men de verhoudingen hier in het aardse met die van de geestelijke wereld in samenhang te lezen. Men moet proberen zoiets duidelijk in te zien en zichzelf in deze omstandigheden te verplaatsen.
Men zal moeten erkennen dat het een diepe betekenis heeft wanneer men spreekt over het feit dat de wereld die de mens vooralsnog door zijn zintuigen en door zijn intellect leert kennen een Maya is. Zodra iemand tot deze werkelijke wereld nadert, verhoudt zich echter de wereld die men kent tot deze werkelijke wereld, zoals wat er in een spiegel verschijnt zich verhoudt tot wat voor de spiegel levend staat en zich in de spiegel alleen maar weerspiegelt.
Bron: Rudolf Steiner – GA 179 – Geschichtliche Notwendigkeit und Freiheit/ Schicksalseinwirkungen aus der Welt der Toten – Dornach, 11 december 1917 (bladzijde 84)
Eerder geplaatst op 28 maart 2018 (2 reacties)
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Volgens Steiner er al reeds vaak op wees dat degene die zich niets bewust maakt van de geestelijke kanten van het leven , dat die ook daar in de geestelijke wereld zijn weg niet zal vinden . En ook niet dit onderscheidt tussen het Maya hier en de werkelijk daar zal kunnen gewaarworden , omdat deze diep in de grip zal verstrikt blijven van de ahrimanische wezens in de eerste sfeer na de dood , de maansfeer .Dat leren zal dan wel door de goede engelen dienen te gebeuren wanneer wij de verdere sferen naderen en al of niet inkomen . En wie er hier op aarde reeds bewust van is ,dat wij hier in slechts in een ‘beeldenwereld’ leven , of anders gezegd beelden die onze fysieke hersenen ons voortoveren in het hoofd .En dat de werkelijke wereld de geestelijke werelden zijn waar wij naar het echte ‘huis ‘gaan’ na dit Maya-leven ,alwaar Ahriman ons zo met hele mooie bespiegelingen en illusies betovert en ons almaar meer em meer opnieuw in zijn spinnenrag probeert te in te vangen ….tot hij ons volledig verorbert en wij totale IK-loze wezens verworden zijn …
daar zeg je wat, dat wij hier in slechts in een ‘beeldenwereld’ leven , toch komt die niet helemaal bij me binnen. Want wij scheppen met die beelden, wij maken er tastbare dingen van. Ik vind dat niet on-echt. Het is alleen een ander bewustzijnsniveau. Ik zie Ahriman niet als een übermacht. Hij zou het maar wat graag willen, dat ik hem die macht toe zou rekenen.
Je schept een zelf-beeld waarvan je denkt dat je die zelf bent. Dit zelf-beeld heeft een verhouding met de wereld omdat het is ontleent aan diezelfde (zintuigelijke) wereld. Dit zelf-beeld is Maya, niet werkelijk. Dat is waar Steiner over schrijft. Je veroorzaakt het dus zelf en bent dan ook de enige die er een einde aan kan maken.
Ben je daadwerkelijk in staat om je zelf te verlossen van de verhouding met de wereld , dan kun je toetreden tot het geestzelf zoals Steiner dat noemde. Het woord zegt het al: dat ben je zelf. Het geestzelf heeft een intellectueel aanschouwen van de wereld zonder er een verhouding mee aan te gaan. Geestzelf is dus ook een zelf-verhouding. Dat klinkt heel erg ego, maar het geestzelf is nu juist vrij van ego omdat het louter door zichzelf wordt bepaald.
“Das Geistselbst ist eine Offenbarung der geistigen Welt innerhalb des Ich.”
Het geestzelf is een openbaring van de geestelijke wereld binnen het Ik.
Ben je los van de verhouding met de wereld, dan komen er andere krachten in je los. Er is dan een ander ‘verstaan’ mogelijk met je medemens. Ik haal hier een citaat waar het woord ‘openbaring’ in zit. Het geestzelf is in staat om openbaringen te ontvangen in je ontmoetingen in de wereld. Zoiets als mededogen openbaart zich vanzelf omdat het ego juist afwezig is in het geestzelf. Dan zul je ook bemerken dat het je denken is welke eventuele veroordelende gedachten produceert. Dat wat zich ‘openbaart’ corrigeert je in de dagelijkse omgang met mensen, dieren enz. Waarmee de zelf-veroordeling ook is afgelopen en waarmee ook zoiets als schuldgevoel of eventuele angsten een einde zullen nemen.
Geen ander bewustzijnsniveau. Dat is denken in hoger, beter enz. Het is een andere geestelijke werkelijkheid waarin je gaat leven. In de mens is een geestelijke wereld waar de mens geen weet van heeft zolang de mens in de ik-wereld verhouding leeft. Uiteraard verdwijnt de wereld niet, je hebt er alleen geen verhouding meer mee, je bent één met de wereld en met alles wat zich voordoet in de wereld. Het geeft ook intellectueel weer nieuwe inzichten omdat je begrijpt dat wat je in je zelf hebt ontdekt universele beginselen zijn. Je valt van de ene verbazing in de andere, er zal blijken dat de dood slechts een begrenzing in je eigen denken was……
Ontzettend mooi, dankjewel
Ik sluit mij aan bij Stroes, inderdaad erg mooi! Dank je.