Probeer u nog eens te herinneren wat ik al vaker gezegd heb in verband met het ‘vrouwelijke’ en ‘mannelijke’, nl. dat het vrouwelijke element in zekere zin – niet als individu, als vrouw als zodanig, maar als het ‘vrouwelijke’ – niet geheel op het fysieke plan is neergedaald, terwijl de man – alweer niet het individu, niet de man als persoon, maar het ‘mannelijke’ – te ver is doorgeschoten, zodat in werkelijkheid de waarheid, het werkelijke menszijn ligt tussen man en vrouw. Daarom wisselt in de aparte incarnaties de mens als zodanig van geslacht.
Het is nu eenmaal zo, dat de vrouw als vrouw door de andere bouw van de hersenen, door de andere manier, waarop ze de hersenen gebruiken kan, de spirituele gedachten makkelijker kan opnemen. de man daarentegen is er veel meer op aangelegd – juist door zijn uiterlijke lichamelijkheid – zich meer in zijn gedachten met het materialisme bezig te houden,omdat zijn hersenen wat stugger zijn, om het zo eens wat grof uit te drukken. De vrouwelijke hersenen zijn weker, niet zo eigenzinnig, niet zo in zichzelf verhard- daarmee is dus niets over de persoonlijkheid als zodanig gezegd.
Dit hoeft niemand zich ten goede of ten kwade aan te rekenen, want op menig vrouwenlichaam zit een behoorlijk eigenzinnig hoofd, om van het tegendeel maar niet te spreken. Maar in het algemeen is het zo, dat de vrouwelijke hersenen gemakkelijker bruikbaar zijn als het erom gaat, iets bijzonders te begrijpen, als de goede wil tenminste aanwezig is. Daarom laat de schrijver van het Evangelie ook als eersten vrouwen optreden, als het Mysterie van Golgotha zich voltrokken heeft.
Bron: Rudolf Steiner – GA 139 – DAS MARKUS-EVANGELIUM – Bazel, 24 September 1912 (bladzijde 197-198)
Nederlandse vertaling door A. Goedheer-de Keizer uit Rudolf Steiner – Het Markus-Evangelie (bladzijde 212-213)
Leuk die kaft van deze oude uitgave met een door Steiner ontworpen planeetzegel, de zon gerelateerd aan het Marcus-Evangelie, van uitgeverij Vrij Geestesleven. Als twenner las ik dat groenkleurige kwartet met zeer veel belangstelling. Later volgde een uitgave van dat viertal – Steiners behandeling van de vier evangeliën – verzorgt door Stichting Rudolf Steiner Vertalingen.
Verzorgd met een -d natuurlijk. Hier die latere uitgave: Het evangelie naar Marcus.
John, ja ik heb die oude vertaling nog die op het plaatje staat. Opvallend is dat men hier Markus met een k schrijft en in de nieuwe vertaling met een c.
Heb zowel de oude als de nieuwe vertaling. Ja opvallend die -c en -k. Weet je misschien nog dat het in Nederland even in zwang was om de evangeliën aan te duiden met: Het evangelie van Luuk, van Johan, van Mark en van…, welke afkorting gebruikte ze ook alweer voor Mattheüs? Bedoeling: Nieuwe Testament dichter bij de mensen brengen. Volkomen gekunsteld natuurlijk en het sloeg de plank dan ook finaal mis. In het Nederlands kom je veel de -c tegen (invloed van de Franse taal), in het Duits veel meer dan in het Nederlands de -k.
Voorbeeld:
❶
Nederlands:
productie (vroeger in het Nederlands een tijdlang geschreven als produktie)
→ meervoudsvorm: produceren (…en niet produkteren)
❷
Duits:
Produktion
→ meervoudsvorm: produzieren
En tegenwoordig heb je ook nog het evangelie van Mark Rutte. Nee hoor, grapje.
Weet het geloof ik weer: van Mattheüs werd Matthijs gemaakt, dacht ik.
Er is ook een nieuwere uitgave met een aquarel van Steiner op de kaft. Daar staat het op pagina 208 -209.
Ja inderdaad Boudy, een mooie uitgave.
Als taal virtuoos en zeker als uitgever zou je toch moeten weten dat boeken geen kaft maar een omslag, eventueel met stofomslag, of een Band hebben.
Kaften is iets wat je deed op de middelbare school om de omslag van je boek te beschermen.
In de wereld van de boeken is het not done om het over de kaft van een boek te hebben ook al is het maar in een paperback…
Ik trek me niet veel van conventies aan.
Kaft (Dikke van Dale)
kaft (geen afbreking)
Zelfstandig naamwoord ● het & de (meervoudsvorm mannelijk/vrouwelijk) kaften
❶
omslag (ook wel kartonnen band) van een boek of een schrijfboek
● uitdrukking: van kaft tot kaft kennen (grondig)
❷
los omgevouwen schutsel voor een boek of schrift
~ spaarsel, jacket
Verder valt te onderscheiden:
● naast kaft als zelfstandig naamwoord; meervoud kaften
● kaften als werkwoord
Je trekt je niks aan van conventies. Dan gaat het leven er tamelijk ingewikkeld er uit zien denk ik, maar ieder het zijne. Maar vervolgens sleep je wel de Dikke van Dale erbij?? Dus als het daar gedrukt staat dan klopt het?
Van Dale haal ik volledigheidshalve aan. En wat conventies aangaat, zie daarover bijvoorbeeld ook uitweidingen van Rudolf Steiner; de trits: conventies, frasen en routines. Onder andere behandeld in de voordrachtenreeks Antroposofie voor jonge mensen (GA 217).
Nou,.. als je het over een boekomslag hebt, ben je volledigheidshalve goed bezig…
Slaap lekker! 😴
Jij welterusten gewenst. Ik ben nu op mijn werk. Draai een nachtdienst.
Hier een GoogleBook inkijk exemplaar van het genoemde boek:
Antroposofie voor jonge mensen – Google Books
Waar twee vechten om een gekafte omslag loopt de derde met het boekje heene
*Grijns…* 😄🙃
Ik werk nu bijna tien jaar in de wereld van de boeken, tussen de boeken, onder de boeken, boven de boeken, soms in mijnwerkers pak met pikhouweel, veiligheidshelm op met lamp, en als ik het dan ga hebben over een kaft laten ze rustig de heleboel boven me instorten, of ze lachen me vierkant uit….
In de wereld van de muziek heb je de zogenaamde Jazzpolitie, als er dan een muzikant een verkeerde noot aansloeg, dan ging dat zo: En nou opletten anders stuur ik de Jazzpolitie op je af. Een politie die weliswaar helemaal niet bestond, maar iedereen was dan wel weer bij de les, euhhh muziek. Er is zelfs een Nederlands bandje die die naam gebruikt heeft.
Zoiets heb je dus ook in de wereld van de boeken….
Meer dan dertig jaar oud maar nog steeds leuk….
Vertaling van Rudy Hansen en Arie Boogert.
🏁🤩📒🗞📚📚📚🤩