Het is belangrijk dat mensen vandaag de dag, tot een zeker spiritueel leven komen, dat ze in zichzelf de impulsen ontwikkelen tot een vrij, innerlijk spiritueel leven. – En opdat elk mens tot dit spirituele leven kan komen, moet er een tegenbeeld aanwezig zijn: de mogelijkheid om er op een donkere, zwartmagische manier van af te dwalen. Zonder dat gaat het niet. Net zoals je je als mens niet kunt handhaven wanneer je geen vaste grond onder je voeten hebt, kan het volgen van het lichte, spirituele leven niet bestaan zonder de weerstand, die toegelaten moet worden, en die onvermijdelijk is voor de hogere gebieden van het leven.
Bron: Rudolf Steiner – GA 174 – Das Karma der Unwahrhaftigkeit, Zweiter Teil – Dornach, 1 januari 1917 (blz. 17)
Vertaling Ivar Römer
Painting by David Newbatt
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Mooie quote hoor!!
Bij mij resoneert hij zodanig dat ik er, hoe tegenstrijdig ook, zowel innerlijke rust als uiterlijk activisme in voel. Tegelijk.
Bijvoorbeeld deze tijd. Zij vraag uiterlijk activisme, staan voor mijn opvatting etc… Maar…. altijd vanuit de rust van een gezond innerlijk leven, waarin ik, ongeacht mijn opvattingen, steeds VERBIND met ANDEREN.
Zwarte magie gaat over afstand houden, ontkoppelen, niet aanraken, niet respecteren, niet luisteren. Niet liefhebben.
Lees de “Meester van de zwarte Molen (Krabat)” van Otfried Preussler. Lemniscaat: Rotterdam, 1973. ISBN 9060691288
Mooi jeugdboek, mooi verhaal, uitermate geschikt voor volwassenen en deze tijd. Passend bij bovenstaand citaat.
Ja! Een ultiem boek over dit onderwerp!
Precies hetzelfde principe als hoe een mens zijn weerstand eerst up to date brengt en later houdt door griepvirussen door te maken.
Zonder ziekte door te maken zou een mens nooit beter kunnen worden.
Daarom is deze hele plandemie ook een aanval op de natuurlijke afweer van de mens.
Hoe de mens, met behulp van de huidige tegenkrachten, tot een spiritueel ontwaken komt. Innerlijk ontwaakt in een verhoogd bewustzijn. Met dank aan deze tegenkrachten.
Absoluut.
En ik kan haast niet wachten op het moment dat dat bewustzijn zo gegroeid is, dat dit virtuele virus, dat ze pandemie hebben genoemd, geen enkele gastheer of vrouw meer kan vinden en dan eindelijk zelf ten onder zal gaan.
Met je eens. Het drukt elke dag mijn creativiteit omlaag en steeds moet ik weer mijzelf herpakken. Niet omdat ik je steeds bijde hand wil aanvullen, maar wat denk jij, zijn ‘ze’… niet ‘wij’? De hoofdpijn, de paracetamol, zijn fabrikant en de dokter ten spijt, wij staan tegenover de spiegel, in al onze naaktheid:-) Wat vind jij?
Zeker, wat ik zie ben ik zelf, anders zou ik het niet zien. Het wil echter niet zeggen dat ik het er mee eens hoef te zijn. Dat -ik hetzelfde is als -wij en -zij betekent niet dat ik me aan alles hoef te onderwerpen. Ik voel me juist verplicht mijn eigen karakter (vorm) te behouden. Je handen zitten op een andere plaats dan je voeten, en het hoofd zit op een andere plaats dan het hart, toch functioneren ze in één lichaam, echter allemaal op hun eigen plaats. En inderdaad, juist de overheersende tendensen maken me meer bewust van mijn eigenaardigheden en zetten me aan het denken over mijn plek en bedoeling in het geheel dat mensheid heet.
Mooi:-)
en op het moment dat ik me af ga vragen wie ik ben en waarom ik geboren ben, kijk ik ook automatisch zo naar alle anderen en dan komt het het laatste jaar meer en meer op mij over alsof het hele lichaam dat mensheid heet een soort vernieuwing ondergaat. Het is echter zo’n immens gebeuren dat ik steeds meer het idee krijg dat ik in plaats van bestuderen beter kan gaan vertrouwen. En in plaats van bang zijn voor het grote juist moet proberen het kleine lief te hebben. Iets in mij staat op scherp maar een ander deel wil juist loslaten. Net of ik van binnen hergeschikt wordt buiten mijn weten om.
Dan kom ik weer op de ouderwetse griep, hoe je ellendig onder de wol kruipt zonder na te denken over wat je lichaam allemaal precies gaat doen, je geeft eraan toe omdat je weet dat je al vele malen eerder op die manier na een tijdje weer opknapt en er weer fris tegenaan kan gaan.
Wat probeer ik te zeggen.
Ik bespeur ondanks grote bewustwording aan de gebeurtenissen toch iets wat meer op een dodelijke ziekte lijkt dan gewone griep.
Iets wat bewustzijn wil kapen of stelen.
En daar vecht ik tegen, daar word ik wakker van. En dat ‘iets’ voelt voor mij niet als een natuurlijk deel van het geheel. Ik kan er helemaal niets mee. Ik wil mij en anderen er alleen maar tegen beschermen, dat is het gevoel.
Dat gaat je niet lukken Corona is er altijd geweest en zal er ook altijd zijn, je moet het wel zijn goede plaats toewijzen.
Ik bedoel niet het gewone coronavirus dat er al decennialang is. Ik bedoel het virtuele virus dat via de media in de hoofden en daarmee lichamen van de mensen is gekropen.
wellicht leuk om op youtube de fragmenten van Helma Broekman (lichtkind bewustwordingscentrum) eens te bekijken. Een integer persoon. soms zijn de beelden die zij schetst zeer concreet. Dat laat ik liever los en haal er de intentie uit. Maar het fragment: ‘Angst voor vaccinatie en de gevaccineerden’ vind ik in dit verband zeer toepasselijk.
Magnifique. Bedankt voor je tip, heel fijn