Moedeloos/Krachtenontplooiing

We leven (als we ons met geesteswetenschap of antroposofie bezighouden) in zekere zin in een atmosfeer, die van ons een sterke krachtontplooiing, een sterke zelfhandhaving vereist. En dat zijn de diepere redenen waarom we dikwijls moedeloos kunnen worden, ons eenzaam kunnen voelen, waardoor misschien de een of ander, die naar de spirituele wetenschap streeft, met het leven niet gemakkelijk in het reine komt. Maar als we het heldere inzicht hebben hoe groot hetgeen is waarin we ons plaatsen in de gehele mensheidssamenhang en hoe het tegenwoordig slechts iets kleins lijkt, omdat we nog in het begin staan, kunnen we ook deze kracht vinden, kunnen ze dan werkelijk vinden. Al het grote in de mensheidsontwikkeling moet namelijk in het klein beginnen.

Bron: Rudolf Steiner  – GA 168 – Die Verbindung zwischen Lebenden und Toten – St. Gallen, 26 oktober 1916 (bladzijde 166)

Eerder geplaatst op 8 mei 2015

5 gedachtes over “Moedeloos/Krachtenontplooiing

  1. henri

    Dit is een prachtig citaat voor deze Adventstijd , op weg naar het feest van Christus ‘ geboorte . Steiner wijst er vaak op dat de ware toedracht van het hele Christusgebeuren / en mede antroposofie nog maar aan zijn begin staat . Een veruit grootste deel mensen zal nog door het Boeddhisme dienen te gaan vooraleer zij de Chritus zullen begrijpen . Immers ook de heilige Franciscus van Assisi was in zijn vorige leven zelf een leerling van Boedha . En dat zie je tegenwoordig ook gebeuren , degenen die afhaken van de godsdiensten vinden hun toevlucht vaak bij het boeddhisme . Het woordje Christus wordt angstvallig vermeden en al te vaak gelinkt aan het negatieve wat de godsdiensten gebracht hebben in het verre en korte verleden . Ook zie je veelal terugkeer naar sjamanisme , heidense feesten en gebruiken , winterzonnewende etc maar dan zonder de Christus erbij te halen .
    In het boekje “ Tekens en symbolen van het Kerstfeest “ wijst Steiner erop dat het kerstfeest als ‘ de lichtfeesten, oorspronkelijk in de eerste eeuwen gevierd werd op 6 januari ,de dag van Epiphanie en pas in de 4 de eeuw verplaatst werd naar 25 dec , de dagen dat de lichtfeesten van tot nog heel ver terug (Oude Egypte ) ook op vele verschillende plaatsen werden gevierd . De Romeinen kenden de Dies Natalis Solis Invicti. 6 Januari heeft te maken met de doop in de Jordaan van Jezus op die dag , en de indaling van de Christusgeest ( de duif )die vanuit de zon afdaalde door de poort van het teken de Ram ( vandaar het Lam ) naar de aarde in het teken van de Vissen . Daarom is het teken van de Vissen als symbool verbonden met de eerste Christenen en hun esoterische scholen , en was er een ‘visinitiatie’ waarbij het geheim van de Christus niet alleen als Geest afdalend uit de zon ,maar ook profetisch als Geest-Zon van de ziel in de mens volbewust zal stralen , en deze naar haar hoogste doel , nl de tiende hierarchie zal leiden en Johannes de Doper doopte daarmee .
    Maar het vooornaamste wat hieruit voortvloeit is dat deze lichtfeesten ,waarbij de mens van oeroude tijden iets bovennatuurlijks konden ervaren , toen als een uiterlijk licht dat van buitenaf kwam , nu , door het gebeuren te Palestina , dit zelfde licht van binnenuit , vanuit het het pure eigen hart konden ervaren en konden voortbrengen . Daarom zegt Steiner: Palestina was een mystiek
    en een historisch gebeuren .

  2. Het voelen van eenzaamheid is een logisch gevolg op de Boeddha ontwikkeling welke in het innerlijke gewaarzijn heeft geresulteerd. Hieruit kan de mens nieuwe krachten doen uitgaan in de omgang met de medemens. Gevormd karma hoeft niet langer aan ‘mij’ te worden vereffend en kan worden geschonken in een woordloze vereffening. Maar waarom is de eenzaamheid dan een logisch gevolg? Dat is omdat de ‘genoegdoening’ ontbreekt welke de mens in strijd houdt met de medemens. Deze eenzaamheid, moedeloosheid, dragen we vanuit liefde voor degene die ons te na is gekomen. De liefde zelf is een inwijdingsweg in de geesteswetenschap, zodat niet alleen met het hoofd, maar ook met het hart kan worden begrepen.

  3. Bernard

    Steiner geeft aan: “. . . er bestaan ook andere godsdiensten, we moeten ook proberen het wezen van andere godsdiensten begrijpelijk te maken. We trachten de mensen verschillende kanten van de Christusopvatting te doen begrijpen. Daardoor geven we iedere ziel
    iets wat een verdieping in haar teweeg kan brengen. Maar we vormen haar niet zelf.
    De ziel moet vooral op religieus gebied haar vrijheid van denken houden, om die vrijheid van denken te kunnen ontplooien.” We leven in de 5e na-Atlantische periode, met de reële idealen: sociaal inzicht op het gebied van de menselijke samenleving; vrijheid van denken op het gebied van de godsdienst, het religieuze leven; spiritueel inzicht op het cognitieve gebied.
    Bron: Rudolf Steiner – GA 168 – Eenzaamheid en vervreemding, 10 oktober 1916 (blz. 24).

    De individuele religies zijn ontstaan vanuit individuele aardse omstandigheden, zoals plaats op aarde, cultuur en tijdsperk. Daardoor hebben ze juist hun perfectie . Maar ze zijn geen eenheid.
    In essentie komen de belangrijkste waarden van de verschillende religies overeen als je de persoonlijkheid van de stichter, de betreffende cultuurperiode waarin het is ontstaan en de plaats op aarde in aanmerking neemt. Steiner vergelijkt het ook met de verschillende wegen die er zijn om vanaf verschillende posities rondom een berg, de top van de berg te bereiken – ze zijn alle evenwaardig, gezien vanuit hun lokale positie, en komen allemaal op de top uit. En die top is de essentie van het Christuswezen.
    Na het mysterie van Golgotha is het Christuswezen werkzaam doorheen de hele aarde voor die mensen die ervoor open staan, of het als zodanig erkend wordt of niet. Door respect voor de verschillende religies zal ontvankelijkheid ontstaan voor de werkzaamheid van het Christuswezen in deze religies. Iedere ziel moet vooral op religieus gebied haar vrijheid van denken houden, om die vrijheid van denken te kunnen ontplooien.
    Christus heeft zich immers verenigt met het hogere zelf van elk menselijk wezen, of die zich daar nu wel of niet bewust van is. In iedere cultuur ter wereld is een speciale verhouding tot het goddelijke mogelijk. Het kan heel goed iemands lot zijn om in een bepaalde incarnatie andere, niet-westerse godsdiensten in zich op te nemen.

    Onze Westerse beschaving heeft zich in een lastig tijdsbestek ontwikkeld! En nog steeds zijn we er nog niet Persoonlijke meningen gaan boven de meningen van anderen, míjn religie staat boven die van jou! En dat is niet alleen van nu. Neem de Christenvervolging in het Romeinse rijk – ze werden aanvankelijk voor de leeuwen gegooid! In sommige Aziatische landen worden christenen nu nog steeds vervolgd! Of de kruistochten van 1000 jaar geleden – gewapende tochten die door christelijk Europa in de middeleeuwen werden gehouden om het Heilige Land Palestina, en in het bijzonder Jeruzalem, te “bevrijden” van de islamitische Turken, zodat pelgrims weer veilig naar het Beloofde Land konden gaan. Of de ‘ketters’ in de middeleeuwen, die een andere vorm van christendom aannamen; daar stond de doodstraf op, die werd voltrokken door het zwaard (onthoofding) voor mannen, levend begraven voor vrouwen en/of de brandstapel (verbranding). Laten we het maar niet over de joden in de tweede Wereldoorlog hebben . . . .

    Het gaat ook om je inzet om de bovenzinnelijke werelden te begrijpen. Maar hoe weet je dan of deze inzichten juist zijn? Dan zegt Steiner: “Onjuiste ideeën zijn altijd nog beter dan geen ideeën, omdat de inzet telt – de ziel moet zich inspannen en dat telt! Je bent dan in elk geval niet meer blind in de geestelijke wereld.
    Wat de verschillende religieuze leraren hebben meegedeeld, is vanuit verschillende standpunten als waarheid over de bovenzinnelijke wereld weergegeven. Men moet het ene met het andere aanvullen – de ziel wordt gewekt in haar geestelijke ondergrond. Wat de religieuze leraren de zielen geven, geven ze in overeenstemming met de mogelijkheden van de zielen, naar gelang de voorwaarden van de individuele volkeren, naar de klimatologische omstandigheden en de overige verhoudingen van land en tijd waarin ze optreden. Maar allen hebben ze gemeen dat ze de zielen sterk en krachtig maken, zodat ze niet alleen in de fysieke wereld, maar ook in de geestelijke wereld werkelijk kunnen zijn.”

  4. henri

    Het pad van Boedha leidt aldus naar het leren schenken van vergeving jegens de naaste.
    @ Bernard
    “Onze Westerse beschaving heeft zich in een lastig tijdsbestek ontwikkeld! En nog steeds zijn we er nog niet Persoonlijke meningen gaan boven de meningen van anderen, míjn religie staat boven die van jou! En dat is niet alleen van nu. “

    Daarom meen ik dat uitsluitend de geesteswetenschap inzicht kan geven aan wie de ware Christus is . In de Brug staat er zo een artiekeltje met die titel Ik kan bv moeilijk tegen mijn buur die een islamiet is gaan zeggen , jullie aanbidden Allah , een maangod zoals Jehova , Voor hun is Christus slechts een profeet en Allah het hoogste De Jehova getuigen denken ook dat Jehova de vadergod is en Jehova aabhangers verwerpen de trinitiet .

Geef een reactie op Anoniem Reactie annuleren