We kunnen zeggen: de eigenlijke drager van het menselijke oordeelsvermogen, wat in de mens de kracht in zich heeft een oordeel te vellen, wordt basaal gesproken pas met de geslachtsrijpheid geboren en bereidt zich daar langzaam op voor vanaf het 12e jaar.
Wanneer je dit weet en naar waarde weet te schatten, ben je je ook bewust, welke verantwoording je op je neemt, wanneer je een mens te vroeg zelfstandig laat oordelen. In dit opzicht heersen er, vooral tegenwoordig, de meest funeste vooroordelen: men zou het liefst de mens zo vroeg mogelijk willen laten wennen aan zelfstandig oordelen.
We hebben gezegd: we moeten ons zo op de mens richten tot aan zijn puberteit dat hij de invloed van de autoriteit ondergaat, dat hij iets accepteert, omdat de vanzelfsprekend naast hem werkende autoriteit dat nu eenmaal verlangt, wil hebben. Wanneer wij het kind vertrouwd maken met op een juiste wijze t.o.v. ons als leraar, als opvoeder te staan en de waarheid te accepteren omdat wij die als autoriteit vertegenwoordigen, juist dan bereiden wij het kind op de juiste manier voor, later in het leven een vrij, een zelfstandig oordeel te kunnen hebben.
Bron: Rudolf Steiner – GA 301 – Die Erneuerung der pädagogisch -didaktischen Kunst durch Geisteswissenschaft – Bazel, 6 mei 1920 (bladzijde 169)
Vertaling: Pieter Witvliet. Voor zijn vertaling van de gehele voordracht zie: VRIJESCHOOL – PEDAGOGISCH-DIDACTISCHE ACHTERGRONDEN
Eerder geplaatst op 14 juli 2017 (9 reacties)
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Dan is het prettig goede voorbeelden te hebben van de opvoeder. Als kind wist ik feilloos wat voor een vlees ik in de kuip had en eerbiedigheid was er voor sommigen. Een oordeel was er toen nog niet maar een onuitgesproken aanvoelen.
Ik heb hier een stukje tekst gekopieerd van de site van de Rijksoverheid:
[ Heb je de leeftijd van 12 tot en met 17 jaar? Dan kun je je laten vaccineren tegen het coronavirus. Als je dat wilt. Je kunt nu een prikafspraak maken, als je dit nog niet hebt gedaan. Als je 11 jaar bent, kun je een prik halen vanaf je 12e verjaardag. Neem je een prik? Dan is de kans kleiner dat je ziek wordt. Ook maakt vaccinatie de kans dat je het coronavirus overdraagt kleiner. ]
Wat zou Steiner in de context van deze voordracht over het oordeelsvermogen hiervan vinden vraag ik me af.
Steiner zou vermoedelijk vinden dat dit oordeel veel te eenzijdig is. Want er worden wel de mogelijk voordelen van vaccinatie genoemd, maar de mogelijke nadelen worden doodgezwegen.
Vindt ik ook en er zijn geen bewijzen van wat er staat , zoals blijkt de gevaccineerden besmetten evenzeer als ongevaccineerden ….en gevaccineerden worden ook ziek …
En hoe zou hij opvoeders adviseren om te gaan met dit niet op één lijn zitten met heersende autoriteiten, zonder de ontwikkeling van hun prepuber te schaden.
Ja, dit is iets wat ik me al vaak heb afgevraagd. Want als een kind aan de hand van de autoriteit van de opvoeders moet leren om later een goed oordeelsvermogen te ontwikkelen, hoe staat het dan met opvoeders die zelf een slecht oordeelsvermogen hebben?
Ik denk dat Steiner een ouder/pedagoog zou adviseren om samen met die opgroeiende volwassene eens goed naar die tekst te gaan kijken waarbij je een begeleidende houding aanneemt.
Dus vragen stellen: Wat staat daar nou precies, hoeveel inhoud heeft die tekst en dan het antwoord afwachten. En aan de hand van het verkregen antwoord een vervolgvraag stellen. En zo verder…
Dan moet die jongvolwassene dat wel WILLEN….
Deze vragen raken vele vlakken.
Maar het eerste wat me te binnen schiet is zijn uitspraak in de trant van: ‘laat je kind met rust en voed eerst jezelf op.’
Ja die. Zie nu dat ging over vooral de eerste zeven jaar.
Het citaat van vandaag gaat over de tweede en derde fase en ik had vooral de vraag over wat doe je als opvoeder wanneer je zelf niet meer achter de heersende autoriteiten uit de omgeving kunt staan.
Bij een onenigheid met een leerkracht kan je dit vaak nog oplossen maar wat doe je als er overmacht is.
Welke houding pakt het beste uit mbt je prepuber die eigenlijk eensgezindheid nodig heeft van de algemeen heersende autoriteiten.
*prepuber/puber/jongvolwassene
Ja, het is moeilijk. Uiteindelijk houdt iedere ouder of opvoeder een kind voor wat volgens de opvoeder het juiste is. Misschien is het beste nog om een kind te leren niet te snel te oordelen en dingen van meer dan 1 kant te bekijken.
Ja, een waar woord. Die is van Krishnamurti.