Het Nieuwe Testament is als een uitgebreid document voor de mensheid aanwezig; maar de hele ontwikkeling van de aarde die nog moet komen, zal nodig zijn om dit Nieuwe Testament volledig te begrijpen. In de toekomst zal men veel leren over de buitenwereld, men zal ook veel leren over de geestelijke wereld, en alles zal kunnen bijdragen, als men het in het juiste licht ziet, aan het begrijpen van het Nieuwe Testament
Het begrip komt geleidelijk; het Nieuwe Testament is in een eenvoudige vorm geschreven, zodat het kan worden opgenomen en later meer en meer kan worden begrepen. Want het is niet zonder betekenis als we onszelf doordringen met de waarheid die in het Nieuwe Testament ligt, ook al begrijpen we deze waarheid nog niet in zijn diepste innerlijk. Later wordt de waarheid kenniskracht, maar daarvóór is ze echter al levenskracht, doordat ze wordt opgenomen in, zou men kunnen zeggen, een min of meer kinderlijke vorm.
Bron: Rudolf Steiner – GA 155 – Christus und die menschliche Seele – Norrköping, 16 juli 1914 (blz. 195)
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Ik ben geneigd deze 2 laatste citaten te associëren met de actualiteit waar meer beeldend ingestelde complotdenkers tegenover meer abstract denkende technocraten komen te staan; een kwestie van nog gevoel in je donder hebben en daardoor nog dichter bij het leven/meer levenskracht bezittend of je abstract opstellend en daarbij menend reeds 1 algemeen geldende waarheid in pacht te hebben? Dan zou het ook een kwestie zijn van balans in je ziel (gevormd met behulp van 3 volwaardiger ziele-functies) waarover we als mens kunnen beschikken om richting universele waarheid te komen. Steiner heeft het in deze citaten niet over de avontuurlijke weg om die functies ook werkelijk volwaardig te krijgen.
Ik begrijp het niet helemaal. Wat zijn die drie ziele-functies?
Gewaarwordingsziel
Gemoeds of Verstandsziel
Bewustzijnsziel
Voelen, denken en willen?
Of ga hier mee aan de gang.
https://steinervertalingen.nl/fondsoverzicht/metamorfosen-van-de-ziel/
Haha zoals je schrijft ga hier mee aan de gang. Ik kan het niet uitleggen maar ik vind dat zo niet spiritueel om dat zo tegen een onbekende te zeggen zoiets.
Ik vind de manier waarop iemand een gesprek voert zo veelzeggender en leerzamer dan het onderwerp waar sprekers zich aan ophangen vaak.
Eerst krijg ik van jouw een bericht dat je mijn reactie Leuk vind, en nou dit er achteraan. Hoe zit het nou Stroes? Moet ik nu hier volgens jouw protocollen, normen, en waarden hier gaan reageren?
Jij stelt een vraag, en naar aanleiding daarvan geef ik je een tip die daarna ook nog eens ondersteunt wordt door twee anderen.
Jouw vraag moet ook nog op jouw specifieke manier beantwoord worden? Over egoïsme gesproken… Blijkbaar had je een verwachting van te voren bij het antwoord, ik weet het niet, maar wat ik wel weet, is dat als je niet van te voren een verwachting opbouwt over een situatie die gaat komen, je ook niet teleurgesteld kunt worden, als die situatie heel anders verloopt.
Ik vind je reactie dan ook ronduit ondankbaar en ze komt ook heel eenzijdig over. Het argument van onbekend zijn, pas je dat argument ook op jezelf toe? of geldt het alleen voor de ander die hier reageert?
Ik las net dit Steiner citaat
‘Iets vervelend vinden, betekent slechts het punt nog niet gevonden hebben van waaruit het interessant is.’
Ik dacht: dat zal het zijn.
Mooi.
Misschien moet je dat dan eens op je zelf gaan toepassen.
Dat zei ik daarmee al.
Metamorfosen van de ziel is een geweldig boek. Jaren geleden hebben we dit bij AViN Rotterdam nauwkeurig bestudeerd. Voor mij persoonlijk was het al langer een belangrijk handboek.
Ja, vind ik ook.