Steeds weer wordt er van natuurwetenschappelijke kant gezegd dat de geesteswetenschap niet op natuurwetenschappelijke bodem zou staan. Kan men zich dan méér op natuurwetenschappelijke bodem stellen dan wanneer men toegeeft dat alles wat de natuurwetenschap weet en erkennen kan, ook bij ons erkenning vindt?
Nu zijn er echter mensen die zeggen dat ze vast op de bodem van de natuurwetenschappelijke feiten staan. Die eisen van de geesteswetenschapper dat hij niets weten kan en zal dan wat ze zelf weten. Ze eisen niet alleen dat men toegeeft, wat ze zelf zeggen, maar ze eisen ook dat men zich onderwerpt aan het dogma, dat men niet meer zou kunnen zeggen dan wat zij zeggen.
Bron: Rudolf Steiner – GA 56 – Die Erkenntnis der Seele und des Geistes – Berlijn, 9 april 1908 (bladzijde 269-270)
Eerder geplaatst op 9 april 2015 (5 reacties) bodem stellen dan mende natuurwetenschap en erkennen kan, ook bij ons
Nu zijn er echter mensen die zeggen dat ze vast o de feiten staaDie eisen van de weten kan en ze zelf weten. Z
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Tja,…
En als je dan mondig bent, (en ik durf zo arrogant te zijn door te beweren dat ik dat ben) dan flikkert de internist in opleiding je eruit onder het mom van; als jij mijn anti-stollingsmiddel niet wenst te slikken (i.v.m. mijn opgelopen Trombose van vorig jaar) dan vind ik verdere behandeling zinloos.
Terwijl ik een natuurlijke vervanger slik die geen eindeloze mogelijke bijwerkingen kent. Er zit niet eens een bijsluiter bij. Op de verpakking staat wel vermeld dat het onverstandig is om zonder overleg met een arts het middel te slikken als je ook een regulier anti-stollingsmiddel (in de volksmond: Bloedverdunner) gebruikt.
Want ja die medische (natuur) wetenschapper kijkt natuurlijk niet verder dan het fysieke lichaam.
Maar Zoltan Schermann die ik onlangs consulteerde, (en waarvan een aantal mensen zeggen dat hij de beste antroposofisofische werkende huisarts is die dit land heeft) zegt: “Ja logisch met jouw biografie; allemaal ziektes die een aanval doen op je “Ik”. Het bloed is de drager van het “Ik” en die twee beïnvloeden elkaar.
Simpel gezegd; als het “Ik” niet, of niet genoeg aanwezig is in het lichaam, (dus ook in het bloed) of daar slecht mee verbonden is. dan is het logisch dat het bloed dik wordt en begint te stollen…
Als je dan een reguliere bloedverdunner gaat slikken krijg je die verbinding nooit hersteld, omdat het het bloed dwingt tot een vaste attitude, star en niet flexibel. Het “Ik” heeft dan helemaal geen toegang meer tot het bloed.
Mijn eigen beeld wat ik er bij kreeg: Een huis wat niet bewoond wordt, verstoft, en loopt daarmee vol.
Zolang de Natuurwetenschapper geen besef heeft van het feit dat de niet zichtbare wereld, wel een echte realiteit is, zullen ze het moeten doen met de vele vragen die ze daardoor niet beantwoord krijgen.
Ik geloof dat mijn situatie een aardig praktijk voorbeeld is van bovenstaand citaat…
Haike,
Zie eens wat iemand zoals de neurochirurg Eben Alexander heeft meegemaakt .
Als die wetenschappers dat lezen ,dan staan op hun acherste poten ..
Maar ja , het establishement vergindert hen van ander te denken ..
https://www.bedrock.nl/neurochirurg-eben-alexander-weet-het-zeker-het-eeuwige-leven-bestaat/
Ik ben het nu weer een beetje kwijt maar ik heb destijds wel kennis genomen van zijn verhaal. Wat ik me wel kan herinneren is dat hij het er over had dat als je door de poort van de dood gaat, je alle pijn die je een ander hebt aangedaan zelf gaat ervaren. Dat komt natuurlijk naadloos overeen met wat Steiner daar over heeft gezegd.
Dank voor de link, zal mijn geheugen weer eens opfrissen.
Ik denk dat dat het geval Ritchie was Haike, Eben zegt niet zoveel over de ervaringen zelf maar weerlegt alles van de wetenschap ,zelfs dat er niet zoiets als atomen bestaat ,veel komt overeen met Steienr , maar dat staat in zijn boek ,een waar succes en hij geeft overal lezingen ,.
Ben ff gaan zoeken.. maar hij zegt het letterlijk in dit interview met Jacobine Geel, die dat overigens verschrikkelijk slecht doet.