Wat door de overleden ziel kan worden waargenomen, dat is het spirituele weten, voelen en ervaren (van de op aarde achtergebleven zielen); dat is de relatie van de zielen hier op aarde met de geestelijke wereld. Als een ziel achtergelaten wordt, die zich hier met weten, met kennis van de geestelijke werelden bezighoudt, gedachten daarover door zich heen laat gaan, dan kunnen deze gedachten worden waargenomen door de heengegane ziel.
Bron: Rudolf Steiner – GA 140 – Okkulte Untersuchungen über das Leben zwischen Tod und neuer Geburt – Tübingen, 16 februari 1913 (bladzijde 177)
Eerder geplaatst op 17 december 2016 (1 reactie)
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Een prachtig gegeven en het brengt een verdergaande wisselwerking tussen de overledene en de nog op aarde levende met zich mee. Zelf ervaar ik dat bij het schrijven van gedichten, m’n droomleven, inslapen en ontwaken, en mijmer.
Dit is juist, menig overledene met wie ik ooit een innig spiritueel contact onderhield, verscheen na diens overlijden in mijn dromen/visioenen. ‘Kiek Hans, ik ben niet dood, hier ben ik’ en sloeg zichzelf op de borst. Dit tientallen keren beleefd, even achter de sluier mogen kijken, ook van mijn vader die in de muzieksfeer vertoeft: “Ik ben de muziek Hans, vergeet dat niet” is het nadrukkelijkste wat ik van hem hoorde naast andere gesprekken. Ik koester dit alle als schatten van de Geest, waar ik misschien ook wel dicht bij ben. Er soms iemand verschijnt, vanwie ik niet wist dat die overleden was. Zo ook een jongere collega in een bijzonder aards aandoende omgeving ontwaarde, vragende, Hoi Roland, leuk je te zien man, hoe is het me jou? Antwoord, tja dat zie je hé…en verdween met een drietal mannen. Een wonderlijke wereld waarin wij leven, bij een enorm, en groots Plan. Hans B. Beimers
Wat mooi dat je dit deelt.
Dank je wel.