Als u met iemand praat gedurende de tijd, waarin hij geestesgestoord is, zal hij u nooit iets zinnigs kunnen vertellen. Dan vertelt hij u enkel de onzin, die hij beleeft. Het is namelijk helemaal niet zo dat zulke mensen die jarenlang geestelijk gestoord zijn geweest, deze dingen gedurende de zogenaamde geestesziekte hebben beleefd. Toen hebben ze helemaal niets van de geestelijke wereld beleefd. Maar achteraf, als ze weer gezond zijn geworden en in zekere zin kunnen terugzien op de tijd, toen ze niet gezond waren, dan komt datgene, wat ze helemaal niet beleefd hebben gedurende de ziekte, naar voren als zien in de geestelijke wereld. Eigenlijk treedt dus dit bewustzijn: Ik heb veel van de spirituele wereld gezien -, pas in op het moment dat de mensen weer gezond worden.
Ziet u, daaruit kan men bijzonder veel leren. Daaruit kan men leren dat de mens iets in zich heeft, wat hij tijdens de tijd dat hij geestelijk ziek was, helemaal niet gebruikt heeft. Maar het was er. En waar was het? Hij heeft niets gezien van de uiterlijke wereld, want hij kan u vertellen: De hemel is rood, en de wolken zijn groen – al het mogelijke. Hij ziet helemaal niets juist in de buitenwereld. Maar deze diepere mens, die in hem zit, die hij geheel niet gebruiken kan tijdens zijn ziekte, die is in de geestelijke wereld. En als hij dan zelf weer zijn hersenen kan gebruiken en kan terugzien op wat deze geestelijke mens heeft ervaren, dan komen voor hem de geestelijke belevenissen.
Bron: Rudolf Steiner – GA 350 – Rhythmen im Kosmos und im Menschenwesen – Dornach, 28 juni 1923 (bladzijde 144)
Eerder geplaatst op 17 juni 2015 (3 reacties)
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Steiner wijst hier op tijdelijke waanzin op het niveau en binnen het raamwerk van een afzonderlijke persoonlijkheid. Er bestaan verschillende vormen en gradaties van waanzin; inclusief een waan van de dag. Dus meer richting collectiviteit, massamens en groepsprocessen.
Ik zal nauwlettend volgen hoe het verdere EU – GB conflict – de afscheiding – dit jaar zal verlopen. Je kunt je je hierbij afvragen wat dienaangaande achter de coulissen, aan gene zijde van de drempel (de geestelijke wereld) afspeelt. Voorman van de brexit beweging Nigel Farage hield gisteren een prikkelende afscheidsspeech in het Europees Parlement.
Het artikel “Globalism”, “Nationalism”, and “Identity Politics” van de Britse antroposoof en historicus Terry Boardman vind ik afweging waard en mag wat mij betreft naar het Nederlands worden vertaald.
Hier een persconferentie waarbij Farage internationale pers te woord stond: