Als iemand zijn slaap willekeurig zou verlengen, zoals sommige gepensioneerden kunnen doen, dan zouden ze te veel slapen. Dit is geen tegenwerping tegen veel slaap. Juist omdat geestelijk werk veel afbreekt aan de fysieke organisatie, heeft de geestelijke werker veel slaap nodig. Maar te veel slaap geeft te veel nieuwe levenskracht, die dan woekert, zodat de mens barst van levenskracht. Zo’n overwoekerende levenskracht is tegelijk ziekte, het leidt onmiskenbaar tot ziekte.
Bron: Rudolf Steiner – GA 154 – Wie erwirbt man sich Verständnis für die geistige Welt? – Praag, 17 april 1914 (blz. 127)
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
“Maar te veel slaap geeft te veel nieuwe levenskracht, die dan woekert, zodat de mens barst van levenskracht. Zo’n overwoekerende levenskracht is tegelijk ziekte, het leidt onmiskenbaar tot ziekte.”
Legt Steiner dit ook ergens uit? Zijn er mensen die deze ervaring hebben?
Hij heeft het erover dat als het astrale lichaam te weinig of juist teveel fysieke beweging ondergaat het Dom wordt, en de verkeerde (voeding)stoffen naar de verkeerde plek in het lichaam stuurt, wat ziekte kan veroorzaken doordat het juiste evenwicht verstoort wordt.
Het is toch het etherlichaam dat voedingsstoffer door het lichaam stuurt?
Als we slaap vervangen met “onvervulde tijd”.
Dan zien we dat de corona-restricties veel van onze eigen tijdsindeling barricadeert.
Waarmee “vrije tijd” ontstaat. Zeeën van vrije tijd in een beperkte ruimte. Hey! Klinkt als….
Maar zo kun je een chique retraite vergelijken met een gedwongen opname of een gevangenis.
Allemaal verschillende vormen van isolatie.
Zelf onze huizen moeten aan gedwongen isolatie geloven. We hebben niks meer te zeggen.
En van het experimentele vaccin beweren zelfs bepaalde verklaringen dat de ziel ermee opgesloten wordt in het fysieke lichaam.
Het heeft allemaal alles met tijd te maken.
De dood heeft ook alles met tijd te maken.
Nadenken over de dood geeft bewustzijn van het leven.
En bewustzijn is gezondheid. Is keuzes maken vanuit je ik.
Is het opkomen voor autonomie. Want autonomie voert tot gelijkwaardigheid. Tot aanpassing uit liefde en inzicht en geen gedwongen aanpassing.
Ik loop over van teksten.
Ik zal wel weer in stilzwijgen vervallen en op de automatische piloot verder leven.
Terwijl ik door God nog verder in het diepe word gegooid.
En dan krijg ik een vermoeden van wat ik gevoeld moet hebben op de dag dat ik ooit geboren werd. Doodsangsten en overgave aan mijn medemens. Geen afscheid van de hemel, maar juist de ontmoeting ermee.
De ‘waarheid’ is een soort kracht die alles met alles verbindt.
De waarheid is helend.
maar dat wil dus niet zeggen dat de waarheid niet pijnlijk zou kunnen zijn.
Beter worden is ook nog nooit zonder innerlijke activiteit of strijd gelukt.
We moeten ons niet zo laten piepelen door een virusverhaal.