Het komt erop aan dat mensen die veel doen, iets doen wat werkelijk nodig is voor het leven, iets doen wat steekhoudend en vruchtbaar in het leven is (Duits: sich rationell, fruchtbar in das Leben hineinstellt. […]
Het gaat er niet om dat men zo veel mogelijk mensen zich met iets laat bezighouden, zodat ze kunnen leven, maar het gaat erom dat in de zin van een werkelijk sociaal leven activiteiten worden verricht die tot een welvarende ontplooiing van dit leven, deze sociale levenskringloop, nodig zijn. […]
Kijk bijvoorbeeld eens hoe veel boeken vandaag de dag gedrukt worden, waarvan nog geen 50 exemplaren verkocht worden. Nu, neem zo’n boek – hoeveel mensen zijn daar mee bezig tot het klaar is! Die hebben hun levensonderhoud, maar doen geheel onnodig werk. Als ze iets anders deden, zou het verstandiger zijn en zouden daardoor talloze andere mensen wat dit betreft ontlast worden. Zo werken echter talloze typografen, talloze boekbinders, ze maken stapels boeken – meestal zijn het lyrische gedichten, maar er komen ook andere dingen in aanmerking -, stapels boeken worden gefabriceerd; bijna alles moet weer vernietigd worden. Maar zulke onnodige dingen zijn er veel in het hedendaagse leven; ontelbaar veel zaken zijn absoluut onnodig.
Bron: Rudolf Steiner – GA 337b – Soziale Ideen/Soziale Wirklichkeit/Soziale Praxis – Dornach, 30 augustus 1920 (bladzijde 99-100)
Eerder geplaatst op 25 juli 2017 (6 reacties)
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Bijzonder steinercitaat. Ik maak dankbaar gebruik van mooie en goede e-boeken op mijn e-reader.
Een zeer rekbaar citaat als je het vandaag de dag gaat interpreteren .
Dat laatste kun je wel stellen denk ik.
Ik werk in een boekhandeltje en verkoop daar tweedehandsboeken. Waaronder ook Steiner. Steiner verkopen vind ik een nuttige aangelegenheid. Zo zijn er nog wel wat meer boeken waarvan ik denk dat als ze gelezen worden de lezer kunnen inspireren…
Typografie verkopen we ook, daar heb ik zelf ook mijn vraagtekens bij en er is ook maar heel weinig vraag naar, dus dat zou wel eens kunnen overeenkomen met bovenstaande citaat…
Maar ik ben wel blij dat al die stenograven en aanverwante 100 jaar geleden hun stinkende best hebben gedaan om te notuleren bij Steiner’s voordrachten waar ik nu in boekvorm kennis over kan nemen.. 😇
Tenslotte komen de citaten hier, ook uit een boek…. Misschien had Steiner z’n dag niet helemaal toen hij dit zei. Of misschien bedoelde hij een specifieke categorie boeken.. Op de Bouquet reeks zit ik zelf ook niet te wachten..
Die Bouquet reeks kan dan het stempel dragen van nutteloosheid voor jou en voor mij , toch worden ze veel gelezen en zijn ze niet nutteloos dacht ik zo.
Als dat je maatstaaf is om er zo naar te kijken heb je helemaal gelijk. Maar of daarmee een ontwikkeling wordt aangezet bij de lezer vraag ik me af.
Het Parcival epos wordt maar door heel weinigen gelezen, maar dat geeft wel iets om over na te denken. John haalde dat ook nog pas aan..
Tsja nog een gedachte dan maar.
Over het lezen
De beelden moet ik zelf opwekken en dat lijkt me een groooot voordeel in vergelijking met het kijken naar films .
Dat geldt in het bijzonder voor antroposofische literatuur, Jen. Zintuigvrij denken.
En ja, epossen (epen) als Parsifal laten genoeg aan de verbeelding over. Zo zijn er nog vele andere schone en diepzinnige literaire werken. Met schoonheid, waarheid en goedheid kan in de beste zin van het woord worden geromantiseerd en geïdealiseerd, want die dragen kiemen, wortelen en bloesem in een realiteit.
Al het lezen kan beginnen met iets zeer eenvoudigst en kan daarna zich verder ontwikkelen tot iets meer dan dat. Zo ook met kijken naar tv of ander soort van vermaak het zijn trappen naar bewustzijn. In die zin heeft niets een waardeoordeel.
Ik had de Bouquetreeks niet nodig om op mijn 12e Tolkien te gaan lezen…., en ja; ik ben me ervan bewust dat het wat aanmatigend en arrogant kan overkomen, wat ik nu schrijf.
Wat ik nodig had als kleine jongen was voorgelezen te worden, via Ot en Sien te leren lezen en schrijven en een leraar in de 5e klas van de lagere school die op vrijdagmiddag een uur voorlas, uit de Hobbit. Daar leerde ik onderscheid maken tussen boeken en boeken. Dat ging zover dat ik wetenschappelijke seminars bijwoonde waarin werd uitgelegd waarom De Ban zo goed is, en als maatstaaf wordt genomen om te beoordelen of andere Fantasy ook door de beugel kan zoals de kronieken van Thomas Convenant van Donaldson Stephan wat je veel zoeken gaat kosten om aan een fatsoenlijk exemplaar te komen.
Dat onderscheid kunnen maken, maakte ook dat ik in de 13e klas als blaag, zei tegen mijn lerares Nederlands, toen ik mijn mondeling deed dat Couperus in mijn belevenis niet onder de literatuur viel. Toen ik dat als 18 jarige dat ook nog eens in mijn eigen ogen aardig kon onderbouwen, zei ze dat Couperus wel degelijk tot de literatuur behoort en dat ik eerst nog maar eens wat meer van hem moest gaan lezen dan alleen maar Eline Vere. Maar ik kreeg wel een ruime voldoende vanwege een zelfstandige mening erop na kunnen houden…. Dat die mening bijgesteld moest worden behoeft verder geen betoog…
Het innerlijk in beweging komen (een eigen beeld vormen over wat je net gelezen hebt) waar JenDieng terecht op wijst, is totaal iets anders dan passief naar een film zitten te kijken.
Misschien ben je ff kwijt wat Steiner zegt over de film..
Ahriman wil dat je stilstaat: dat je geen (eigen) activiteit onderneemt. Stilstaan in de lift, stilstaan op de roltrap enz…,
Zo zie je maar weer hoezeer interesses kunnen verschillen. Ik had van verscheidene personen gehoord dat In de ban van de ring van Tolkien zo geweldig was. Ik heb toen die boeken gekocht, maar ik kon er niet doorheen komen. Ik heb dat ook met sprookjes en ook b ijv. de Faust van Goethe.
Van Louis Couperus ben ik echter een groot liefhebber.
@Haike 💯❤🤗
Couperus vond ik ook in het verleden heel fijn om te lezen Ridzerd. Toen ik het laatst weer eens open sloeg, was het niet meer voor mij dan nostalgie. Ook Frederik van Eden hoorde op mijn leeslijst thuis. Daarna las ik, en nog steeds, de Russische schrijvers.
Russische schrijvers als Dostojevsky, Toergenjev, Tolstoi las ik ook wel graag. Tegenwoordig lees ik nauwelijks nog literatuur. Ik heb er niet veel zin meer in.
In mijn bovenstaande reactie druk ik me een beetje krom uit. Wat ik eigenlijk zeggen wil is dat cultiveren van de menselijke fantasie heel belangrijk is. Van de Russische schrijvers sprak Maxim Gorki me vooral aan. Goethes Faust is heel menselijk. Een weldaad om te lezen vind ik. Het fantasy genre heeft een hoge vlucht genomen. Veel mensen werden en worden gegrepen door Tolkiens In de ban van der ring en De Hobbit en dat kan ik zeker begrijpen. Twee jaar geleden vroeg ik me af wat onder andere schrijvers als John Ronald Reuel Tolkien (1892-1973) inspireert: Realy Only Fantasy? (LinkedIn, 21 juni 2019).
En de Engelse schrijver George Orwel (Eric Blair) spreekt me sterk aan. Zijn realisme is evengoed een verademing.