Vandaag de dag behandelt men ketters niet meer zoals vroeger. Men brengt ze niet meer op de brandstapel, maar men beschouwt ze als dwazen en dromers, die vanuit willekeurige fantasie spreken. Men maakt ze belachelijk en men gaat zitten op de hoge stoel van de wetenschap en zegt dat het niet met echte wetenschap verenigbaar is, niet wetend dat het de ware, echte wetenschap is, die voor deze waarheden vereist zijn.
We zouden honderden en honderden van dergelijke waarheden kunnen aanvoeren, die ons laten zien, hoe geesteswetenschap het leven belichten kan, doordat ze aantoont dat een onsterfelijke wezenskern in de mens woont, die door de dood de geestelijke wereld binnentrekt, en als hij zijn bestemming daar vervuld heeft, weer terugkeert in het fysiek-zintuiglijk bestaan om nieuwe ervaringen te verzamelen, die hij dan weer door de dood omhoogdraagt in geestelijke werelden.
We zullen zien dat de banden die gevormd zijn van mens tot mens, van ziel tot ziel op alle gebieden van het leven, die eigenschappen (Duits: Züge) van het hart, die van ziel naar ziel gaan, die anders niet te verklaren zijn, verklaard kunnen worden doordat ze aangeknoopt zijn in vroegere levenssituaties. En dat wat we nu aanknopen aan innerlijke geestelijke banden, niet ophoudt als de dood intreedt, maar dat wat als levensbanden van ziel tot ziel gaat, onsterfelijk is als de menselijke ziel zelf, hoe dat voortleeft in de geestelijke wereld en weer leven zal in andere toekomstige omstandigheden op aarde en nieuwe incarnaties. En het is slechts een kwestie van de ontwikkeling dat de mensen ook herinneringen zullen hebben aan hun vroegere belevenissen op aarde, aan wat ze in hun geest en ziel doorgemaakt hebben in vroegere aardelevens en bestaansomstandigheden.
Bron: Rudolf Steiner – GA 272 – Faust, der strebende Mensch – Straatsburg, 2 januari 1910 (bladzijde 19-20)
Eerder geplaatst op 2 februari 2017
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Sterk steinercitaat. Prachtig zoals Steiner aanknoopte bij het Faust epos.