We dragen altijd gedurende de dag van ontwaken tot inslapen de nawerkingen van de nachtelijke ervaringen in ons, en hoewel voor de uiterlijke cultuur alles van grote betekenis is wat de mens door zijn bewustzijn verricht, is wat er in de mens zelf plaatsvindt in allergeringste mate afhankelijk van zijn bewustzijn, maar in de hoogste mate afhankelijk van wat hij onbewust beleeft vanaf inslapen tot ontwaken.
Bron: Rudolf Steiner – GA 218 – Geistige Zusammenhänge in der Gestaltung des menschlichen Organismus: Teil I: Die Schlaferlebnisse des Menschen, ihre geistigen Hintergründe und ihre Bedeutung für das Tagesleben- Stuttgart, 9 oktober 1922 (bladzijde 15)
Eerder geplaatst op 13 januari 2018 (1 reactie)
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
En andersom? Draag je de werkingen van de dag en de nawerkingen daarvan mee de nacht in?
Dat is volgens Steiner zeker het geval. Lees bijvoorbeeld de volgende voordracht:
Lopen, spreken, denken – De mens in relatie tot de engelenwereld
Gehen, sprechen, denken. Drei Etappen des Erwachens der menschlichen Seele
Dank je wel John, ga er naar kijken.
Heen en weer werkend kan slaap, inclusief momenten van inslapen en ontwaken, in allerlei opzichten een belangrijke brugfunctie vervullen. Neem in dat kader bijvoorbeeld het volgende luisterboek:
The Dead are with us – Rudolf Steiner
Soms zie ik dat als de verklaring van toevallige ontmoetingen die later heel waardevol zijn uitgepakt. Net of je dat dan ’s nachts hebt afgesproken waar en wanneer je elkaar zou gaan afspreken de volgende dag. Of je je ‘zielemaatjes’ in je dag bewustzijn niet direct herkent maar je beste vrienden vooral in de nacht ontmoet.
* met (elkaar zou gaan afspreken)
Slaapliedje