Dat is juist bij de goede medicijnen zo belangrijk, dat de arts niet alleen weet: voor deze ziekte gebruik ik dit of dat, maar dat hij weet wat hij aan de individuele patiënt vragen moet. Dat is de grootste medische kunst, dat als een ziekte zich voordoet, men aan de patiënt de juiste vragen stelt, dat men hem tot op zekere hoogte kent. Dat is van zeer groot belang.
Het is bijvoorbeeld merkwaardig dat men artsen treft die over een patiënt spreken en als men ze vraagt: Hoe oud is hij? – dat hebben ze hem helemaal niet gevraagd! Maar dat is immers zo belangrijk, dat men een vijftigjarige heel anders, wanneer ook met dezelfde middelen, moet behandelen dan een veertigjarige. Men moet dan niet alleen maar zo schematisch zijn dat men zegt: voor die en die ziekte is dat en dat middel goed. Het is een heel groot verschil of u iemand, die voortdurend met diarree rondloopt, met een middel wilt helpen, of dat u iemand wilt helpen, die voortdurend met verstopping rondloopt.
Bron: Rudolf Steiner – GA 348 – Über Gesundheit und Krankheit – Dornach, 27 december 1922 (bladzijde 169-170)
Eerder geplaatst op 4 mei 2019 (9 reacties)
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Ik heb een zeer goede homeopaat . Deze is echt fantastisch en ben door haar vele malen beter geholpen dan na pogingen antroposofisch arts. Zijn vragen waren summier en zijn oplossing eenmalig van toepassing. De homeopaat zocht net zo lang tot het middel aansloeg. Dus inderdaad, men moet individueel, de mens goed waarnemen en dat valt en staat of men een goede behandeling toepast.
Ik heb de indruk dat huisartsen en specialisten het over het algemeen te druk hebben en weinig tijd. Ik heb het meegemaakt dat een uroloog mij twee keer een verschillend medicijn heeft voorgeschreven. Hij heeft nog nooit gevraagd of ik de medicijnen nog gebruikte en hoe ze bevielen. Pas toen ik zelf zei dat ik ermee gestopt ben, nam hij het voor kennisgeving aan en ging er helemaal niet op in.
Dat is erg, het vertrouwen is dan toch verdwenen.