In het boek “De weg tot inzicht in hogere werelden” wordt aangeraden om zo nu en dan omgekeerd te denken, in teruggaande volgorde te kijken. Deze terugblik houdt in dat men zich de gebeurtenissen in de wereld in de omgekeerde richting voorstelt. Door dit teruggaand denken maakt men geleidelijk zijn geestelijke vermogens in staat om een wereld binnen te gaan die omgekeerd is ten opzichte van de fysieke wereld. Dit is de geestelijke wereld. In relatie tot de fysieke wereld is deze wereld in veel opzichten omgekeerd.
Bron: Rudolf Steiner – GA 170 – Das Rätsel des Menschen / Die geistigen Hintergründe der menschlichen Geschichte – Dornach, 13 augustus 1916 (blz. 132-133)
Kennen jullie dit deel en deze scène van Harry Potter?
Bovenstaand citaat deed me er aan denken
Het is best raar om te bedenken dat je niet kunt weten of je huidige ik beïnvloed wordt door een ik van jezelf uit een ander stadium en een andere tijdszone. Dus een vorig leven, of een juist door een toekomstige staat van zijn die je zelf nog niet ziet.
of kan dit niet
Het citaat bevestigt ook, dat we altijd gezien worden voor wie we werkelijk zijn, want er zijn altijd weer overlijdens en geboortes, dus er zitten altijd dierbaren vanuit een andere dimensie mee te kijken. In de ‘tijdloze’ dimensie. En als je op het verleden terugkijkt, verbind je je een beetje met die dimensie. Dan moet je stevig in je schoenen staan, om bij deze gedachte niet te gaan zweven.
Best een raar idee, dat een deel in onszelf tijdloos is.