We komen door de geboorte in het bestaan op aarde (Duits: ins Dasein) met de wil om in zodanige omstandigheden terecht te komen die ons in staat stellen om onvolkomenheden van onze vorige levens te vereffenen. Dus zoeken we in de geëigende gevallen door een verborgen wil de smart op, doordat we vanuit onze voorgeboortelijke drang de onbewuste kennis hebben dat alleen de overwinning van dit lijden voor ons bepaalde belemmeringen, die we ons eerder in de weg gelegd hebben, uit de weg kan ruimen.
Bron: Rudolf Steiner – GA 119 – Makrokosmos und Mikrokosmos/Die große und die kleine Welt/Seelenfragen, Lebensfragen, Geistesfragen – Wenen, 19 maart 1910 (bladzijde 31)
Eerder geplaatst op 23 december 2017 (1 reactie)
Een veel voorkomend fenomeen zijn als zodanig depressies , en ik las onlangs de biografie van David Bohm , naar aanleiding an een video die iemand hier plaatste en er stond te lezen dat ook hij daar last van heeft gekregen en behandeld werd vooral nog enige tijd vóór zijn dood . Een veel voorkomend fenomeen zo te zien om resterende onvolkomendheden uit vorige levens op te lossen …
Aan de universiteit van Leuven liep, of loopt een professor rond die onderzoek deed / doet naar mensen die de pelgrimstocht naar Santiago de Compostela in Spanje maken…
40% van de pelgrimgangers loopt het risico om depressief te worden daarna.
Van die 40% wordt 20% ook daadwerkelijk depressief, waaronder ondergetekende, wat een hel was dat, de eerste en de enigste keer dat ik dat tot nog toe heb door moeten maken.
In het programma “Kijken in de Ziel van..” van Sven Kockelman, was een serie met Psychologen die vertelde over zichzelf maar ook over hun clienten.
Een psych zei in een uitzending: “Je kunt beter Kanker krijgen dan depressief worden” Das misschien een beetje gewaagd, maar als kankerpatiënt kon ik hem geen ongelijk geven.
Gelukkig had en heb ik een antroposofisch werkende huisarts, en zei destijds tegen hem “ik heb geen zin meer in depressief te zijn.
O zei hij, dat is goed nieuws, gaf me een kuur die 2x per week tussen de schouderbladen moest worden ingespoten. Na drie weken liep ik fluitend en lachend rond…
Als ik er nu op terug kijk denk ik bij mezelf: Ja dat hoorde gewoon nog bij de tocht, dat was de louterings fase.
Shirley Maclain die ook de tocht heeft gemaakt in 1994 zegt erover; de echte tocht begint pas nadat je hem gelopen hebt…
Zou best kunnen. Al dacht ik er anders over ,heb daar wel eens docu over gezien op TV destijds ,maar dit wordt natuurlijk niet verteld …moet je zelf ervaren idd. Het is een louteringsproces en het karma kan naar buiten komen , ik bedoel zich uiten daardoor , zo zie ik het . Zo zei eens iemand tegen mij , kom niet teveel naar de kerk ( of de dienst …je weet wel ) of het kan karma geven ….
Waar twee of meer spreken uit mijn naam, daar zal ik hun midden zijn… Lid zijn of worden van de antroposofische vereniging zal ook karma geven, idem De Christengemeenschap… daar ontkom je niet aan.
@Henri
Je kan van een wildvreemde toch niet zomaar zeggen waar zijn of haar depressies vandaan komen? Wij weten toch niet wat iemand in dít leven allemaal heeft meegemaakt? Lijkt me nogal kort door de bocht om iedere depressie een onoverkomelijk voorgeboortelijk gegeven te noemen…
Herkenbaar. En toch vraag ik me af: is alles wat een mens in zijn leven overkomt onderhevig aan wat in dit steinercitaat wordt geschetst? Het vierluik De kinderen van Ruinerwolde maakte diepe indruk op me en ik was heel blij met de succesvolle inzamelingsactie die daarop volgde. En neem de uitzending Eindeloos gepest. Die gaat over Maryana die op 14-jarige leeftijd de hand aan zichzelf sloeg, omdat ze het pesten niet meer aankon.
Let wel: wat Steiner in zijn bovenstaande uitspraak schetst is voor mij herkenbaar als ik aan bepaalde eigen levenservaringen denk. Maar het leven is heel breed.
Ja, ik denk hierbij ook aan dat Marokkaanse jongetje van 5 dat in een put is gevallen en daar overleden. Zo verschrikkelijk. Moeilijk te begrijpen dat hij dat zelf onbewust gewild heeft. En hoe vergaat het hem nu na zijn dood? Wordt hij opgevangen en getroost door hogere wezens? Ach, na al die jaren begrijp ik toch eigenlijk nog bijna niks.
Levensparadoxen. Ja, zeer tragisch wat dat Marokkaanse kind is overkomen, Ridzerd. Veel mensen hebben met hem meegeleefd.
Ik lees dat zo een vroege dood bijv voor 7 of 1 4 jaar ook wel het gevolg kan zijn van een verstoord astraal-etherisch proces van overgaan/sterven uit het vorige leven , is nu wel te moeilijk om daar hier nu verder op in te gaan maar wilde het hier wel even vertellen omdat ik er ook aan dacht en hier nu toevallig ( ? )pas gelezen had . Het moest gewoonweg gebeuren ,net als het autoongeluk ook moest gebeuren bij de hevige regenval op de autosnelweg waarbij een 20 jarig meisje overleed gisteren . De reden is , dat soms bij het overgaan van de ziel in het vorige leven , het door al dan niet uiterlijke omstandigheden het proces van afleggen van het etherisch lichaam niet goed lukt , en bijgevolg niet naar het astrale kamaloka kan worden gegaan daardoor , en de engelen van de 3de hierarchie zorgen er dan voor dat deze ziel bij een normaal een niet karmisch bepaald ouderpaar kan terug inkarneren alwaar hij dan wel nog het niet goed afgelegde etherlichaam van vorige leven kan inetsen op de ziel of het astrale lichaam . Er is dan nog niet veel karma gemaakt ende nieuw geincarneerde ziel sterft vroegtjdig .
Dacht ondertussen nog aan een voorbeeld van Steiner in een voordr. waarbij hij het heeft hoe een mens kan geleid worden door innerlijke ingevingen naar een boom te gaan schuilen bij hevige stortregen of bui en plotsklaps er een bliksemschicht naar die boom afketst en de persoon morsdood valt … ook dit lag ik het karma verscholen . Zoiets dienen wij te aanvaarden .
Steiner bracht terecht zelf al restricties aan: ” Dus zoeken we in de geëigende gevallen… ”
Ook hier mag men zich hoeden voor absolute dogmastelling.
Dit bericht hoort bij mijn bijdrage van 07/02/2022 OM 19:41.
I catch your drift. En ja, scheidingen kunnen er bijzonder inhakken.
Ja, zo had ik het al begrepen, Stroes.
Mijn reactie van 08/02/2022 OM 10:46 heb ik overigens per ongeluk op een verkeerde plek gepost.
En dit nu ook weer. Ben onhandig bezig.
haha maakt niet uit ik had het begrepen
@John
Ik vraag me dat ook af. Bijvoorbeeld bij scheidingen en hoe kinderen daar kapot aan kunnen gaan. Dan kun je je afvragen: Is dat leed van die kinderen hun eigen keuze? Of kozen ze voorgeboortelijk juist voor heel iets anders en ‘hielden de ouders zich daar niet aan’?
Antwoorden op dat soort vragen kun je volgens mij alleen voor je eigen leven proberen te achterhalen, en zeker niet algemeen.
Inderdaad Stroes. Welbedacht en goed gezegd.
Mijn vader is vier keer getrouwd. Mijn moeder was de eerste.
Ik denk niet dat dat het voorgeboortelijke voornemen was van mijn vader maar eerder zijn alcoholverslaving.
Als je begrijpt wat ik bedoel.
en met vier keer getrouwd bedoel ik dus drie keer hertrouwd. (dat je niet denkt dat ik in een harem op ben gegroeid haha)
Ik denk ook dat veel van de huidige westerse problematiek is ontstaan waar het gezin niet langer meer de hoeksteen van de samenleving hoefde te zijn.
Is één van de prijzen van vrijheid of schijnbare vrijheid en individualisering. Daar mogen en moeten we doorheen, denk ik. Ondertussen is leed al geschied.
Ik denk dat we dat voor alles kunnen zeggen wat we nog niet begrepen hebben; dat we er doorheen zullen gaan.
Het wordt pas kwalijk (of ziekelijk) wanneer het ondanks dat het begrepen is, toch niet uitgevoerd ofwel mogelijk gemaakt wordt.
Ik ben het minder vanzelfsprekend gaan vinden dat alles uiteindelijk op z’n pootjes terecht zal komen. Er zijn voorwaarden voor leven.
Niets komt zomaar op zijn pootjes terecht. Nu ja, misschien geldt dat voor een kat met negen levens. Ja er zijn zeker voorwaarden en zekere condities vereist om iets te doen welslagen.
Ja. En daar komen we precies uit op het punt van de onbeantwoorde vragen met betrekking tot karma. En dat moet ook zo zijn dat die onbeantwoord zijn, dat vind ik soms ook het paradoxale aan het bespreken van zulke zaken. Of het is meer een grens die ik voel. We kunnen niet alles weten want dan zouden we geen levenslust meer hebben.
Mensen zijn geen engelen. Voor een mens roept een antwoord op een vraag weer een nieuwe vraag op. Daarbij mag hij zich zeker hoeden voor generalisaties en waanwijsheid, die zowel in hemzelf als in een ander kunnen leven. Het thema doet me trouwens denken aan een Goethe citaat, welke Steiner aanhaalde in zijn geschrift De filosofie van de vrijheid en daar vervolgens commentaar op leverde:
Uit: De filosofie van de vrijheid
Hoofdstuk 2: Het existentiële verlangen naar inzicht
‘Er wonen, ach, twee zielen in mijn borst,
de ene wil zich van de andere isoleren;
de ene klampt zich aan de wereld vast
met gretig oog in zinnelijk begeren;
de andere ontrukt zich aan de aardelast
en stijgt tot geesten op in hoger sferen.’
Goethe, Faust 1
Steiner:
” Met deze woorden duidt Goethe ° op een karaktertrek die diep in
de menselijke natuur verankerd ligt. De mens is geen wezen uit
één stuk. Hij verlangt altijd meer dan de wereld hem uit zichzelf
geeft. De natuur heeft ons behoeften gegeven; sommige daarvan
moeten wij door onze eigen activiteit bevredigen. Overvloedig zijn
de gaven die ons zijn toebedeeld, maar nog overvloediger zijn onze
verlangens. Wij lijken tot ontevredenheid geboren. Slechts een bijzonder
geval van deze ontevredenheid is onze drang naar kennis.
We kijken twee keer naar een boom. De ene keer zien we zijn takken
in rust, de andere keer in beweging. We stellen ons met deze
observatie niet tevreden. Waarom doet zich de boom de ene keer in
rust, de andere keer in beweging voor, zo vragen wij ons af. Iedere
blik in de natuur roept tal van vragen in ons op. Ieder verschijnsel
dat zich aan ons voordoet, geeft ons een opgave mee. Iedere belevenis
wordt voor ons tot een raadsel. We zien uit een ei een organisme
komen dat op het moederdier lijkt; wij vragen naar de oorzaak
van deze gelijkenis. We nemen waar dat een levend wezen groeit
en zich tot een bepaalde graad van volmaaktheid ontwikkelt: wij
zoeken naar de factoren die dit mogelijk maken. Nergens zijn wij
tevreden met wat de natuur voor onze zintuigen uitspreidt. Wij
zoeken overal naar wat we de verklaring van de verschijnselen noemen. “
Diep verlangen naar verbinding versus verlangen naar onthechting van de pijn die die verbinding meebrengt.
Het Steiner commentaar in bovenstaande bijdrage is helaas layout-technisch verhaspeld, zie ik nu. Maar de tekstweergave komt wel overeen met zoals het in het geschrift staat.