Als een mens lijdt, hoort men vaak zeggen: ‘Hij verdient zijn lijden, hij moet zijn karma dragen; als ik hem help, dan grijp ik in zijn karma in.’ – Dat is een dwaasheid. Zijn armoede, zijn ellende is veroorzaakt door zijn vorige leven, maar als ik hem help, zal mijn hulp een nieuwe post in zijn leven invoeren. Ik breng hem daardoor vooruit. Het is immers ook dwaas, als men een koopman met 1000 of 10.000 Mark van de ondergang zou kunnen redden, om te zeggen: ‘Nee, dan zou je balans veranderd worden.’ – Juist dat zou ons moeten aanzetten om de mensen te helpen. Ik help hem, omdat ik weet dat in de karmische samenhangen niets zonder uitwerking is. Dat zou voor ons een aansporing moeten zijn tot daadwerkelijke actie.
Bron: Rudolf Steiner – GA 99 – Die Theosophie des Rosenkreuzers – Die Technik des Karma – München, 31 mei 1907 (bladzijde 78-79)
Eerder geplaatst op 3 januari 2017
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Maar ik heb wel begrepen dat als je een ander ongevraagd helpt je, zijn of haar karma op je eigen bordje krijgt. En dat die vraag om hulp van de ander aan jou, ook het enige is wat je daarvan ontslaat.
Dit heb ik niet eerder gelezen, Haike, of ik moet het zijn vergeten. Natuurlijk, als men iemand ergens mee helpt en die persoon heeft dat liever niet, dan doe je het ook niet, dat spreekt vanzelf. Maar in de meeste gevallen wordt hulp wel op prijs gesteld, ook als er niet om gevraagd is. Het kan ook voorkomen dat iemand niet eens in staat is om hulp te vragen, maar men toch ongevraagd gaat helpen, bijv. als iemand zwaar gewond op straat ligt.
Ja je laat niemand na een aanrijding op de straat liggen, dat is natuurlijk zo, dan ga je EHBO verlenen. Laten we daar geen misverstand over krijgen / hebben. Hoewel er mensen zijn die een niet reanimeer penning om hebben, die willen dat niet.
Maar ik weet vanuit de korte tijd dat ik een praktijk heb gehad, dat als een ander een afspraak maakte voor een client, er helemaal niks van terecht kwam. De motivatie was dan maar zo zo, zeg maar. Vaak kwam het er op neer dat degene die de afspraak gemaakt had zo hard had gepusht dat daar maar aan werd toegegeven.
En Hipocrates zei al: Niet alleen de Arts moet aan de bak, de patiënt zelf moet ook actief en zijn of haar (ziekte) proces gaan staan anders gaat er niks gebeuren.
En ja zoals zo vaak met mij ga ik niet terug vinden waar ik gelezen heb, over het overnemen van dat karma. Maar ik weet voor 95% zeker dat als je ongevraagd aan de slag gaat dat karmische gevolgen heeft, door de hulp die je biedt kan je de ander ook iets ontnemen wat hij wel probeerde mee / door te maken.
Ongevraagd hulpverlenen werkt denk ik eerder als gif voor de ziel voor diegene, dan dat het helend werkt.
Haike, het helpen van iemand grijpt wel in in het karma, maar dit mag geen reden zijn om dan maar niet te helpen. Daar gaat in feite dit hele citaat van Steiner over.
Maar dat schrijf ik toch ook niet? Iemand maar niet helpen?
Volgens mij breng ik iets meer context erin en daarmee een nuance. Namelijk hoe het zit met ongevraagd helpen. Want wat doe jij als je iemand op straat in elkaar ziet zakken, je gaat er naar toe, je maakt zijn kleding los en hij blijkt zo’n niet reanimerenpenning om te hebben? Ga je dan toch reanimeren ? (Los van het feit of je die kunst beheerst) dan ga je toch echt tegen de wens van die persoon in. In zo’n geval is niet helpen echt helpen. Zoals niet kiezen net zo goed ook een keuze is.
In deze discussie is van belang wat J. Christus eens zei op de vraag van een discipel over een blinde man wat hij of diens diens ouders misdaan hebben (impliceert reïncarnatie !) . Zelfs Jezus ging daar niet op, maar slechts met ‘deze man vervult het goddelijke plan’. M.a.w. we zouden ons verre moeten houden, vermeende karmische oorzaken ergens in te zien en daarop ons handelen gaan afstemmen. Dat wel te doen, is een verschrikkelijke oordeel, wat op zich wel karma op zich laadt. Ik vraag me zo af, als we 3 fasen hebben, wat dan het verschil is tussen, Domme aardse pech, Oorzaak en gevolg moet beleven, of Karma (dit laatste als je ooit moord of doodslag hebt gepleegd) Even terzijde dit. Ik ben geboren met erfelijke (!) slechthorendheid, kan me aardig redden met ‘roeptoeters’ maar me altijd afvroeg, waarom ik? Of 4 van mijn broers en ene zus? Geen Karma, maar eerder Oorzaak en Gevolg, dat ik in dit leven beter moet leren luisteren? Graag jullie mening (ook over Kosmische wetten hier terzake)
Dag Hans,
Ik denk dat de tekst anders moet worden uitgelegd die Christus uitsprak met “deze man vervult het goddelijke plan” Want het Goddelijke plan bevat karma, wat wel of niet doorwerkt in meerdere generatie. Je kunt het ook uitleggen dat Christus geen oordeel wenste uit te spreken op de vraag van de dicipel…
Vervolgens heb je het erover dat we ons verre moeten houden van karmische oorzaken? Juist het inzicht verkrijgen daarin geeft mij de richting aan hoe te handelen, zie ook het citaat hierboven: Ik help hem, omdat ik weet dat in de karmische samenhangen niets zonder uitwerking is.
Niet helpen of wel helpen: beide heeft een uitwerking. Steiner heeft het over een echtpaar wat een baby krijgt. Echter het wordt blind geboren, en na drie dagen sterft het kind.
Hij zegt daarvan dat was de enigste ervaring die deze mens nog niet had doorgemaakt, en drie dagen was kennelijk lang genoeg, om de ervaring op te doen. Had je ingegrepen als dat al mogelijk is, ontneem je iemand wel degelijk iets.
En tja waarom jij als slechthorende bent geboren weet ik net zo min als Ridzerd. Maar wat me opvalt is dat je de vraag stelt Waarom ik? Dat is de vraag van iemand die zich als slachtoffer opstelt, en dat is prima, maar de vraag is wel of je vanuit die houding verder gaat komen c.q. antwoord gaat krijgen.
Ik stel mezelf ook niet de vraag waarom ik als 11 jarige een hersentumor kreeg, en mijn buurman niet. Ik kan de laatste 20 jaar misschien zelfs iets langer uit de grond van mijn hart zeggen dat als ik dat zware ingewikkelde, pijnlijke proces, enz. niet had doorgemaakt ik nooit de man was geworden die ik nu ben geworden…
Met andere woorden: Ik wens helemaal niemand Kanker of een Hersentumor toe of andere verschrikkelijke zaken, maar het vormt je en er komt ook iets voor terug, en als je het dan overkomt (Karma of niet) zie het dan als een kans en grijp die. Ik ben uiteindelijk in gesprek gegaan met mijn Kanker, dat heeft me veel opgelevert.
Hans, je schrijft ‘we zouden ons verre moeten houden, vermeende karmische oorzaken ergens in te zien en daarop ons handelen gaan afstemmen. Dat wel te doen, is een verschrikkelijke oordeel, wat op zich wel karma op zich laadt.’
Daar ben ik het volkomen mee eens. Als iemand een zwaar lot treft, bijv. ziekten, armoede, honger
etc.is het zo gemakkelijk om te denken: die zullen dan in vorige levens wel slechte dingen hebben gedaan. Zo moet men volgens mij nooit denken. De juiste houding lijkt mij: Waarom iemand dit of dat lot treft, weten wij niet, maar we bieden hulp als we daartoe in staat zijn.
En ja, waarom jij nu getroffen bent door slechthorendheid, weet ik dus ook niet. Men kan zich bij bijna alles eigenlijk wel afvragen waarom iemand nu juist een goed lotgeval treft of juist niet goed. Waarom heeft iemand bijvoorbeeld een talent voor het een of ander en de ander niet.
Inderdaad wat een miscommunicatie, Haike. Je bedoelt alleen niet ongevraagd helpen, bijv. als iemand niet gereanimeerd wil worden. We zijn het dus wel eens.
De officiële hulpverlener (ambulancepersoneel enz.) mag niet opzoek gaan naar zo’n penning die moeten bij wet meteen gaan reanimeren als dat het euvel is. Doen ze dat niet kan het tijdsverschil van wel niet beginnen met reanimeren van grote invloed zijn op de persoon die geholpen wordt. Dat snap ik allemaal wel, komen ze hem wel tegen zullen ze de wens respecteren. Maar dat wil ook niet zeggen dat ze diegene dan maar op de straat laten liggen en weer weg rijden… dat zou te dol voor woorden zijn..
Dus wel helpen, niet helpen; het ligt helemaal niet zo simpel..🙃🙂😇
Inderdaad, reanimeren, een heel moeilijke kwestie, en ik spreek uit ervaring, 45 jaar ziekenhuiswerk, 8 jaar ambulance werk … in het werkveld wordt bijna altijd voor de gemakkelijkste weg gekozen, handelen, volgens protocollen, standing orders, heeft mij heel vaak in moreel opzicht gekweld, professioneel geremd, verlamd, traumatologie was dan ook een stuk makkelijker, nabijheid, het slachtoffer nabij zijn, vond ik een belangrijke leidraad, en handelen op geleide van de patiënt
Even zijdelings: hoewel ik al zo’n 15 jaar geleden een cursus heb gevolgd mbt het reanimeren van mensen en elk half jaar een herhalingsoproep krijg van de Nederlandse Hartstichting voor een oefening, die ik dan ook trouw volg, heb ik nog helemaal nooit van een ‘niet reanimerenpenning’ gehoord. Als iemand iets overkomt en ik ben in de buurt, zal ik dan ook nooit de sieraden om haar of zijn hals bekijken voordat ik ga reanimeren. Op de instructies die ik altijd bij me draag, staat daar ook niets over in.
Ze bestaan toch echt, mijn moeder had er een als een ketting om haar hals heen hangen. Kijk maar eens hier. https://www.patientenfederatie.nl/niet-reanimerenpenning Ik vind het wel wat raar dat daar nooit eens wat over verteld is…