Als een mens door de dood gaat, lost zijn etherische lichaam op in het heelal. Maar van dat oplossende etherische lichaam blijft altijd een deel bewaard bewaard, en zo zijn we voortdurend omgeven door resten van de etherlichamen van gestorvenen, tot ons voordeel of ook tot onze schade. Ze werken in goede of slechte zin op ons in, al naar gelang wijzelf goed of slecht zijn. Van de etherische lichamen van grote individualiteiten gaan in deze zin veelomvattende invloeden uit. Zo gaat van het etherische lichaam van Christian Rosenkreutz een grote kracht uit, die op onze ziel of onze geest kan inwerken. Het is onze taak om die kracht te leren kennen.
Bron: Rudolf Steiner – GA 130 – Das esoterische Christentum und die geistige Führung der Menschheit – Neuchâtel, 27 september 1911 (bladzijde 57)
Overgenomen uit Rudolf Steiner – Het esoterische christendom (vertaald door Hylcke Brandts Buys) – bladzijde 119-120
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Helemaal begrijpen doe ik dit citaat niet. Je etherlichaam lost dus op in het heelal, de zowat oneindige kosmische ruimte. Hoe kun je dan zeggen dat wij op dit kleine planeetje voortdurend omgeven zijn door resten van de etherlichamen van gestorvenen? Als het in het heelal oplost heeft de aantrekkingskracht van de aarde er blijkbaar geen invloed op.
Maar de Aarde is een deel van dat heelal, dus waar ze zich ook bevindt dat maakt dan volgens mij niet uit.
Ik denk dat het begrip “hier” zijn, en dus is de rest “ver weg” helemaal niet meer van toepassing is..
Maar zeker weten doe ik dat ook niet…
Bernard, na de dood wordt het etherlichaam afgelegd, maar er blijft een soort extract bewaard. Meer hierover is te vinden in het hoofdstuk Slaap en Dood van GA 13 (Geheimwissenschaft im Umriss).