Maken we ons in de fysieke wereld niet een gezindheid voor feitelijkheid eigen, dan zullen we die niet kunnen vinden voor de geestelijke wereld. Op de juiste manier zich kunnen inleven in de spirituele wereld moet hier in de fysieke wereld verworven worden. Daarom zijn we in de fysieke wereld, waar we de overeenstemming van de gedachten met de objectiviteit moeten zoeken, opdat we ons dit eigen maken, zodat dit een gewoonte wordt, en we dit kunnen binnendragen in de geestelijke wereld.
Hoeveel mensen doen echter tegenwoordig beweringen, waarbij het hen er helemaal niets aan gelegen is, of ze met de objectiviteit overeenstemmen, alleen vanuit de emoties. Dat beweegt zich juist in de tegengestelde richting van waarheen de wereld moet gaan, als de mensheid voortschrijden wil. En denken in overeenstemming met de werkelijkheid (Duits: wirklichkeitsgemäßes Denken) is juist in onze materialistische tijd onder de gekarakteriseerde invloed zo vreselijk verloren gegaan, realistisch denken is vandaag de dag zo zelden te vinden.
Bron: Rudolf Steiner – GA 170 – Das Rätsel des Menschen – Dornach, 13 augustus 1916 (bladzijde 236)
Eerder geplaatst op 27 februari 2015
Nou dan is Trump wel een aardig voorbeeld, hoe te handelen bij mezelf… geeft me alle ruimte om flink te oefenen.
Misschien een rare vraag.
Maar wanneer denk je realistisch?
Hoe herken je realistisch denken bij jezelf?
Hoe kan je het ombuigen.?
Hedvig, ik zou zeggen: kritiek, oordelen. meningen, gevoelens zo veel mogelijk terughouden en alleen van de feiten uitgaan.
Ben het met je eens, bedankt Ridzerd.
Heel raar en vervelend, maar het gebeurt voor je er erg in hebt.
Oordelen, kritiek, meningen uiten en emoties hebben en uiten ben ik veel te goed in.
Was me hier eigenlijk niet opgevallen, Hedvig. Je bent altijd wel mild en fijngevoelig met kritiek, lijkt mij.
Dat is mooi Ridzerd. Ik probeer er op te letten, ook in het dagelijks leven. Maar toch betrap ik mezelf er op.
Ach, ik heb nog veel te leren. 😂
Dank voor het compliment Ridzerd
Wat Hedvig over zichzelf zegt, lijkt me realistisch denken. En juist dát geeft de mogelijkheid zich op de juiste manier te kunnen inleven in de spirituele wereld.
Wat een verrassende reactie.
Kan je dat ajb uitleggen, anoniem?
Als we realistisch zien als nuchter (???) ben ik dat helaas niet denk ik. Vat vol emoties die vaak met me aan de haal gaan en waar ik dan erg veel last van heb 🙄
Dat lijkt me meer een kwestie van helder kunnen waarnemen, en zelfinzicht hebben. Van dat laatste zegt Steiner dat dat een van de allermoeilijkste dingen is die je als mens kan verkrijgen / eigen kan maken. Als je het wel te pakken hebt gekregen, heb je denk ik een grote schat in je handen.
Maar nuchter denken volgens logische patronen lijkt me nog iets heel anders te zijn. Zie “De filosofie der Vrijheid”.
Oké, Haike, dank je wel.
dus helder kunnen waarnemen en zelfinzicht.
Dat lijkt me heel waardevol.
Helder waarnemen, hoe weet je dat je waarneming helder is?
Ik zal een voorbeeld geven.
Ik pik signalen op van mensen bv dat ze anders reageren dan anders op mij.
Ik probeer dat bespreekbaar te maken en na navraag zeggen ze dat er niets aan de hand is. In het ergste geval krijg ik te horen dat ik dat er maar van maken.
Hedvig,
Ik denk dat je helder kan waarnemen als je het daarnaast voor elkaar kan krijgen, omdat wat je aanschouwt (en of dat nou jezelf is, of een ander, maakt niet uit) te bekijken zonder een vooronderstelling, of een stapje erger, zonder vooroordeel.
Als je dat voor elkaar kan krijgen ben je vergevorderd, in mijn visie. En het mes snijdt aan twee kanten, want als je wel een (voor) oordeel hebt over de waargenomen situatie, stopt je waarneming,.. dat is onvermijdelijk.
Krijg je het wel voor elkaar, dan stop je je denken en dat is een grote kunst. Je waarneming gaat er dan met sprongen op vooruit, en je denken ook.
Of het denken zomaar te stoppen is, is ook nog maar de vraag, want in diezelfde “Filosofie der Vrijheid” kun je lezen dat jij niet degene bent die denkt, maar dat het door jou heen denkt….
Dat mensen anders op je reageren en jij dan vraagt wat er is, en vervolgens het antwoord krijgt dat er niks aan de hand is, Neem dat laatste als gegeven en laat het je vertellen wat het te vertellen heeft.
Zoals je ook het weer als een gegeven kunt nemen inplaats van te denken en te zeggen wat een snertweer het is omdat het regent. Laat het bij de waarneming dat het regent en vind daar nou eens een keer niks van, ook niet dat het goed is voor dier, planten, en bomen. 😊
Maken = maak
Die ‘anoniem’ was ik – vergat mijn naam aan te vinken.
Nuchter denken hoeft niet zozeer uit te gaan van realistische feiten, maar vooral van hoe jij het wil zien. Zo zie je ook sommige politici nuchter hun eigen visie onder woorden brengen, zonder dat het op reële feiten berust.
Zelfinzicht en dat open en oprecht naar buiten brengen als feitelijk, objectief zelfinzicht, zonder bang te zijn hoe je overkomt, is in mijn visie realistisch denken. Niet iedereen is daartoe in staat!
En Steiner geeft aan: “Daarom zijn we in de fysieke wereld, waar we de overeenstemming van de gedachten met de objectiviteit moeten zoeken, opdat we ons dit eigen maken, zodat dit een gewoonte wordt, en we dit kunnen binnendragen in de geestelijke wereld.” Ik heb het gevoel dat hier heel veel waarheid in schuilt!
Ontwikkelen en versterken van waarheidszin en waarheidsliefde is waardevol voor de zintuiglijke en voor de bovenzinnelijke wereld(en).
…waardevol voor de kwaliteit van ’s mens bewegen en bewustzijn in de de zintuiglijke en de bovenzinnelijke wereld(en).
Voor realistisch en illusoir denken met betrekking tot het huidige informatietijdperk zie het blog: Menselijke en kunstmatige intelligentie (Cahier, 6 oktober 2019).