We moeten de krachten die in de menselijke kinderziel ontwikkeld kunnen worden, sterk ontwikkelen, zodat de volwassen mens deze krachten later uit zijn opvoeding kan putten. Tegenwoordig kijkt hij op zijn jeugd terug, gaat in zijn gevoel naar zijn kinderjaren terug, maar kan er geen kracht uit putten omdat er niets ontwikkeld is. De uitgangspunten van onze opvoeding moeten grondig veranderen wanneer wij op dit punt de juiste maatregelen willen treffen. Daarbij moeten wij beslist aandachtig luisteren naar veel dingen die in deze tijd als heilzaam worden aangeprezen.
Zo is het nodig, zonder de boog te overspannen en niet door inspanning maar door een doelmatige inrichting van het onderwijs, concentratie bij de kinderen te bewerkstelligen. Op de manier waarop de moderne mens dit nodig heeft, kunnen we dit alleen bereiken door iets af te schaffen dat tegenwoordig nog zeer geliefd is: door het ellendige lesrooster in de scholen af te schaffen, dat moordwapen voor een werkelijke ontwikkeling van de menselijke krachten. Men moet zich eens voorstellen wat het betekent: van 7 tot 8 rekenen, van 8 tot 9 taal, van 9 tot 10 aardrijkskunde, van 10 tot 11 geschiedenis! Alles wat van 7 tot 8 in de ziel leefde wordt van 8 tot 9 uitgewist, enzovoorts. Het is noodzakelijk deze dingen grondig te onderzoeken. Wij moeten ophouden te denken dat de leervakken bestaan, opdat er ‘vakken’ geleerd worden; het moet ons duidelijk zijn: in de mens van de leeftijd van zeven tot veertien jaar moeten denken, voelen en willen op de juiste wijze ontwikkeld worden. Aardrijkskunde, rekenen, alles moet zo worden toegepast dat denken, voelen en willen op de juiste wijze ontwikkeld worden.
Bron: Rudolf Steiner – GA 296 – Die Erziehungsfrage als soziale Frage – Dornach, 10 augustus 1919 (bladzijde 50)
Ook te vinden in het boek Opvoeden en onderwijzen als sociale opgave (bladzijde 60-61). Vertaling John Hogervorst en Hanneke Nelemans.
Eerder geplaatst op 8 oktober 2016
De grote Rudolf Steiner Citatensite 