Ita Wegman herinnerde zich:
Hij ging heen alsof het vanzelfsprekend was. Er was geen strijd, geen poging om langer op aarde te blijven. Hij staarde een poosje kalm in de ruimte voor hem, zei een paar lieve woorden tegen me, sloot bewust zijn ogen en vouwde zijn handen. (Nachrichtenblatt, 1925)
Ita Wegman (22 februari 1876 – 4 maart 1943)
Guenther Wachsmuth herinnerde zich:
De laatste momenten van Rudolf Steiner’s leven op aarde waren vrij van enige strijd met zijn lichaam, vrij van alle onzekerheid die vaak met de dood gepaard gaat; zijn gezicht sprak van rust, genade, innerlijke zekerheid en spirituele visie. Hij vouwde zijn handen op zijn borst, zijn ogen lichtend en sterk, staarden in die wereld waarmee hij zich verenigde. Toen zijn laatste ademtocht kwam, sloot hij zijn ogen.
Guenther Wachsmuth (4 oktober 1893 – 2 maart 1963)
From: Rudolf Steiner – A biography by Christoph Lindenberg – page 759
P.S. Deze tekst is door mij uit het Engels vertaald. De Duitse tekst heb ik niet.
Nog een mooi bijzonder aanvullend stukje van Friedrich Rittelmeyer uit “Mijn ontmoetingen met Rudolf Steiner”… Toen ik op verzoek van mevrouw Marie Steiner in het plechtig ingerichte auditorium waarin Steiner zijn meeste voordrachten had gehouden, de begrafenis leidde naar het ritueel van de Christengemeenschap, viel een druppel van het gesprenkelde water op het midden van zijn voorhoofd en lichtte daar gedurende de hele plechtigheid als een stralende diamant op. Het licht van de vele kaarsen spiegelde zich in deze stralende diamant – zoals de onthullingen van het licht van hogere werelden in deze geest hadden gespiegeld. Met de edelsteen die zijn voorhoofd sierde, verzonk het lichaam in de kist. Het was voor mij alsof hogere geesten in een aards beeld ons wezen op wat wij hadden meegemaakt.
Toen de plechtigheid geëindigd was, stond een indruk onuitwisbaar in mijn ziel gegrift: “dit werk is nu volbracht. Als een grote vraag aan de mensheid staat het daar. Indien allen die bij hem horen al hun kracht eensgezind ervoor inzetten, zal het doordringen”.
En… we gaan ervoor!
Ik zie met verwondering hoe in de strijd van goed en kwaad die nu in realiteit over ons is gekomen, de bijzondere Lichtwereld zichtbaar open is gegaan en mensen wereldwijd verbindt bewust of onbewust van alles wat er gaande is vanuit de geestelijke wereld die in en om ons heen is.
Ik had eerst best veel tijd nodig om mijn onmacht in mijn opstandigheid de baas te worden, maar verrassend komen nu toch woorden naar mensen die ik dagelijks tegenkom en zonder al teveel bijwerkingen en zonder zomaar uit te wijden over het hele grote verhaal van de oude en de nieuwe wijsheid.
In liefde en vrijheid voor ons allemaal met de goddelijke knipoog die ons lachend aankijkt
Dank voor deze mooie aanvulling.
vrij van alle onzekerheid die vaak met de dood gepaard gaat….
Dat herken ik sterk, toen ik zelf ff op en neer ging. Toen mijn moeder eind Augustus dit jaar, definitief naar huis ging, sprak ze dat ook uit: Ik voel me onzeker.
Maar ik vraag me nog steeds af waar je dan onzeker over moet zijn.. En als Steiner dat blijkbaar niet zo heeft ervaren neem ik aan dat hij exact wist wat er komen zou…
Anton
ik denk dat dat inderdaad zo is.Steiner was een diep ingewijde geest die “de weg kende”.
naar de geestelijke wereld, hij was ook tijdens zijn leven op aarde ”meer in de geestelijke
wereld” dan op aarde.Dat was ook een van de redenen dat Steiner natuurwetenschappen is
gaan studeren, als oefeningsweg zich dieper met de aarde te verbinden.
Om zijn zware taak te voltooien: de geesteswetenschap -de antroposophy- voor de mensheid
op aarde te brengen.(in hoeverre dit in zijn totaliteit is voltooid blijft nog een vraag.
Anton van Rooijen
ANTON 2
In mij bovenstaane reactie ontbreekt de slotregel:
“Het meer thuis zijn in de geestelijke wereld dan op aarde,is m.i. de reden dat Steiner
zo waardig en harmonisch door de poort van dood is gegaan”
Haike en Anton, voor een ingewijde als Steiner is het overlijden inderdaad heel anders dan voor een niet-ingewijde. Hij zegt hier zelf de opmerkelijke woorden over: ‘Voor een ingewijde wordt er voor hemzelf na de dood niets van belang gewijzigd.’ Waar dit staat, daar heb ik lang naar moeten zoeken om het terug te vinden. Ik zal het citaat meer uitgebreid plaatsen op 15 november.
OK. Dank je wel Ridzerd.
Ga er naar uitkijken.
Beste Ridzerd, Benoemd Steiner dat hij ‘meer in de geestelijke wereld leeft dan in het aardse?’, Mij staan vooral zijn waarschuwingen voor de geest om het aardse niet te verloochenen. Niet als leerling, niet als ingewijde. Onder andere in ‘Hoe verkrijgt men bewustzijn op hogere gebieden’ staat duidelijk dat uitstapjes in hogere gebieden enorm veel energie vergen. Dat hij meesterschap heeft verworven en onafhankelijk van de gebeurtenissen in zijn omgeving kan handelen en schouwen sturen staat natuurlijk buiten kijf.
Walter
Walter, nee Steiner noemt het niet zo dat hij meer in de geestelijke wereld leeft dan in de aardse wereld. Als je het mij vraagt was hij in staat in beide werelden even sterk te staan. Wat je er verder over schrijft, is volkomen juist.